Μεγάλη εισπρακτική καταστροφή αποτελεί για πολλούς καταστηματάρχες η επιστροφή ρούχων και ιδίως για εκείνους που εμφανίζονται συγκαταβατικοί στο να επιστρέψουν τα χρήματα στον καταναλωτή που δε βρίσκει κάτι άλλο στα μέτρα του να πάρει έναντι της αλλαγής που κάνει.
Δυστυχώς, εν μέσω κρίσης, την τακτική αυτή φαίνεται να υιοθετούν ολοένα και περισσότεροι καταναλωτές.
Συγκεκριμένα, όπως λένε καταστηματάρχες, πολλοί καταναλωτές έχουν την τακτική να ψωνίζουν κάτι, να το φοράνε μια-δυο φορές και να το επιστρέφουν, παίρνοντας πίσω τα χρήματά τους. Πρόκειται για μια ξενόφερτη τακτική, που ξεκίνησε από τα πολυκαταστήματα της Νέας Υόρκης και η οποία φαίνεται να έχει προκαλέσει μεγάλη ζημιά σε αλυσίδες καταστημάτων σε Ευρώπη και Αμερική.
Ο λόγος που η επιστροφή ενδυμάτων προβληματίζει αρκετά τους καταστηματάρχες είναι γιατί τα περισσότερα ρούχα που επιστρέφονται είναι είτε φορεμένα, είτε έχουν κάποιο ελάττωμα, όπως σκισίματα, στάμπες πάνω τους, είτε ακόμα κάτι λείπει από αυτά, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ξαναπουληθούν. Το γεγονός αυτό δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στους τζίρους των καταστημάτων, αφού τα φθαρμένα αυτά ρούχα ξεμένουν στα ράφια.
Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνα της Barclayland, ο λόγος που τα ρούχα επιστρέφονται παρότι δεν είναι στην κατάσταση που αγοράστηκαν, είναι διότι οι εταιρίες δέχονται να κάνουν αλλαγές, στην προσπάθειά τους να κάνουν τους πελάτες να νιώθουν χαρούμενοι και ικανοποιημένοι από την εξυπηρέτηση που είχαν από την εκάστοτε εταιρεία. Και αυτό γιατί σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει πιθανότητα να δυσαρεστηθούν και έτσι να τους χάσουν από πελάτες. Ωστόσο, επειδή το κακό έχει παραγίνει, σκέφτονται να λάβουν τα μέτρα τους.
«Επιστρέφω κάποια από τα ρούχα που αγοράζω, διότι πολλές φορές βλέπω όταν τα φοράω ότι δε μου πάνε», είπε η κ. Σοφία Κρασαδάκη, η οποία ξοδεύει περίπου 300-500 ευρώ το μήνα σε ψώνια.
«Δε νομίζω ότι θα μου άρεσε να μου έλεγε κάποιος καταστηματάρχης ότι δεν μπορώ να αλλάξω το ρούχο που πήρα. Δε θα ήθελα με τίποτα να μου μείνει και να μη θέλω να το ξαναφορέσω ποτέ», μας είπε η κ. Μαρία Στρατάκη.
«Οι περισσότεροι πελάτες μας κάνουν αλλαγές στα πράγματα που αγοράζουν. Δεν μπορείς να στεναχωρήσεις τον πελάτη σου λέγοντάς του ότι δεν κάνεις αλλαγές, διότι θα τον χάσεις, και αυτό ειδικά τώρα, μέσα στην κρίση, δε μας ωφελεί», ανέφερε ο υπάλληλος καταστήματος κ. Στέλιος Σοφουλάκης.
«Μου έχει συμβεί, ειδικά σε μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων, να δω ένα φθαρμένο, προφανώς από αλλαγή, ρούχο στο ράφι και να μην το πάρω. Φαντάζομαι πως το ίδιο πράττουν και οι υπόλοιποι καταναλωτές, που θέλουν το ρούχο που θα πάρουν να μην έχει το παραμικρό ελάττωμα», είπε η κ. Ελπίδα Αθανασάκη.
«Ναι, πολλές φορές βλέπουμε ρούχα κατεστραμμένα να ξαναπωλούνται, και φυσικά ούτε καν απλώνουμε το χέρι να τα δούμε. Ίσως θα έπρεπε οι καταστηματάρχες να μη δέχονται πίσω ένα ρούχο με εμφανή φθορά», επισήμανε η κ. Μαρία Περογαμβράκη.
Επιστροφή με χρέωση η λύση;
Ως λύση στο πρόβλημα κάποιες εταιρείες και λιανοπωλητές τόσο στο εξωτερικό όσο και στη χώρα μας έλαβαν τα μέτρα τους, χρεώνοντας όποιον αποφασίσει να γυρίσει το ρούχο του πίσω. Η χρέωση, μάλιστα, θα διαφέρει για όσους γυρίσουν πίσω το ρούχο σε άριστη κατάσταση και για όσους έχουν προκαλέσει φθορές σε αυτά. Λύση που πιθανότατα θα εφαρμόσουν καταστηματάρχες και σε τοπικό επίπεδο, ή κάποιοι την εφαρμόζουν ήδη.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι πιθανό να κάνεις τους καταναλωτές να προτιμήσουν άλλα μαγαζιά, που ακολουθούν την παλιά τακτική. Πράγμα που έχει συμβεί, αποτελώντας "δίκοπο μαχαίρι" για τους καταστηματάρχες που, είτε χρεώνοντας την αλλαγή είτε αρνούμενοι να δεχτούν αλλαγή κυρίως σε στραπατσαρισμένο ρούχο, θα χάσουν τον πελάτη. Οπότε, στην προσπάθειά τους να μη μειωθεί κι άλλο η πελατεία τους, κάνουν τα... στραβά μάτια.
Πάντως, αξίζει να σημειωθεί πως για τη μείωση πελατείας στα καταστήματα ένδυσης και υπόδησης, πέρα από τον παράγοντα κρίση, ανασταλτικά φαίνεται να λειτουργεί και η τακτική που θέλει πολλές, εργαζόμενες ως επί το πλείστον, γυναίκες να προτιμούν να αγοράζουν ρούχα από online shops, τα οποία έχουν τη δυνατότητα επιστροφής χρημάτων (και με πιστωτική κάρτα). Έτσι, είναι πιο πιθανό να γυρίσει κάτι πίσω, μιας και δεν το έχει δοκιμάσει (σε real χρόνο), και να μη δεχτεί παρατηρήσεις, καθώς δε θα έχει άμεση επαφή με τις πωλήτριες ή τον καταστηματάρχη.
Ρεπορτάζ: Μαρία Αντωνογιαννάκη
