Μπορεί πραγματικά το περίφημο «σχέδιο της κυβέρνησης για τη ρύθμιση των “κόκκινων” δανείων των αγροτών» να μην είναι και το πιο... ξεκάθαρο, ωστόσο την πρώτη μέρα του Μαΐου τίθεται σε εφαρμογή. Και έτσι, σήμερα στις 11:30 το πρωί, στο γραφείο του αρμόδιου υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Βασίλη Κόκκαλη, θα δοθεί μια “μάχη” από την Ομάδα Αμπελουργών και Ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης, με στόχο να εφαρμοστούν συγκεκριμένες πολιτικές, που πραγματικά θα ανακουφίζουν τους παραγωγούς.
Για παράδειγμα, για να ενταχθούν με βάση τη νέα ρύθμιση τα παλιά αγροτικά και κτηνοτροφικά χρέη που δεν είχαν ενταχθεί μέχρι σήμερα στο άρθρο 39 του Ν. 3259/2004, θα πρέπει να συμπεριληφθούν και τα χρέη εκείνα που υπάγονται στην εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Ωστόσο, ούτε τα χρέη των συνεταιριστικών οργανώσεων μέχρι τώρα έχουν συμπεριληφθεί, παρά την προφορική δέσμευση του υφυπουργού. Κι από προφορικές δεσμεύσεις έχουμε καταγράψει ουκ ολίγες από το 2004 μέχρι σήμερα...
Ποιες θα είναι, όμως, οι προτάσεις της Ομάδας Αμπελουργών και Ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης προς τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Βασίλη Κόκκαλη;
«Ο νόμος για τα πανωτόκια υπάρχει. Όμως αυτός δεν καλύπτει σήμερα έναν πολίτη. Το 2004 τον κάλυπτε. Σήμερα το “δύο φορές πάνω το αρχικό του κεφάλαιο” δεν τον καλύπτει. Εμείς λοιπόν τι λέμε; Δε δίνουν τα δάνεια στα ξένα funds; Ας δώσουν λοιπόν προτεραιότητα στον ίδιο το δανειολήπτη. Και αν δε δείξει ενδιαφέρον αυτός, μετά ας κάνουν ό,τι θέλουν»..
.
Όπως εξηγεί ο Πρίαμος Ιερωνυμάκης, η λογική της πρότασης είναι ότι «σήμερα στα ξένα funds δίνουν τα δάνεια με πολύ ευνοϊκούς όρους. Και τα ξένα funds μετά, λειτουργώντας με κακό τρόπο απέναντι στα νοικοκυριά, παίρνουν τους δανειολήπτες τηλέφωνο, τους εκβιάζουν, τους παίρνουν ακατάλληλες ώρες για να τους χαλούν την ψυχολογία τους, τους απειλούν κ.λπ. Οι καταγγελίες που έχω αυτό τον καιρό είναι απίστευτες. Έτσι, λοιπόν, εμείς θα πούμε στον υπουργό ότι πρέπει να υπάρξουν νομοθετικές ρυθμίσεις τέτοιες, που οι εισπρακτικές εταιρείες νόμιμα να μπορούν να υπάρχουν, αλλά να μην μπορούν να εκβιάζουν. Και να δοθεί προτεραιότητα στον ίδιο τον πολίτη να μπορεί να ξεπληρώσει»...
Σύμφωνα με τον ίδιο, θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη τυχόν καταστροφές της παραγωγής των συγκεκριμένων δανειοληπτών και βέβαια με βάση όλα αυτά τα στοιχεία να γίνεται ουσιαστική και γενναία διαγραφή χρεών.
Καταλήγοντας, ο Πρίαμος Ιερωνυμάκης διευκρινίζει ότι, «όσοι πήραν θαλασσοδάνεια και τα έβγαλαν στο εξωτερικό, να υποστούν τις συνέπειες. Εμείς δε μιλάμε γι’ αυτούς»...
«Η ρύθμιση αυτή “μπάζει”»
Στο μεταξύ, σχολιάζοντας τις ανακοινώσεις Κόκκαλη, ο συνταξιούχος γεωπόνος και πρώην διευθυντής του Καταστήματος Ηρακλείου της ΑΤΕ, Κωστής Παπαδάκης, διερωτήθηκε «πού είναι η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου; Πού είναι τα χρέη των συνεταιρισμών;».
Βέβαια, ο αρμόδιος υπουργός προφορικά είχε δεσμευτεί ότι μετά το Πάσχα θα έβαζε και αυτές τις κατηγορίες στην εν λόγω ρύθμιση. Αλλά και αυτός... προφορικά.
«Βλέπω ότι η ρύθμιση αφορά μόνο φυσικά πρόσωπα. Και δεν αναφέρεται και στην εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, όπως και στα χρέη των συνεταιρισμών. Όσον αφορά την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, αυτοί είναι παλιοί αγρότες και κτηνοτρόφοι που δεν μπόρεσαν να εξυπηρετήσουν το δάνειό τους και πήγε στο Ελληνικό Δημόσιο. Και αυτοί είναι και οι πιο χρεωμένοι. Γιατί να μη συμπεριληφθούν; Επίσης και τα χρέη των συνεταιρισμών. Έπαιρναν δάνεια οι συνεταιρισμοί για λογαριασμό των μελών τους»...
