Ένα μεγάλο δίλημμα, ένα θρίλερ αγωνίας της τελευταίας στιγμής, διαφορετικά σενάρια και κρυφές παγίδες που μπορούν να γυρίσουν τούμπα τα δεδομένα συνθέτουν το σκηνικό στην τελική στροφή πλέον για το Καστέλι!
Μια... "ανάσα" πλέον από τη δημοπράτηση της Παρασκευής 30 Σεπτεμβρίου, οι ενδιαφερόμενοι μνηστήρες περιμένουν στη γωνία αλλά ταυτόχρονα βάζουν δύσκολα και διλήμματα στο υπουργείο Υποδομών. Το μεγάλο δίλημμα, που είχε επίσης ξεδιπλωθεί και στις αρχές καλοκαιριού, αφορά στο ενδεχόμενο μιας ακόμα παράτασης, τεχνικού αμιγώς αυτή τη φορά χαρακτήρα, κατόπιν αιτήματος των ενδιαφερόμενων επενδυτών.
Από πολιτικής σκοπιάς, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου έχει σαφή θέση υπέρ της διενέργειας αυτή τη φορά της δημοπράτησης, ώστε να μην περάσει επικοινωνιακά η 30ή Σεπτεμβρίου ως μια ακόμα ημερομηνία-εμπαιγμός εις βάρος της Κρήτης. Σε αυτό προσανατολίζεται, όμως "ζυγίζει" συνάμα και τις προειδοποιητικές επισημάνσεις των υπηρεσιακών στελεχών του υπουργείου, που εστιάζουν σε δύο συγκεκριμένα αρνητικά σενάρια.
Το ένα είναι, εφόσον γίνει κανονικά η δημοπράτηση την Παρασκευή, κάποιος ή κάποια εκ των ενδιαφερόμενων εταιρειών και κοινοπραξιών που έχουν θέσει αίτημα τεχνικής παράτασης να καταθέσει ένσταση κατά του κύρους του διαγωνισμού! Μια τυχόν ένσταση, όπως είναι φυσικό, θα βάλει εμπόδια και νέες καθυστερήσεις στο διαγωνισμό και τα διαδικαστικά που κάθε άλλο παρά τελειώνουν βεβαίως με την επικείμενη δημοπράτηση.
Μετά τη δημοπράτηση ακολουθεί ο έλεγχος των φακέλων των προσφορών που θα υποβληθούν, αν υποβληθούν!
Ο έλεγχος γίνεται σε διάφορα στάδια. Αρχικά στο τεχνικό κομμάτι που αντιστοιχεί στο 20% της α' βαθμολογίας της προσφοράς. Εν συνεχεία στο οικονομικό κομμάτι της κάθε προσφοράς, όπου εδώ, σημειωτέον, μετράνε πολλά κριτήρια και δεδομένα που αυξομειώνουν τη βαθμολόγηση της κάθε προσφοράς. Μεταξύ άλλων, υπάρχει μοριοδότηση για τους υποψήφιους επενδυτές που θα δώσουν παραπάνω χρήματα, κατεβάζοντας δηλαδή το κομμάτι της συγχρηματοδότησης εκ μέρους του ελληνικού Δημοσίου, που έχει οριστεί ως αφετηρία στα 220 εκατ. ευρώ.
Υπάρχει επίσης μοριοδότηση ανάλογα της χρονικής δέσμευσης υλοποίησης του νέου αεροδρομίου και των συνοδών έργων.
Όλα αυτά, λοιπόν, για να ελεγχθούν στους ογκώδεις φακέλους των προσφορών, θα χρειαστούν ένα διάστημα περί τους 4-5 μήνες. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και άλλα διαδικαστικά χρονοβόρα, με το κομμάτι ιδίως της κύρωσης της συμφωνίας με τον τελικό εκλεκτό παραχωρησιούχο από τα υπουργεία, από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Οι διαδικασίες αυτές θα απαιτήσουν το λιγότερο 9-10 μήνες εφόσον δεν υπάρξουν απρόοπτα, όπως μια ένσταση που θα πήγαινε πίσω τα διαδικαστικά μερικούς μήνες.
