default-image

Το "κλειδί" των αποκαλύψεων για το θάνατο του ιατροδικαστή

Κρήτη
Το "κλειδί" των αποκαλύψεων για το θάνατο του ιατροδικαστή

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αίσθηση εξακολουθεί να προκαλεί στην κοινή γνώμη της Κρήτης η αποκαλυπτική ΕΔΕ για το θάνατο του Γιάννη Στειακάκη, που χθες η "Νέα Κρήτη" έφερε στη δημοσιότητα, με τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις που οδήγησαν από βαρύτατα ιατρικά λάθη, κατά τη χειρουργική επέμβαση που υποβλήθηκε, σε πορεία θανάτου μη αναστρέψιμη τον 57χρονο ιατροδικαστή.

Ο διοικητής της 7ης Υ.ΠΕ. Κρήτης, Αντώνης Γρηγοράκης, με δηλώσεις του χθες επιβεβαίωσε ότι παρέλαβε το επίμαχο πόρισμα της ΕΔΕ, η οποία εξέτασε εξονυχιστικά τον ιατρικό φάκελο του Γιάννη Στειακάκη και όλα τα στοιχεία που προέκυψαν γύρω από τις ακριβείς συνθήκες θανάτου του εκλιπόντος ιατροδικαστή.

Όπως είπε μάλιστα, με το που του παραδόθηκε το πόρισμα, το έστειλε στην Εισαγγελία Ηρακλείου, τον υπουργό Υγείας, το γ.γ. Υγείας, το γενικό επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, την Ιατρική Σχολή και τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ο κ. Γρηγοράκης σημείωσε ότι η ΕΔΕ πήγε στην εισαγγελία για να διακριβώσει αν θα αποδοθούν ποινικές ευθύνες.

Για το διοικητικό κομμάτι, επειδή ο όγκος του πορίσματος είναι μεγάλος και επειδή υπάρχουν πληθώρα στοιχείων και καταθέσεων, ο ίδιος ακόμη το μελετά. Διαβεβαίωσε όμως ότι, αν, όταν και εφόσον προκύπτουν πειθαρχικές ευθύνες, η διαδικασία θα κινηθεί τάχιστα. Προς το παρόν όμως πρέπει να μελετήσει το πόρισμα. Ωστόσο, αν και αντιλαμβανόμαστε την επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος από την Υ.ΠΕ. Κρήτης, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι είναι απορίας άξιο πως εδώ και 6 ήμερες που ο κ. Γρηγοράκης (από την προηγούμενη Πέμπτη) διαθέτει ένα τόσο βαρύ πόρισμα για μια υπόθεση 4,5 χρόνια πίσω, που αφορά στο θάνατο ενός ιατροδικαστή, δεν έχει σχηματίσει ακόμη εικόνα, δηλώνοντας ότι δεν το έχει μελετήσει, όταν σε αυτό το συμπέρασμα είναι πως ο Γ. Στειακάκης πέθανε επειδή του έκοψαν παραπάνω αρτηρίες από αυτή στην οποία έπρεπε να επέμβουν, νεκρώνοντας ουσιαστικά βασικά ζωτικά του όργανα και οδηγώντας έτσι σε πλήρη κατάρρευση και μη αναστρέψιμη τον οργανισμό του.

To βασικό "κλειδί"

Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο σήμερα, το βασικό "κλειδί" με το οποίο η ΕΔΕ μπόρεσε μετά από 4,5 χρόνια να ξεκλειδώσει τα αίτια του θανάτου και το θανάσιμο λάθος των χειρουργών του να κόψουν αρτηρίες πέραν του αριστερού νεφρού και άλλων ζωτικών του οργάνων είναι η ίδια η έκθεση-πρακτικό που, βάσει νόμου, συντάσσουν οι χειρουργοί αμέσως μετά την κάθε εγχείρηση μαζί με το παραπεμπτικό του στη ΜΕΘ, όταν επιδεινώθηκε η κατάστασή του.

Αυτό γιατί στο πρακτικό αυτό τότε, ενώ περιγράφουν ότι επρόκειτο για μια εργώδη επέμβαση, με δυσχέρεια στην αναγνώριση και στην ανεύρεση των αγγείων του αριστερού νεφρού, περιγράφοντας ότι βρήκαν και απολίνωσαν (έκοψαν και έδεσαν) τρεις και πλέον νεφρικές αρτηρίες, προφανώς λόγω ανατομικής παραλλαγής, όπως λένε, ενώ ο χρόνος της ανοιχτής επέμβασης ήταν 5 και πλέον ώρες, υπερδιπλάσιος του αναμενόμενου από αυτούς.