Ποιο «λογιστικό υπόλοιπο»;
Ένα άλλο σημείο της ρύθμισης έχει να κάνει με το λογιστικό υπόλοιπο. «Με τα πανωτόκια, αν κάποιος είχε πάρει 100.000 ευρώ και το χρέος λόγω πανωτοκίων είχε πάει στις 500.000 ευρώ, του διαγράφονται οι 300.000 ευρώ, αφού με τις 200.000 ευρώ έχει καθαρίσει. Ενώ τώρα δε διευκρινίζουν αν συμπεριλαμβάνουν στο λογιστικό υπόλοιπο μόνο το αρχικό κεφάλαιο ή και τους τόκους»...
Εξάλλου, ο κ. Παπαδάκης λέει ότι θα έπρεπε το ποσοστό της έκπτωσης να είναι κοινό για όλους, ανεξαρτήτως οφειλής. Σε ό,τι αφορά προϋποθέσεις που σχετίζονται με τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη, ο πρώην διευθυντής του Β' Καταστήματος Ηρακλείου της πρώην ΑΤΕ αναφέρει πως «ο νόμος για τα πανωτόκια δεν είχε καμία προϋπόθεση... ενώ εδώ ζητούν εμπράγματες διασφαλίσεις. Άρα, αν ένας που χρωστάει δεν έχει εμπράγματη διασφάλιση ή δεν έχει περιουσία, αυτός τι θα γίνει;».
Και καταλήγει: «Ένας που είναι καταχρεωμένος, ειδικά σήμερα με την κατάσταση που επικρατεί, πρέπει, λέει, να έχει έναν χρόνο, στην τελευταία τριετία, κέρδη! Μα είναι δυνατόν; Αυτή λοιπόν η προϋπόθεση μπορεί να πετάξει έξω από οποιαδήποτε ρύθμιση πάρα πολύ κόσμο. Και επίσης απαιτείται για να κάνεις τη ρύθμιση να δώσεις και μια προκαταβολή 750 ευρώ. Και μπορεί να θέλει κάποιος να κάνει τη ρύθμιση και να μην έχει τα χρήματα. Και τέλος, αν δεν τηρηθεί, λέει, η ρύθμιση, τότε γίνεται απαιτητό όλο το ποσό. Θα είναι μέσα και οι τόκοι; Γενικά η ρύθμιση αυτή “μπάζει” από παντού»...
Γλίτωσε από πανωτόκια... 174.000 ευρώ
Στο μεταξύ, έχουμε μία ακόμη οριστική απόφαση ακύρωσης διαταγής πληρωμής ποσού 174.000 ευρώ, από Πρωτοδικείο που εφάρμοσε ορθά το αρθρ. 39 του Ν. 3259/2004. Η υπόθεση αφορά αγρότη από την περιοχή Αιγινίου Πιερίας, ο οποίος είχε λάβει δάνεια από την ΑΤΕ, για τα οποία τού δήλωσε το 2004 η τράπεζα ότι δεν επηρεάζονται από το νόμο για τα πανωτόκια (Ν. 3259/2004) και το 2005 τον έβαλε να αναγνωρίσει και να υπογράψει δεκαετή ρύθμιση των υποτιθέμενων οφειλόμενων δανείων του, ύψους 117.000 ευρώ. Το ποσό της ρύθμισης με τους τόκους μέχρι το 2017 έφτασε στα 139.598,36 ευρώ, οπότε καταγγέλθηκε και απαιτήθηκε ολόκληρο το ποσό. Ο ίδιος αγρότης είχε λάβει το 2006 από τη διάδοχο τράπεζα κι ένα άλλο αγροτικό δάνειο ύψους 25.000 ευρώ, που το 2017 είχε φτάσει στα 28.914,83 ευρώ, οπότε καταγγέλθηκε και απαιτήθηκε ολόκληρο το ποσό. Από την τράπεζα εκδόθηκε το 2017 διαταγή πληρωμής για τα 139.598,36 ευρώ και για τα 28.914,83 ευρώ, συν δικαστικά έξοδα, συνολικά 174.731,39 ευρώ. Σύμφωνα με την απόφαση, που έκανε δεκτό το σχετικό λόγο ανακοπής, η επιμέρους απαίτηση των 139.598,36 ευρώ προέκυψε από εσφαλμένο υπολογισμό των ληφθέντων κεφαλαίων τού εν λόγω αγρότη. Αποδείχθηκε ότι αυτός πραγματικά είχε λάβει από το 1983 μέχρι και το 1997 για τις καλλιεργητικές του ανάγκες κεφάλαια συνολικού ποσού12.425.675 δρχ. (36.465,66 ευρώ).
Έναντι, δε, αυτών, συνολικά κατέβαλε στην ΑΤΕ, και στη διάδοχο τράπεζα εν συνεχεία, 95.767,03 ευρώ, δηλαδή πλήρωσε 22.835,70 ευρώ παραπάνω από το διπλάσιο των ληφθέντων κεφαλαίων. Οπότε κρίθηκε ότι δεν υφίσταται η οφειλή από τη “ρύθμιση δανείων” ποσού 117.000 ευρώ, και ακυρώθηκε, παρά το ότι την “αναγνώρισε”, διότι η αναγνώριση έγινε κατά παράβαση του νόμου των πανωτοκίων.
Επίσης, με την απόφαση έγινε δεκτός ο προταθείς με δεύτερο λόγο ανακοπής συμψηφισμός των αχρεωστήτως καταβληθέντων 22.835,70 ευρώ με τη νόμιμη οφειλή από το άλλο δάνειο των 28.914,83 ευρώ, οπότε μειώθηκε η νόμιμη οφειλή κατά 22.835,70 ευρώ.
