default-image

Ο εφιάλτης της νευρικής ανορεξίας χτυπά τις Κρητικοπούλες

Κρήτη
Ο εφιάλτης της νευρικής ανορεξίας χτυπά τις Κρητικοπούλες

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ανάγκη πολλών νέων παιδιών να φτιάξουν ένα αψεγάδιαστο σώμα μπορεί να οδηγήσει σε διατροφικές συνέπειες που καταλήγουν στη μάστιγα του δυτικού κόσμου, που δεν είναι άλλη από τη νευρική ανορεξία.

Δυστυχώς, τα "πρότυπα" είναι αυτά που θέτουν τις βάσεις για το συγκεκριμένο κοινωνικό πρόβλημα πανελλαδικά αλλά και στην Κρήτη, που κατά καιρούς καταγράφει τα δικά της κρούσματα.

Η νευρική ανορεξία μπορεί να χτυπήσει την πόρτα κάθε οικογένειας και δυστυχώς όταν το πρόβλημα γίνεται αντιληπτό κάποιες φορές είναι πολύ αργά. «Θύματα της δημόσιας εικόνας;» ή «μια μόδα της εποχής;» είναι δύο ερωτήματα που καλείται να απαντήσει και η κρητική κοινωνία...

Στα πλαίσια της εκπομπής "Κρήτη Σήμερα" της "ΚΡΗΤΗ TV" ο κλινικός ψυχολόγος Νίκος Παπανικολάου κλήθηκε να απαντήσει σε τυχόν απορίες που αφορούν τις διατροφικές συνήθειες, αλλά και για τη νευρική ανορεξία, η οποία, παρά τις διαστάσεις που λαμβάνει, εξακολουθεί να αποτελεί ταμπού. Δηλαδή, όπως εξηγεί ο επιστήμονας, όταν το πρόβλημα υφίσταται, τα μέλη της οικογένειας αλλά και ο ίδιος ο ασθενής δυσκολεύονται να μιλήσουν και το πιο σημαντικό με δυσκολία ζητούν βοήθεια.

«Οι άνθρωποι με νευρική ανορεξία δίνουν μεγάλη αξία στον έλεγχο του βάρους και στη σιλουέτα τους, ενώ χρησιμοποιούν ακραίες μεθόδους για να το πετύχουν αυτό, οι οποίες παρεμβαίνουν σημαντικά και στις υπόλοιπες δραστηριότητες στη ζωή τους. Για να αποφύγουν την παραμικρή αύξηση βάρους ή για να συνεχίσουν να χάνουν βάρος, οι άνθρωποι με ανορεξία συνήθως περιορίζουν σοβαρά την ποσότητα των τροφών που καταναλώνουν.

»Μπορούν να "ελέγχουν" την πρόσληψη θερμίδων κάνοντας εμετό μετά το φαγητό ή με την κατάχρηση καθαρτικών, διατροφικών συμπληρωμάτων, διουρητικών, ή ακόμα και κλυσμάτων. Μπορούν, επίσης, να προσπαθούν να χάσουν βάρος με την υπερβολική άσκηση», επισημαίνει ο κ. Παπανικολάου.

Στην Κρήτη τα περισσότερα περιστατικά εντοπίζονται σε γυναίκες από 25 έως και 35 ετών, οι οποίες δυστυχώς με δυσκολία, όπως λέει ο κλινικός ψυχολόγος, ζητούν βοήθεια από ειδικούς. Και εδώ ακριβώς εντοπίζεται και το πρόβλημα.

Ο κ. Παπανικολάου καλεί την οικογένεια που τυχόν αντιμετωπίζει ένα τέτοιο πρόβλημα σε κάποιο από τα μέλη της να παρέμβει άμεσα και βεβαίως να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς, μιας και η χώρα μας τα τελευταία χρόνια μετρά θανάτους από νευρική ανορεξία, με τελευταίο περιστατικό το θάνατο της δημοσιογράφου και παρουσιάστριας Νανάς Καραγιάννη, που έδινε μάχη με τον εφιάλτη της νευρικής ανορεξίας για πάνω από 8 χρόνια και τελικά κατέληξε.

Οι καταστάσεις που συνδέονται με την αρνητική εικόνα του σώματος είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι εξής:

- Αντιληπτική διαστρέβλωση.

- Αποτυχία να επιτευχθεί ένα μη ρεαλιστικό μέγεθος και βάρος σώματος, με αποτέλεσμα το άτομο να νιώθει δυσαρέσκεια και να αναπτύσσει αρνητική διάθεση.

- Επένδυση στην εμφάνιση ως κεντρικό κριτήριο αυτο-αξιολόγησης.

- Συμπεριφορές (δίαιτα, εμετός, χρήση καθαρτικών) που στοχεύουν στην απόκτηση ενός αδύνατου σώματος.

