Την Κυριακή 2 Ιουνίου, εορτή της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος και Ισαποστόλου Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, εορτάζει το Καθολικόν του ομωνύμου Ιερού Ησυχαστηρίου εις Ελληνοπεράματα.
Σάββατο 1η Ιουνίου στις 7 μ.μ. θα τελεστεί ο Μέγας πανηγυρικός Εσπερινός, προεξάρχοντος του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Προδρόμου Ξενάκη, Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.
Την Κυριακή 2 Ιουνίου στις 7 π.μ.: Όρθρος και εν συνεχεία η Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου.
Ο βίος της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτισσας
Η Αγία Φωτεινή έζησε και μαρτύρησε την εποχή του Νέρωνα, που ήταν και από τους άσπονδους εχθρούς του χριστιανισμού. Ήταν η Σαμαρείτισσα που όταν έγινε χριστιανή και βαπτίστηκε, ονομάστηκε Φωτεινή. Έγινε δηλαδή από σκοτεινή που ήταν, φωτεινή. Ήταν μία γυναίκα αμαρτωλή, που όμως είχε τη μεγάλη χαρά και την τιμή, να συνομιλήσει με τον Κύριό μας «στο φρέαρ του Ιακώβ».
Μία μέρα στο φρέαρ της Συχάρ, πήγε η Σαμαρείτισσα να γεμίσει τη στάμνα της νερό και συναντήθηκε με έναν ξένο άνδρα, που δεν τον ήξερε. Εκείνος όμως την ήξερε, γιατί όλη της η ζωή και η ελάχιστη λεπτομέρεια, ήταν μπροστά Του γυμνή και ολοφάνερη. Δεν την εκθέτει όμως, αλλά ούτε και την προσβάλλει, γιατί δεν της είπε πως είναι πολύγαμη και πως τώρα ζει παράνομη ζωή. Η αγάπη δεν τα επιτρέπει αυτά, γιατί "πάντα στέγει", δηλαδή όλα τα σκεπάζει. Τη βλέπει, όμως, ότι έχει ανάγκη όχι μόνο από τη δροσιά του πηγαδιού, αλλά και από το «ζων ύδωρ» του Αγίου Πνεύματος, για να δώσει ζωοποιό κίνηση στη νεκρωμένη ψυχή της.
Ο άγνωστος ξένος κουρασμένος όπως ήταν, αλλά και διψασμένος της ζήτησε λίγο νερό να του δώσει και εκείνη παραξενεύτηκε που ένας Ιουδαίος της απηύθυνε το λόγο. Εκείνος της αποκρίθηκε ότι αν ήξερε ποιος είναι, θα του ζητούσε αυτή το νερό που δεν τελειώνει ποτέ, που όταν το πιεί κάποιος δε διψά ξανά. Μετά από αρκετή ώρα συνομιλίας αντιλήφθηκε ότι ο ξένος αυτό διαφέρει από τους άλλους Ιουδαίους και του λέει: «Νομίζω ότι είσαι προφήτης, γι' αυτό θέλω να μου λύσεις ένα μεγάλο ζήτημα, που μας έχει χωρίσει σε δύο θρησκευτικές παρατάξεις. Η μία υπλοστηρίζει ότι τον Θεό πρέπει να λατρεύουμε μόνο στον Ναό του Σολομώντα στα Ιεροσόλυμα και η άλλη, όται πρέπει να το λατρεύουμε μόνος την κορυφή του όρους Γαριζίν, όπου είναι ο ναός ο δικός μας. Ποιο από τα δύο είναι το σωστό;». Ο ξένος της απαντά ότι είναι λάθος και τα δύο, γιατί ο Θεός δεν περιορίζεται σε ένα σημείο της γης και είναι παρών παντού σε ολόκληρο το σύμπαν, γιατί είναι "Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν». Η Σαμαρείτισσα, έξυπνα του απάντησε: «Αυτά που λες είναι δύσκολα για μένα να τα καταλάβω. Αλλά ελπίζω ότι θα μας τα εξηγήσει όλα εκείνος που περιμένουμε, Ο Μεσσίας, ο λεγόμενος Χριστός». Τότε παίρνει την απάντηση: «Εγώ ειμί, ο λαλών σοι».
Η Σαμαρίτισσα πίστεψε τον Χριστό και βαπτίστηκε αργότερα την ημέρα της Πεντηκοστής από τους Αποστόλους και ονομάστηκε Φωτεινή. Μαζί της δε βαπτίτηκαν και οι δύο γιοί της καθώς και οι πέντε αδελφές της, που την συνόδευσαν και κήρυξε τον Λόγο Του Χριστού στη Συρία, στη Φοινίκη, στην Παλαιστίνη, στην Αίγυπτο και τελικά έφτασε στη Ρώμη, όπου αυτοκράτορας ήταν ο Νέρωνας που πολύ γρήγορα έμαθε για τη δράση τους. Τους κάλεσε λοιπόν αμέσως και στην προσπάθειά του να τους πείσει να αλλάξουν πίστη, χρησιμοποίησε όσα δόλια μέσα και όσα βασανιστήρια του ήταν γνωστά. Όμως, τόσο η Αγία Φωτεινή, όσο και οι υπόλοιποι μάρτυρες δε λύγισαν ούτε στιγμή και συνεχώς δοξολογούσαν τον Ιησού Χριστό.
Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων όλοι τους έμειναν ανέπαφοι, κάτι που πείσμωνε τον Νέρωνα, αλλά ταυτόχρονα έκανε πολλούς από αυτούς που έβλεπαν τα θαύματα να πιστέψουν στον Χριστό και να βαπτιστούν χριστιανοί. Μετά όμως από τα ατέλειωτα βασανιστήρια που τους εφάρμοσαν, η Αγία Φωτεινή φυλακίστηκε και μέσα στη φυλακή παρέδωσε την ψυχή της στον Κύριο.
Τη μνη μνήμη της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος τη γιορτάζουμε στις 26 Φεβρουαρίου και την Κυριακή της Σαμαρείτιδος που είναι η Ε' Κυριακή μετά το Πάσχα.
