Χαλέπα, που σύμφωνα με την Κρητική ντοπιολαλιά, σημαίνει περιοχή πετρώδης και άγονη. Όμως, μια βόλτα στη Χαλέπα στα Χανιά, μας αποδεικνύει το αντίθετο: Κήποι καταπράσινοι, πολύχρωμα παράθυρα, λουλούδια γεμάτα χρώματα και ευωδιές και κισσοί που αναρριχώνται πάνω σε κτήρια μοναδικής αρχιτεκτονικής, συνθέτουν την πρώτη εικόνα για την ιστορική αυτή περιοχή.
Η Χαλέπα βρίσκεται ανατολικά από τα Χανιά στον παραλιακό δρόμο προς το αεροδρόμιο και το Ακρωτήρι και είναι μια γειτονιά γεμάτη ιστορικές μνήμες. Με τα πολυάριθμα επιβλητικά μέγαρα και τις παλιές επαύλεις, που κάποιες σώζονται μέχρι και σήμερα, θεωρείται η πιο «αριστοκρατική» συνοικία των Χανίων, και όχι άδικα.
Εδώ, διαδραματίστηκαν τα σπουδαιότερα πολιτικά γεγονότα στα τέλη του 19ου αιώνα. Ήταν η συνοικία όλων των σημαντικών προσώπων που έζησαν στην Κρήτη και άφησαν το ιστορικό τους «αποτύπωμα» στο νησί. Πολλές σπουδαίες αποφάσεις πάρθηκαν μέσα σε κάποια από αυτά τα υπέροχα κτίρια και σπίτια... Αποφάσεις που άλλαξαν την ιστορία της Κρήτης και της χώρας.
Η συνοικία της πολυτέλειας
Στη Χαλέπα βρισκόταν το υπέρλαμπρο ανάκτορο του Ύπατου Αρμοστή επί Κρητικής Πολιτείας, Πρίγκιπα Γεώργιου του Πρώτου, ενώ στην ίδια συνοικία, είχαν επιλέξει και οι Μεγάλες Δυνάμεις να στεγάσουν τις πολυτελείς πρεσβείες και τα προξενεία τους, γεγονός που της έδωσε και το όνομα «Ευρωπαϊκή Γειτονιά».
Στη Χαλέπα βρισκόταν και η οικία στην οποία μία πολύ σημαντική πολιτική προσωπικότητα, με καθοριστικό ρόλο ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, έζησε αρκετά χρόνια της ζωής του και η οποία σώζεται ακόμη, λειτουργώντας - πλέον - σα μουσείο.
Ενώ, ένα ακόμη αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα, που σώζεται ακόμη, είναι και το πολυτελές κτήριο της Γαλλικής Ακαδημίας.
Όμως, και η εκλεκτότερη μερίδα των πολιτών της Πρωτεύουσας, οι πλούσιοι έμποροι, αλλά και άνθρωποι του πνεύματος, είχαν επιλέξει την ιστορική αυτή συνοικία για ζήσουν με τις οικογένειές τους, λόγω της υγιεινής ατμόσφαιρας και της υπέροχης θέας προς τα Χανιά και τη Βορειοδυτική Κρήτη.
Ο ναός της Αγίας Μαγδαληνής
Βέβαια, δεν υπάρχει πεζός που να μην έχει σταματήσει έξω από τον εκθαμβωτικό ναό της Αγίας Μαγδαληνής, ένα ναό που ξεχωρίζει για τον αρχιτεκτονικό ρυθμό του και τον τρούλο ρώσικης αρχιτεκτονικής, που χτίστηκε από τον Πρίγκιπα Γεώργιο το 1901 με 1903.
Αν οι τοίχοι των ερειπωμένων, πλέον, ανακτόρων και κατοικιών μπορούσαν να μιλήσουν, θα έκαναν λόγο για μια γειτονιά γεμάτη χρώματα και αρώματα, παιδικές φωνές, αλλά και τα στιβαρά βήματα του σπουδαίου Κρητικού πολιτικού, Ελευθερίου Βενιζέλου.