Καταναγκαστική υπερφαγία

Τι είναι η καταναγκαστική υπερφαγία (τσιμπολόγημα) και ποιες οι συνηθισμένες συμπεριφορές της;

Σύμφωνα με τους ειδικούς τα άτομα που πάσχουν από καταναγκαστική υπερφαγία: α) έχουν τάσεις απομόνωσης την ώρα του φαγητού (τρώνε κρυφά), β) κρύβουν τροφές σε διάφορα μέρη για να τις καταναλώσουν αργότερα, γ) κάνουν πολύ αρνητικές σκέψεις αυτο-υποτίμησης, που τις αντισταθμίζουν με το φαγητό, δ) κατηγορούν το κοινωνικό πλαίσιο για την αποτυχία τους να μειώσουν το βάρος και ε) έχουν διακυμάνσεις στη διάθεση, κατάθλιψη, κόπωση, αϋπνία, κ.λπ.

Ποια είναι τα πρώτα σημάδια που μας κάνουν να καταλάβουμε πως κάποιος πάσχει από νευρική ανορεξία. Σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς:

* Υπάρχει απώλεια βάρους μεγαλύτερη από 20% του φυσιολογικού.

* Διαπιστώνεται επιμονή του ατόμου στην επιπλέον απώλεια κιλών.

* Το άτομο αυτό προχωρά σε αυτοπροκαλούμενο εμετό ή σε χρήση καθαρτικών.

* Πάσχει από διαταραχή της εικόνας του σώματός του.

* Εάν είναι γυναίκα εμφανίζει αμηνόρροια και ενδοκρινολογικές διαταραχές.

* Εμφανίζει υπερκινητικότητα, πάσχει από αϋπνίες ή ξυπνά πολύ νωρίς το πρωί χωρίς λόγο.

* Πάσχει από μικροβιοφοβία.

* Επίσης μπορεί να πάσχει και από συγκεκριμένες διαταραχές, όπως βραδυκαρδία, χαμηλή πίεση, κυάνωση άκρων, υποθερμία κ.ά.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των ατόμων που πάσχουν από νευρική ανορεξία;

- Το θηλυκό γένος (σε αναλογία 9 προς 1).

- Η εφηβεία (ή εμφάνιση πριν από τα 25 χρόνια).

- Η επί μακρόν έκθεση σε πίεση και άγχος.

- Η εμπειρία της αποτυχίας.

- Η πιθανότατη ύπαρξη κατάθλιψης.

- Η χαμηλή αυτοεκτίμηση και το υψηλό άγχος.

- Η κακή εικόνα του σώματος.

- Η απουσία ή η ελάχιστη σεξουαλική ζωή.

Οικογένεια και παιδί με ανορεξία

Ποιες είναι οι αιτίες που οδηγούν ένα νεαρό παιδί στη νευρική ανορεξία; Σύμφωνα πάντα με τους ερευνητές:

* Μάλλον αφορούν στα ανώτερα οικονομικά-κοινωνικά στρώματα.

* Μεταξύ κοριτσιών αδελφών αναπτύσσεται μεγάλη ζήλια και ανταγωνιστικότητα.

* Οι πάσχοντες θεωρούν ότι η οικογένεια δίνει μεγάλη σημασία σε θέματα εμφάνισης και επιτυχίας.

* Συνήθως οι γονείς έχουν αποτύχει στη μεταξύ τους συνεννόηση ως προς τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού.

* Οι μητέρες μάλλον παρουσιάζονται υπεραπασχολημένες με έλλειψη τρυφερότητας, τελειομανείς και επικριτικές προς το παιδί.

* Ο πατέρας παρουσιάζεται επικριτικός απαιτητικός και... παγιδευμένος στο γάμο του.

* Οι ίδιοι οι ασθενείς θεωρούν ότι η οικογένεια δίνει μεγάλη σημασία σε θέματα εμφάνισης και επιτυχίας.

Ο ρόλος της οικογένειας: Πώς αντιμετωπίζεται η διατροφική διαταραχή

Ο ρόλος των γονιών και κατ' επέκταση της οικογένειας, σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες, είναι πολύ σημαντικός ως προς την εξέλιξη και την αντιμετώπιση της διατροφικής διαταραχής που μπορεί να βασανίζει το παιδί τους. Οι παράγοντες ελαχιστοποίησης μιας διαταραγμένης εικόνας του σώματος είναι:

* Οικογενειακό δίκτυο, που δείχνει αποδοχή στο σώμα του παιδιού.

* Αντίσταση στην κοινωνική πίεση για ένα συγκεκριμένο τύπο εμφάνισης.

* Καλλιέργεια... πολλών τομέων της ζωής (όχι προβολή μόνο του γυναικείου προσώπου).

* Άθληση χωρίς υπερβολές.

* Αντιμετώπιση του άγχους και των αλλαγών που επέρχονται ηλικιακά.

* Όχι άκριτη αποδοχή των κοινωνικών στερεοτύπων.

* Έγκαιρη αναζήτηση βοήθειας όταν αισθανθούμε ότι σαν οικογένεια αδυνατούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα.

Ρεπορτάζ: Μάνος Δασκαλάκης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News