Οι καταθέσεις που συγκλονίζουν

Η ΕΔΕ συνεχίζει με τις καταθέσεις μετά το χειρουργείο του Στειακάκη και την εξέλιξη της πορείας του. Το εντυπωσιακό είναι πως οι άμεσα εμπλεκόμενοι γιατροί που είναι της ίδιας κλινικής με τους χειρουργούς ή και κάποιοι από αυτούς εμφανίζονται να μην παρατηρούν και να μην εξηγούν τίποτα από τη σταδιακή του επιδείνωση:

«Η κατάθεση του κ. Γ. συμφωνεί με την κατάθεση του κ. Χ. σχετικά με τη μετεγχειρητική πορεία του Στειακάκη. Και στις δύο καταθέσεις κανείς τους δε θυμάται για αιματηρού περιεχομένου κενώσεις, οι οποίες ανησύχησαν όλους τους άλλους που ενεπλάκησαν στη φροντίδα του ασθενούς μετά τις 23:00 της 15ης/12/2008 και μέχρι το επόμενο πρωί. Δεν αναφέρεται καν το επεισόδιο της ξαφνικής πτώσης της αρτηριακής πίεσης του Στειακάκη περί τα μεσάνυκτα και σύγχρονα σχεδόν με την εμφάνιση των αιματηρών κενώσεων. Ενώ, σύμφωνα με τις υπόλοιπες μαρτυρίες, και οι δύο αυτοί γιατροί, ιδίως ο κ. Γ., είναι στο πόδι όλη τη νύκτα για τον ασθενή, εντούτοις οι πληροφορίες που μπορούν να ανακαλέσουν στη μνήμη τους οι γιατροί της Ουρολογικής είναι ελάχιστες για να μπορέσει κάποιος να σχηματίσει εικόνα του τι ακριβώς συνέβη στον Στειακάκη και με ποιον τρόπο εκείνο το πρώτο βράδυ.

Αντίθετα, τόσο οι νοσηλευτές όσο και η αποκλειστική νοσηλεύτρια, παρά τις διαφορετικές εκτιμήσεις σχετικά με τη χρονική στιγμή που συνέβησαν τα διάφορα περιστατικά τη νύκτα εκείνη, είναι ιδιαίτερα βοηθητικοί στο να σχηματιστεί εικόνα για την κλινική κατάσταση του ασθενούς. Επίσης δαφωτιστική είναι και η κατάθεση του κ... (γαστρεντερολόγος). Έτσι, όπως προκύπτει από τις καταθέσεις των νοσηλευτών της απογευματινής βάρδιας (3-11 μ.μ.), μέχρι τις 10 το βράδυ η μετεγχειρητική εξέλιξη του Στειακάκη είναι ομαλή. Η πρώτη διαρροϊκή κένωση δε φαίνεται να ανησυχεί.

Όμως μετά τις 11 μ.μ. η πρώτη αιμορραγικού περιεχομένου κένωση και η απότομη πτώση της συστολικής αρτηριακής πίεσης θα ανησυχήσει τους νοσηλευτές της νυκτερινής βάρδιας (11 μ.μ.-7 π.μ.), οι οποίοι θα καλέσουν τον εφημερεύοντα ειδικευόμενο κ. Γ., που με τη σειρά του θα ειδοποιήσει τους γαστρεντερολόγους και θα έρθει και ο ειδικευμένος ιατρός κ. Χ. Η ώρα του επεισοδίου της πτώσης της συστολικής αρτηριακής πίεσης θα τοποθετηθεί μεταξύ 00:00 και 01:00 π.μ. Στο φύλλο (ώρα παραλαβής από το εργαστήριο 00:37) διαπιστώνεται ότι αρχίζει να φαίνεται η ηπατική δυσλειτουργία. Αυτή βέβαια θα επιδεινωθεί, όπως αποδεικνύουν οι εργαστηριακές εξετάσεις που έχουν σταλεί σε μεταγενέστερο χρόνο.

Οι αιμορραγικές κενώσεις, η πτώση της συστολικής αρτηριακής πίεσης και η έναρξη εμφάνισης των διαταραχών στην ηπατική λειτουργία είναι ένα φαινόμενο που, με δεδομένη την εξέλιξη του συγκεκριμένου ασθενούς, δείχνει ισχαιμία του γαστρεντερικού. Η διακοπή της επισκληριδίου αναλγησίας αποφασίστηκε κατά τη 01:00 τα ξημερώματα με το φόβο μήπως αυτή είχε προκαλέσει την πτώση της πίεσης και την "πρώιμη" κινητοποίηση του εντέρου. Η διακοπή της επισκληριδίου αναλγησίας συνδυάζεται με επιδεινούμενο κοιλιακό άλγος (κατάθεση Μ.) και στις 4:00 (3 ώρες μετά) θα τεθεί ξανά σε λειτουργία.

Η ανησυχία και ο πόνος δεν επιτρέπουν στον ασθενή να παραμείνει ξαπλωμένος (καταθέσεις Μ., Α., Φ.) και προσπαθεί να βρει θέση ανακούφισης είτε καθιστός στο κρεβάτι είτε στην καρέκλα. Στις 6:00 το πρωί ξανασυμβαίνει αιμορραγική κένωση και συγχρόνως ο Στειακάκης εμφανίζει ταχύπνοια. Στο φύλλο παρακολούθησης νοσηλευομένου αρρώστου. Στο Ενημερωτικό εισόδου-Γνωμοδότηση συμβούλου ιατρού αναγράφονται οι χρονικοί σταθμοί της εξέλιξης του ασθενούς μέχρι την εισαγωγή του στη ΜΕΘ.

