default-image

Ταφόπλακα για τους συμβασιούχους -απολύσεις απο το ελεγκτικό

Κρήτη
Ταφόπλακα για τους συμβασιούχους -απολύσεις απο το ελεγκτικό

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

"Ταφόπλακα" στις ελπίδες εκατοντάδων συμβασιούχων στους Δήμους, ανάμεσά τους και 89+1 συμβασιούχοι στην Καθαριότητα του Δήμου Ηρακλείου, φαίνεται να βάζει η δημοσιοποίηση, μόλις την περασμένη Παρασκευή (παραμονή 25ης Μαρτίου), του σκεπτικού της γνωμοδότησης του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Κι όλα αυτά, την ώρα που δήμαρχοι, όπως του Ηρακλείου, ευθυγραμμιζόμενοι με την πολιτική επιλογή του υπουργείου Εσωτερικών, μιλούσαν για πολιτική κάλυψη και όχι απολύσεις των συμβασιούχων, "πατώντας" στη νομοθετική ρύθμιση για επέκταση πολλών συμβάσεων εξ αυτών μέχρι 31/12/2017, αντί 31/12/2016 που έληγαν κανονικά.

Πρακτικά, η γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που δημοσιοποιήθηκε ως σκεπτικό την περασμένη Παρασκευή και που σήμερα η "Νέα Κρήτη" αποκαλύπτει, "ρίχνει το γάντι" σε όσους μιλούν σε επίπεδο κυβέρνησης, κομμάτων, αυτοδιοικητικών και συνδικάτων για ανάληψη με πρακτικό τρόπο της πολιτικής ευθύνης.

 Σε διαφορετική περίπτωση, θα πρέπει όλοι αυτοί οι θεσμικοί φορείς να πουν την "πικρή αλήθεια" στους χιλιάδες συμβασιούχους, ότι πλέον είναι απολυμένοι και οδηγούνται αυτόματα στην καταβύθιση της ανεργίας.

Αν εννοούν την πολιτική κάλυψη, τότε ρητά θα πρέπει να δηλώσουν ότι όχι μόνο δεν τους απολύουν, αλλά αναλαμβάνουν και την πληρωμή τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, έξω από το δημόσιο λογιστικό, ρισκάροντας - αν πράγματι το πιστεύουν - ακόμη και το να καθίσουν στο σκαμνί του κατηγορουμένου για παράβαση καθήκοντος, αντισυνταγματικές πράξεις και όχι μόνο...

Η γνωμοδότηση- "τσεκούρι"

Η δημοσιοποίηση την Παρασκευή του σκεπτικού του Ελεγκτικού Συνεδρίου, παρά τις ελπίδες για "παράθυρο" που κάποιοι καλλιεργούν στους συμβασιούχους, "ενταφιάζει", όπως φαίνεται, τις ελπίδες τους για παραμονή στην εργασία τους.

Ουσιαστικά, αναφέρεται στη ρητή και κατηγορηματική απαγόρευση της υπέρβασης 24μηνης συνολικής διάρκειας απασχόλησης συμβάσεων ορισμένου χρόνου που παρατάθηκαν διαδοχικά, αφού υπογραμμίζει το μέγιστο επιτρεπόμενο των δύο συνεχόμενων ανανεώσεων τής αρχικής 8 μηνών σύμβασης, δηλαδή 3x8 - απώτατο διάστημα 24 μηνών! Πρόκειται κατά βάση για τις συμβάσεις, και άρα πληρωμές, όπως των υπαλλήλων Καθαριότητας των Δήμων, οι οποίες έχουν ανανεωθεί διαδοχικά με μια σειρά νόμων (Ν. 4325/15, Ν. 4351/15, ΠΝΠ 2015, Ν. 4429/16), υπερβαίνοντας σε διάρκεια τους 24 μήνες συνεχούς απασχόλησης, μετά την έκδοση της υπ' αριθ. 42/2017 Πράξης του Κλιμ. Τμ. 1 του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Η γνωμοδότηση αναλυτικά

