Ο σχολικός εκφοβισμός και οι προεκτάσεις του εξακολουθούν να απασχολούν την κοινωνία του Ρεθύμνου στην συνηθισμένη του μορφή, αλλά και μέσω του διαδικτύου που πολλές φορές μπορεί να μη γίνεται αντιληπτός από γονείς και εκπαιδευτικούς, όμως ταλανίζει του μαθητές, εντός και εκτός διαδικτύου. Τα παραδείγματα των συνεπειών από τα επικίνδυνα παιχνίδια των μαθητών, είναι ανησυχητικά, όμως υπάρχει τρόπος να τα αναγνωρίσουμε και να τα αντιμετωπίσουμε.
Ένα παιδί που δε θέλει να φάει, η απόδοσή του στο σχολείο επιδεινώνεται, κλείνεται στον εαυτό του, μπορεί να κρύβει μέσα του σχολικό ή και διαδικτυακό εκφοβισμό, σύμφωνα με τη Λούση Σιρινιάν, Συνεργάτη Πανεπιστημίου Αθηνών στο πρόγραμμα Αριάδνη (ασφάλεια στο Διαδίκτυο).
Μάλιστα, η εγκληματολόγος, Ευτυχία Κατσιγαράκη και μέλος του ΔΣ της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων, διασαφηνίζει ότι, όσα παιδιά προχωρούν σε διαδικτυακό ή σχολικό εκφοβισμό, είναι πολύ πιθανό αργότερα στην εφηβεία να αναπτύξουν παραβατική συμπεριφορά.
Έντονη ανησυχία προκαλούν και εικόνες από σχολείο της Λεμεσού στην Κύπρο, όπου μια μαθήτρια επιτίθεται βίαια σε μια άλλη μαθήτρια που έστειλε άσεμνο προσωπικό υλικό στο αγόρι της, συνηγορώντας στο γεγονός, ότι διαδίκτυο και πραγματική ζωή είναι αλληλένδετα στις περιπτώσεις εκφοβισμού.
Η Δικαιοσύνη πάντως, δεν προσάπτει κατηγορίες σε παιδιά έως 13 ετών, έπειτα επιβάλει αναμορφωτικά παιδαγωγικά μέτρα, ενώ επιβάλει ποινές μόνο σε ειδεχθή εγκλήματα.
Συμβουλευτική υποστήριξη από ψυχολόγο είναι το πρώτο βήμα γονέων και εκπαιδευτικών, ενώ η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος ειδοποιείται σε πιο βαριές περιπτώσεις, οπότε και απειλείται ένα παιδί με δημοσιοποίηση εξευτελιστικού υλικού στο διαδίκτυο ή και φτάνει στο σημείο να μη θέλει να βγει από το σπίτι.
Ρεπορτάζ: Ματθαίος Καπετανάκης
