«Θέλουμε κι εμείς να επιβιώσουμε», «Λένε ότι ψεκάζουν, αλλά δεν ψεκάζουν, δεν είναι αυτά ψεκαστά», «Τα σακιά τα λιπάσματα από 50άρια, τα έκαναν 40 κιλά, τώρα τα έχουν κάνει 25 να μην μας πιάνει η μέση».
Μέσα σε 3 φράσεις αγροτών και κτηνοτρόφων της Κρήτης αποτυπώνεται η οικονομική εξαθλίωση, η απόγνωση και το άγχος της επιβίωσης, σε δύσκολες συνθήκες εργασίας που πια δεν αποδίδουν τα προς το ζην, ούτε καν με αξιοπρέπεια. Στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου πραγματοποιήθηκε συνέλευση των αγροτών οι οποίοι αποφάσισαν να στραφούν σε νέες κινητοποιήσεις. Τόνισαν μάλιστα ότι ο πρωτογενής τομέας της Κρήτης στηρίζει και τη ναυσιπλοΐα και τα καταστήματα και τους συναδέλφους τους ανά την Ελλάδα, απ' όπου και προμηθεύονται ζωοτροφές.
Τα ακόμη πιο εξοργιστικά, για τους γεωργούς και κτηνοτρόφους, δεδομένα είναι η πληρωμή ασφάλιστρων στον ΕΛΓΑ, χωρίς οι ίδιοι να λαμβάνουν αποζημιώσεις, η μη κάλυψη όλων των περιοχών με δίκτυα άρδευσης που αυξάνει το κόστος παραγωγής, όπως και οι πλημμελείς ψεκασμοί για το δάκο με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται η ελαιοπαραγωγή.
Τέλος, αναφορικά με την αίσθηση της κοινωνίας ότι πια οι κινητοποιήσεις των αγροτών είναι λιγοπληθείς και υποκινούμενες μόνο από τον χώρο του ΚΚΕ, δόθηκε η απάντηση ότι πρόκειται για κινηματική διαδικασία και όχι κομματική.
Ρεπορτάζ: Ματθαίος Καπετανάκης