Ο αριθμός των προσφορών
Ο δεύτερος "πονοκέφαλος" του υπουργείου αφορά στον τυχόν περιορισμένο αριθμό προσφορών εφόσον δε δοθεί παράταση και γίνει κανονικά η δημοπράτηση την Παρασκευή. Γιατί αυτό;
Αυτή τη στιγμή, στην τελική ευθεία για τη δημοπράτηση, από τις 5 ενδιαφερόμενες κοινοπραξίες, πρακτικά έτοιμες για να υποβάλουν προσφορά και να "χτυπήσουν" το έργο, είναι δύο σχήματα.
Άλλα δύο είναι ανέτοιμα και δεν προλαβαίνουν το "τρένο", για αυτό και έχουν αιτηθεί νέα τεχνική παράταση ώστε να προλάβουν να ετοιμαστούν, ενώ ένα επενδυτικό σχήμα μοιάζει να είναι σε οριακή θέση.
Αυτό σημαίνει δηλαδή πως δεν αποκλείεται την Παρασκευή, αν δε δοθεί παράταση, να δούμε να κατατίθενται μία ή δύο το πολύ δεσμευτικές προσφορές για το μεγάλο αναπτυξιακό έργο.
Φυσικά η δημοπράτηση και έτσι θα είναι πετυχημένη, θα εμπεριέχει όμως ρίσκα. Αν είναι μία μόνο η προσφορά, υπάρχει το ερωτηματικό κατά πόσον ο υποψήφιος επενδυτής θα είναι ελαστικός και συγκαταβατικός απέναντι σε συμπληρωματικά αιτήματα-απαιτήσεις του ελληνικού Δημοσίου.
Σε κάποιες τεχνικές και οικονομικές λεπτομέρειες, δηλαδή, που όμως έχουν κρίσιμη συχνά σημασία. Χώρια βεβαίως το ότι υπάρχει το ενδεχόμενο, με τις όποιες περιορισμένες πιθανότητες, η προσφορά να καταπέσει είτε στο τεχνικό της κομμάτι, είτε στο οικονομικό. Αν αυτό συμβεί και υπάρχει μία μόνο επενδυτική προσφορά, τότε ο διαγωνισμός και η δημοπράτηση καθίστανται εκ των υστέρων άγονα και το αποτέλεσμα σε αυτή την περίπτωση θα ήταν καταστροφικό για το έργο, αφού θα έπρεπε να πάμε σε νέο πάλι διαγωνισμό... Επαναπροκήρυξη, επαναδιενέργεια και το λιγότερο 1,5 με 2 χρόνια χαμένα για το έργο που περιμένουμε ήδη εδώ και 13 χρόνια!
Στον αντίποδα όμως του διλήμματος, υπάρχει και το ακριβώς αντίθετο. Κάποιοι ενδιαφερόμενοι επενδυτές, πρωτίστως οι Κινέζοι, με την επενδυτική σύμπραξη China State Construction Engineering Co.-Archirodon-Zurich Airport, φέρονται να πιέζουν έντονα το υπουργείο για να πάει κανονικά στη δημοπράτηση και να μη δώσει άλλη παράταση.
Οι Κινέζοι, που ηγούνται του συγκεκριμένου επενδυτικού σχήματος και δεν αποκλείεται διόλου, όπως έχουμε γράψει, να συμπράξουν στην πορεία και με τους Γάλλους της γνωστής εταιρείας Vinci, είναι καθ' όλα έτοιμοι να διεκδικήσουν και να πάρουν το έργο. Αισθανόμενοι το προβάδισμα, πιέζουν ακριβώς για να γίνει εδώ και τώρα η δημοπράτηση.
Υπάρχει λοιπόν μια διελκυστίνδα εκατέρωθεν πιέσεων και δεδομένων που έχει βάλει δύσκολα στο υπουργείο Υποδομών, η ηγεσία του οποίου τα ζυγίζει, με αποτέλεσμα μέχρι και χθες το βράδυ να υπάρχει ένα θολό τοπίο για τη διενέργεια της δημοπράτησης ή μιας ακόμα παράτασής της...
Ρεπορτάζ: Μπάμπης Σαββίδης
