Και πάλι στον «αέρα» το έργο της γέφυρας Χαμεζίου, που έχει δικαίως χαρακτηριστεί ως σύγχρονο κρητικό γιοφύρι της... Άρτας;
Αυτό προκύπτει από την επιστολή-κραυγή αγωνίας του περιφερειακού συμβούλου Λασιθίου Γιώργου Ζερβάκη προς το διευθύνοντα σύμβουλο του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης Φώτη Καζάση. Σύμφωνα με τον περιφερειακό σύμβουλο, την ώρα που ο ανάδοχος θα έπρεπε να είχε πατήσει το «πόδι στο γκάζι», για να προλάβει την καταληκτική ημερομηνία της 31ης Μαΐου που του έχει δοθεί ως πίστωση χρόνου από τον ΟΑΚ Α.Ε., οι εργασίες έχουν «παγώσει» εδώ και 15 ημέρες!
Εφόσον αυτό ισχύει, τότε δεν αποκλείεται να ξεπροβάλει δυστυχώς ένα «Βατερλό» για το πολύπαθο οδικό έργο! Η νέα παράταση που δόθηκε στον ανάδοχο να ολοκληρώσει μέχρι τις 31 Μαΐου τις εργασίες δόθηκε με πολλή σκέψη και διάχυτο προβληματισμό εκ μέρους του ΟΑΚ, που αρχικώς είχε κηρύξει προσωρινά έκπτωτο τον εργολάβο!
Ο ανάδοχος, η εταιρεία «Κλέαρχος Ρούτσης», κηρύχθηκε προσωρινά έκπτωτος από τον Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης το Δεκέμβριο, αφού είχε παρέλθει πλέον το 6μηνο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της εργολαβίας βάσει της σύμβασης που υπογράφτηκε τον Ιούνιο του 2017.
Ο ανάδοχος είχε προθεσμία μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου για να υποβάλει ένσταση κατά της απόφασης προσωρινής έκπτωσής του και το έκανε στην εκπνοή της προθεσμίας.
Η πλευρά του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης, εξετάζοντας την ένσταση, ήταν μεταξύ του να επιμείνει στην κήρυξη του αναδόχου ως έκπτωτου και να πάει σε άλλον ανάδοχο μέσω νέου διαγωνισμού.
Τελικά στον ΟΑΚ αποφάσισαν να κινηθούν πιο... συμβιβαστικά. Αποφάσισαν δηλαδή να μην πάνε σε γερό μπλέξιμο και νέες καθυστερήσεις με αλλαγή εργολάβου, αλλά να δώσουν μια ύστατη ευκαιρία στον ανάδοχο, την εταιρεία «Κλέαρχος Ρούτσης». Ο Οργανισμός έκανε λοιπόν δεκτή την ένσταση της εταιρείας κατά της απόφασης της προσωρινής έκπτωσής της. Κράτησε δηλαδή τον ανάδοχο στο έργο, δίνοντας όμως αυστηρό τελεσίγραφο.
Ειδικότερα, στον Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης εξέτασαν την ένσταση του εργολάβου και την έκαναν αποδεκτή, στο μεγαλύτερο τουλάχιστον τμήμα του περιεχομένου της. Η εισήγηση του Τεχνικού Συμβουλίου ήταν στην κατεύθυνση της άρσης της έκπτωσης του αναδόχου, με τη δέσμευση ωστόσο να τελειώσει το αντικείμενο της εργολαβίας έως τις 31 Μαΐου.
Αυτή ήταν και η απόφαση του Δ.Σ. του ΟΑΚ, που ενέκρινε το σχετικό χρονοδιάγραμμα, ενώ έθεσε ως κομβική ημερομηνία ελέγχου της πορείας ολοκλήρωσης των εργασιών την 20ή Απριλίου.
Αν συνεπώς όντως έχουμε «πάγωμα» εργασιών εκ μέρους του εργολάβου, τότε το πολύπαθο έργο μοιάζει δυστυχώς να είναι και πάλι στον «αέρα»...
Αυτό επισημαίνει με έκδηλη ανησυχία ο περιφερειακός σύμβουλος Γιώργος Ζερβάκης, που χτυπά «καμπανάκι» προς τον ΟΑΚ.
«Ψευδείς... υποσχέσεις»: Δέκα χρόνια από την πρώτη εξαγγελία!
«Φέτος συμπληρώνεται μια δεκαετία από την πρώτη εξαγγελία υλοποίησης και παράδοσης στην κυκλοφορία τού έργου της γέφυρας Χαμεζίου. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν δημοσιοποιηθεί αρκετές ψευδείς υποσχέσεις, όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων, για τερματισμό των εργασιών και απόδοση του συγκεκριμένου έργου προς χρήση. Είναι πρωτοφανής και ίσως μοναδική περίπτωση δημόσιου έργου με τέτοια καθυστέρηση. Δικαιολογίες ίσως να υπάρχουν πολλές, το αποτέλεσμα όμως δε δικαιώνει κανένα εκ των εμπλεκομένων φορέων.
Παρά την τελευταία λοιπόν εξαγγελία για παράδοση του έργου την 31η Μαΐου 2018 (η προηγούμενη ημερομηνία ήταν 31/12/2017), εδώ και δεκαπέντε ημέρες οι εργασίες αποπεράτωσης έχουν διακοπεί και όπως φαίνεται η 31η Μαΐου 2018 σύντομα θα αποτελεί ως καταληκτική ημερομηνία παρελθόν», αναφέρει ο περιφερειακός σύμβουλος Λασιθίου Γιώργος Ζερβάκης στην επιστολή του προς το διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΑΚ Α.Ε. και σημειώνει ακόμα:
«Κύριε σύμβουλε, εκτός του ζητήματος της καθυστέρησης της κατασκευής, υπάρχει και το ζήτημα της αισθητικής αποκατάστασης από τις παράλληλες εργασίες στο κυρίως έργο. Όπως γνωρίζετε, το μεγαλύτερο μέρος της κατασκευής του καταστρώματος της γέφυρας έγινε με επιχωμάτωση μεταξύ των πυλώνων, κάτι το οποίο αλλοίωσε βάναυσα την αρχιτεκτονική και αισθητική του έργου, το οποίο χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη κοιλαδογέφυρα της Κρήτης. Το αν δεν επηρεάζεται η στατικότητα της κατασκευής, μένει να απαντηθεί από τους καθ’ ύλην αρμόδιους.
Ένα επιπλέον παράλληλο έργο είναι και η αποκατάσταση της πρόσβασης στο χωριό Σκοπή, κάτι το οποίο είχε συζητηθεί στον ΟΑΚ και είχε δοθεί υπόσχεση για δημιουργία κατάλληλου κόμβου και λύση του προβλήματος. Δυστυχώς και για αυτό το θέμα μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει καμία εξέλιξη.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι τα ερωτήματα και η αγανάκτηση του κόσμου είναι δικαιολογημένα, γιατί πιστοποιείται για άλλη μια φορά η επιπολαιότητα και προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η περιοχή (από όλους τους συναρμόδιους φορείς διαχρονικά) για ένα έργο το οποίο, έστω και κατά ένα μέρος, θα εξασφαλίσει ασφαλέστερες συνθήκες κυκλοφορίας και προσπελασιμότητας σε μια περιοχή που δυστυχώς μένει πάρα πολύ μακριά από τους πρόσφατους προτεινόμενους σχεδιασμούς για το ΒΟΑΚ».