Ειδικότερα η γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αναλυτικά σημειώνει μεταξύ άλλων: «...Μέχρι την ολοκλήρωση των διαδικασιών για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στους ανωτέρω φορείς (και τους ΟΤΑ), και προκειμένου να αντιμετωπιστούν επιτακτικές ανάγκες στελέχωσης των εν λόγω φορέων, η διάρκεια των συμβάσεων του επικουρικού προσωπικού που υπηρετούσε κατά τη δημοσίευση του Ν. 4305/2014 (31/10/2014) παρατάθηκε για χρονικό διάστημα έξι μηνών από τη λήξη της, στη συνέχεια έως τις 31/12/2015, ακολούθως εκ νέου, και κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 34 παρ. 2 του Ν. 4351/2015 και 29 της από 30/12/2015 ΠΝΠ, μέχρι τις 30/9/2016. Τέλος, με τις διατάξεις του Ν. 4410/2016 παρατάθηκε για τέταρτη συνεχή φορά η απασχόληση του ίδιου ανωτέρω επικουρικού προσωπικού (πλην ιατρικού) των νοσοκομείων, μέχρι τις 30/9/2017.

Με την επίμαχη Πράξη 42/2017, το Κλιμ. Τμ. 1 του Ελεγκτικού Συνεδρίου κλήθηκε να κρίνει τη νομιμότητα της δαπάνης πληρωμής των αποδοχών υπαλλήλων, που οι συμβάσεις τους είχαν παραταθεί, σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις. Στο πλαίσιο αυτό, το Κλιμάκιο έκρινε ότι συμβάσεις που συνάπτονται διαδοχικά, είτε πρόκειται περί συμβάσεων των οποίων η κατάρτιση επιτρέπεται κατ' εξαίρεση σύμφωνα προς την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του Π. Δ/τος 164/2004, εφόσον δικαιολογείται, από αντικειμενικούς λόγους, είτε για συμβάσεις που έχουν συναφθεί στο πλαίσιο άλλων - πλην του άρθρου 5 του εν λόγω Π. Δ/τος διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας, δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τους 24 μήνες συνολικού χρόνου διάρκειας της απασχόλησης, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του Π. Δ/τος 164/2004, για τις ειδικές κατηγορίες εργαζομένων.

Σε περίπτωση δε υπέρβασης του ορίου των είκοσι τεσσάρων (24) μηνών συνολικής διάρκειας της απασχόλησης του εργαζομένου, επέρχεται αυτοδίκαια η ακυρότητα της τελευταίας χρονικά συναπτόμενης σύμβασης. Ως "διαδοχική" σύμβαση, εξάλλου, νοείται και κάθε σύμβαση, η οποία καταρτίζεται μετά από παράταση της ισχύος προηγούμενης σύμβασης, δυνάμει σχετικής νομοθετικής πρόβλεψης, μεταξύ των ίδιων συμβαλλομένων, με το ίδιο αντικείμενο, και η οποία ουσιαστικό σκοπό έχει τη συνέχιση της απασχόλησης συγκεκριμένου προσώπου στη θέση, στην οποία εργαζόταν. Επομένως, και στην περίπτωση αυτή, οι, δυνάμει νόμου, αλλεπάλληλα ανανεούμενες συμβάσεις εργασίας ορισμένης διάρκειας εμπίπτουν στην απαγόρευση υπέρβασης του χρονικού ορίου των είκοσι τεσσάρων (24) μηνών».

Έτσι, σύμφωνα με το σκεπτικό του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όσοι συμβασιούχοι - και μόνο αυτοί - έχουν συμπληρώσει με τις ανανεώσεις τους 24 μήνες συνολικά, πρέπει να απολυθούν, αφού αντίκειται στο Σύνταγμα περαιτέρω - με οποιαδήποτε μορφή - παράταση της εργασίας τους.

