«Την έλλειψη πολιτικής βούλησης για συντήρηση και προστασία των μνημείων της πόλης» καθώς και «την εγκληματική αδιαφορία των αρμόδιων υπηρεσιών αρχαιοτήτων και μνημείων που αν και επιβλέπουν κάθε οικοδομική εργασία στο ιστορικό κέντρο της πόλης, αφήνουν να καταρρέουν τα κτήρια ορόσημα της νεότερης εποχής», καταγγέλλει με ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος έκτακτων Αρχαιλόγων.
Ολόκληρη η ανακοίνωση
Τα αφημένα στην τύχη τους μνημεία της πόλης, μνημεία διατηρητέα, αλλά ρημαγμένα, χαρακτηρίζονται επικίνδυνα και οι αρμόδιοι σπεύδουν να τα κατεδαφίσουν.
Νεό θύμα σε αυτόν τον φαύλο, επαναληπτικό κύκλο το κονάνι του Σαμή μπέη στην οδό Ιδομενέως, ο πρώτος όροφος του οποίου πρόκειται να κατεδαφιστεί.
Δεν ξέρουμε πώς θα αντιδρούσε ο θρυλικός του ένοικος. Από την άλλη ξέρουμε πώς αντέδρασαν μέχρι τώρα οι αρμόδιες υπηρεσίες, οι οποίες δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον για το μνημείο· γεγονός που προκάλεσε και την ερήμωσή του.
Δικαιολογίες θα βρεθούν πολλές: από το πολύπλοκο ιδιοκτησιακό καθεστώς που δεν σου επιτρέπει να επέμβεις στο μνημείο, τις δυσκολίες που ενέχει η αναστήλωση τέτοιου είδους κτηρίων μέχρι την αδυναμία να ανταποκριθούν ενεργητικά σε αυτά τα απαιτητικά έργα οι υποστελεχωμένες υπηρεσίες.
Οι δικαιολογίες αυτές δεν είναι ικανές να κρύψουν την εγκληματική αμέλεια των αρμόδιων φορέων, καθώς και την έλλειψη σχεδιασμού και οράματος για την πόλη από μέρους τους.
Τα κτήρια αυτά αφέθηκαν να ρημάξουν για χρόνια. Η κατεδάφισή τους με πρόσχημα τη δημόσια ασφάλεια αποτελεί την τελική φάση ενός καλά υπολογισμένου σχεδίου, θύμα του οποίου αποτελεί η αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης.
Δεν είναι τυχαίο που όταν ο Δήμος Ηρακλείου καλεί για σύσκεψη στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, κάνει λόγο για «επικινδύνως ετοιμόρροπα κτίσματα» θέτοντας από την αρχή το πλαίσιο συζήτησης σε συγκεκριμένη βάση μακρυά από τις ενδεδειγμένες λύσεις προστασίας και ανάδειξης των κτηρίων. Εξάλλου τα προσωρινά μέτρα ασφαλείας που προτείνονται αποτελούν απλά την αρχή ενός προδιαγεγραμμένου θανάτου.
Μακρυά από τον διάχυτο μελοδραματισμό που επικρατεί στο χώρο του διαδικτύου και μάλιστα από ανθρώπους που ήταν υπεύθυνοι για την αρχιτεκτονική κληρονομία της πόλης,
-την έλλειψη πολιτικής βούλησης για συντήρηση και προστασία των μνημείων της πόλης.
-την εγκληματική αδιαφορία των αρμόδιων υπηρεσιών αρχαιοτήτων και μνημείων που αν και επιβλέπουν κάθε οικοδομική εργασία στο ιστορικό κέντρο της πόλης, αφήνουν να καταρρέουν τα κτήρια ορόσημα της νεότερης εποχής.
-την άμεση αποκατάσταση του κτηρίου, αλλά και των αντίστοιχων μνημείων του Ηρακλείου, με τρόπο που δεν θα θίγεται η ακεραιότητά τους και με στόχο να γίνουν ζωντανές εστίες στην καρδιά του κέντρου.
