Την ώρα που οι Αμερικανοί και το πολεμικό τους ναυτικό, με το περίφημο Cape Ray, έχουν αναλάβει την πλήρη ευθύνη ως στρατιωτική απόρρητη επιχείρηση της υδρόλυσης εν πλω των χημικών της Συρίας, νοτιοδυτικά μεταξύ Γαύδου και κόλπου της Σύρτης, μία είδηση που πρώτο το ειδησεογραφικό πόρταλ imerodromos.gr φέρνει στην επιφάνεια δημιουργεί νέο προβληματισμό για το ρόλο που επιφυλάσσουν στην Κρήτη τελικά οι ΗΠΑ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ελληνική κυβέρνηση, κάτω από πιεστικές οχλήσεις, μελετά τρόπους για να ικανοποιήσει το αμερικανικό «αίτημα» δημιουργίας βάσεων για βομβαρδιστικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε Σούδα και Καλαμάτα. Το αίτημα της Ουάσινγκτον έχει υποβληθεί με πιεστικό τρόπο από τον περασμένο Μάιο και απασχόλησε την (ξαφνική) σύσκεψη που είχαν προ ημερών ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας στο μέγαρο Μαξίμου.
Το αμερικανικό «αίτημα» δεν είναι καινούργιο. Έχει υποβληθεί στον Έλληνα υπουργό Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλο πριν από περίπου ένα χρόνο, κατά τη συνάντησή του στην Ουάσινγκτον με τον Αμερικανό ομόλογό του. Οι σχεδιασμοί για την εγκατάσταση των drones σε Σούδα και Καλαμάτα συνεχίστηκαν επί χάρτου. Ωστόσο, η κατάσταση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και οι αναμενόμενες εξελίξεις πιέζουν την Ουάσινγκτον να επιταχύνει τους στρατιωτικούς της σχεδιασμούς και για αυτόν το λόγο το αμερικανικό αίτημα προς την ελληνική κυβέρνηση επαναδιατυπώθηκε με πιεστικό τρόπο, όπως είπαμε, τον περασμένο Μάιο.
Όπως σημειώνουν παράγοντες του υπουργείου Άμυνας, η Ουάσινγκτον είναι ενθουσιασμένη από το επίπεδο συνεργασίας το οποίο διαπιστώθηκε κατά την κρίση στη Λιβύη. Τότε, οι Αμερικανοί διαπίστωσαν ότι το αεροδρόμιο της Καλαμάτας μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά με τη βάση της Σούδας, στην οποία, όπως υπογραμμίζουν οι γνωρίζοντες, παρατηρείται και ένας χωροταξικός κορεσμός!
Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης στο αίτημα των Αμερικανών δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη.
Όπως σημειώνουν οι γνωρίζοντες αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Άμυνας, δεν υπάρχει το πλαίσιο της συμφωνίας. Η βάση της Σούδας, σύμφωνα με την ελληνοαμερικανική στρατιωτική συμφωνία, προσφέρει στους Αμερικανούς «διευκολύνσεις» επιμελητείας και ανεφοδιασμού. Υπό αυτήν την έννοια η στάθμευση μιας μοίρας μη επανδρωμένων βομβαρδιστικών, τα οποία προφανώς θα αναλαμβάνουν αποστολές, δηλαδή θα χτυπούν όπου οι Αμερικανοί επιθυμούν, είναι εκτός πλαισίου των ελληνοαμερικανικών στρατιωτικών συμφωνιών. Αν αυτό ισχύει για τη βάση της Σούδας, ισχύει πολύ περισσότερο και για το αεροδρόμιο της Καλαμάτας.
Το δεύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση για να ικανοποιήσει τις ΗΠΑ είναι η ενδεχόμενη διατάραξη των σχέσεων της Ελλάδας με τον αραβικό κόσμο, καθώς τα αμερικανικά drones που τυχόν θα σταθμεύσουν στην Κρήτη και την Καλαμάτα θα έχουν την ευθύνη επόπτευσης και επιβολής των αμερικανικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή.
Το τρίτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση έχει να κάνει με τη δυσκολία που παρουσιάζει το εγχείρημα μιας «σιωπηλής συμμόρφωσης» με το αμερικανικό αίτημα. Όπως εξηγούν αρμόδιοι στρατιωτικοί παράγοντες, η στάθμευση μη επανδρωμένων αεροσκαφών σε ελληνικά αεροδρόμια, ακόμη και σε αυτό της Σούδας, δεν μπορεί να παραμείνει κρυφή επί μακρόν. Υπό αυτήν την έννοια, η αντιμετώπιση των εσωτερικών αντιδράσεων είναι μια ακόμη δύσκολη παράμετρος στο να ικανοποιηθεί η συγκεκριμένη πιεστική αμερικανική απαίτηση.
Drones: Ιπτάμενες μηχανές επιστημονικής φαντασίας
Τα Μη Επανδρωμένα Εναέρια Οχήματα (UAV ή drones) είναι τα αεροσκάφη που είτε ελέγχονται από «πιλότους» από το έδαφος είτε - όσο εξελίσσονται τεχνολογικά - πετούν αυτόνομα, αφού προγραμματιστούν για την εκτέλεση μια συγκεκριμένης αποστολής. Υπάρχουν δεκάδες διαφορετικοί τύποι των drones, που βασικά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
Αυτά που χρησιμοποιούνται για σκοπούς αναγνώρισης και παρακολούθησης και αυτά που είναι οπλισμένα με πυραύλους και βόμβες.
Αυτά της δεύτερης κατηγορίας είναι τα drones που η Ουάσινγκτον ζητά από την ελληνική κυβέρνηση να σταθμεύσουν σε ελληνικό έδαφος και συγκεκριμένα στα αεροδρόμια της Σούδας και της Καλαμάτας.
Του Γιώργου Σαχίνη