Αντισυνταγματικές ανανεώσεις

Μάλιστα το Ελεγκτικό Συνέδριο, στη σχετική του γνωμοδότηση, δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας, ενώ, αντίθετα, θέτει ευθέως θέμα αντισυνταγματικότητας στο ενδεχόμενο νέας παράτασης, πέραν των 24 μηνών συνολικά, για έναν συμβασιούχο! Όπως αναφέρει, «...οι ανωτέρω νομοθετικές παρατάσεις διάρκειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου έχουν την έννοια ότι και στην περίπτωση αυτή, σε συμφωνία ειδικά με τη διάταξη του εδαφίου α της παραγράφου 8 του άρθρου 103 του Συντάγματος, που επιβάλλει να είναι προκαθορισμένη η χρονική διάρκεια των σχέσεων εργασίας στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για την αντιμετώπιση πρόσκαιρων αναγκών, ισχύει η απαγόρευση υπέρβασης της εικοσιτετράμηνης συνολικής διάρκειας απασχόλησης, που προβλέπει το άρθρο 6 παρ. 1 του Π. Δ/τος 164/2004, ως ανεκτό και συμβατό προς το Σύνταγμα όλως εξαιρετικό νομοθετικό πλαίσιο. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή θα είχε ως αποτέλεσμα η επαναλαμβανόμενη και αδιάλειπτη απασχόληση του ανωτέρω προσωπικού στην ίδια θέση με άσκηση των ίδιων καθηκόντων, έστω και αν συνάπτεται νέα σύμβαση, να άγει, κατ' ουσία, στην έμμεση μετατροπή του νομικού καθεστώτος απασχόλησης του προσωπικού αυτού από ορισμένου χρόνου για την κάλυψη πρόσκαιρων αναγκών, ανεξάρτητα από την ύπαρξη κενών οργανικών θέσεων, σε προσωπικό που καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες, κατά παράβαση των διατάξεων της παραγράφου 8 του άρθρου 103 του Συντάγματος».

Η γνωμοδότηση στους επιτρόπους

Είναι προφανές λοιπόν ότι, με τέτοιο "βαρύ" σκεπτικό στην Πράξη του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αυτό είναι αδύνατον να μην έχει αναλογική εφαρμογή και για τη θεώρηση χρηματικών ενταλμάτων των συμβάσεων Καθαριότητας του προσωπικού των ΟΤΑ, οι οποίες έχουν ανανεωθεί διαδοχικά με μια σειρά νόμων (Ν. 4325/15, Ν. 4351/15, ΠΝΠ 2015, Ν. 4429/16), υπερβαίνοντας σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στο Ηράκλειο, τη συνολική κατά τα ανωτέρω ανώτατη 24μηνη διάρκεια συνεχούς απασχόλησης. Άρα πολιτικά, όσοι εννοούν τη στήριξη στους συμβασιούχους της Καθαριότητας, ή θα πρέπει να πετύχουν άμεσα μια νομολογία ή νομοθετική πράξη, κόντρα στη γνωμοδότηση, αποκλειστικά για τους συμβασιούχους στην Καθαριότητα και με ρίσκο να χαρακτηριστεί αντισυνταγματική, ή να πάρουν το πολιτικό βάρος όσοι στα λόγια τούς δηλώνουν στήριξη, ακόμη και να καθίσουν στο σκαμνί του κατηγορουμένου, για να μη βρεθούν στην ανεργία οι εργαζόμενοί τους. Διαφορετικά, ο λόγος τους θα "χορταίνει" τους συμβασιούχους, αλλά το "ψωμί" στο σπίτι θα είναι πλέον ανύπαρκτο για δεκάδες οικογένειες απολυμένων...

Ρεπορτάζ: Γιώργος Σαχίνης

φωτογραφια: Νίκος Χαλκιαδάκης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News