Μέσα σε λιγότερο από 12 ώρες μετά την πρώτη ένδειξη ισχαιμίας του γαστρεντερικού ο ασθενής εγκαθιστά πολυοργανική ανεπάρκεια. Η εξέλιξη των βιοχημικών δεικτών της ηπατικής λειτουργίας δείχνουν ότι πρόκειται για οξεία ηπατίτιδα ισχαιμικού τύπου που συμβαδίζει με την ισχαιμία και τελικώς νέκρωση του γαστρεντερικού σωλήνα. Η ανεπάρκεια των υπόλοιπων οργάνων έρχεται να προστεθεί. Το έντονο κοιλιακό άλγος προφανώς οφειλόταν σε περιτοναϊκό ερεθισμό λόγω της νέκρωσης του εντέρου αρχικά. Οι εφημερεύοντες ιατροί και νοσηλευτές βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα ραγδαίως εξελισσόμενο φαινόμενο του οποίου την πορεία δε φαίνεται να μπορούν να επηρεάσουν».

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

Στη ΜΕΘ μέχρι το θάνατο

Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η αναφορά στο τι συνέβη κατά την εισαγωγή του στη ΜΕΘ, μέχρι που εξέπνευσε, μέσα από τις καταθέσεις όσων χειρίστηκαν από εδώ και κάτω την υπόθεση:

«Στο χειρουργείο της 16ης/12/2008, τα ευρήματα ήταν: ισχαιμία οπισθίου τοιχώματος στομάχου, νέκρωση 1ης, 2ης, 3ης και 4ης μοίρας του δωδεκαδακτύλου, νέκρωση νήστιδος και ειλεού, τυφλού ανιόντος και εγκαρσίου κόλου έως την αριστερά κολική καμπή. Νέκρωση της χοληδόχου κύστεως και τμήματος του ήπατος. Αυτά αποτελούν τη μακροσκοπική διαβεβαίωση των βλαβών στο τέλος σχεδόν της ζωής του Στειακάκη. Επρόκειτο για εγκατεστημένες βλάβες μη επιδιορθώσιμες χειρουργικά.

Γύρω στα μεσάνυκτα της 15ης/12/2008, το υποτασικό επεισόδιο σχεδόν ταυτόχρονα με την έναρξη των αιματηρών κενώσεων και την εργαστηριακή επιβεβαίωση αρχόμενης ηπατικής διαταραχής είναι επιφαινόμενο και υποδηλώνει ότι το αίτιο που προκάλεσε την ισχαιμία των σπλάγχνων εγκαταστάθηκε νωρίτερα... Ο χρόνος εγκατάστασης της ισχαιμίας τοποθετείται μεταξύ χειρουργικής επέμβασης και εκδήλωσης των συμπτωμάτων. Η γρήγορη εξέλιξη του φαινομένου αποτελεί εκδήλωση ισχαιμίας που οφείλεται στις αρτηρίες και όχι στις φλέβες των σπλάγχνων... Αγγειακή απόφραξη λόγω συνδρόμου ανοσολογικού τύπου (καταστροφικό αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο) δε στοιχειοθετείται... Η θρόμβωση από υπερπηκτικότητα αφορά κυρίως φλέβες των κάτω άκρων και της κοιλίας και εξαρχής διαγνωστικά συγκέντρωνε πολύ μικρές πιθανότητες... Ο Στειακάκης δεν έπασχε από κολπική μαρμαρυγή, κατά συνέπεια δεν μπορεί να υπάρξει εμβολή περιφερικών αγγείων από θρόμβους στην αριστερή καρδιά... Επιπλέον, ο Στειακάκης δεν είχε ανοικτό ωοειδές τρήμα, οπότε αποκλείεται το ενδεχόμενο εμβολής από θρόμβο που βρίσκεται στη δεξιά καρδιά. Η μηχανική απόφραξη των αρτηριακών κλάδων των σπλάγχνων ως μια ιατρογενής επιπλοκή κατά τη διάρκεια μιας εργώδους αριστερής νεφρεκτομής είναι τεκμηριωμένη βιβλιογραφικά (καταθέσεις Χ., Β., Χ., Π.). Η μηχανική απόφραξη αυτή ως αιτία οξείας ισχαιμίας αναφέρεται και σε άλλες καταθέσεις (καταθέσεις Γ., Κ.).

Η απολίνωση κατά την εγχείρηση των αγγείων που αιματώνουν τα σπλάγχνα, εάν δε γίνει άμεσα αντιληπτή από το χειρουργό, οδηγεί αναπόφευκτα στο θάνατο και μετά το τέλος της επέμβασης καμία παρέμβαση δεν μπορεί να τον αποτρέψει (κατάθεση Χ.). Το να έχει συμβεί η επιπλοκή αυτή στον Στειακάκη είναι πιθανό (καταθέσεις Χ., Μ., Π.). Σε εργώδεις χειρουργικές επεμβάσεις αφαίρεσης όγκου του αριστερού νεφρού και του ουρητήρα, οι ιατρογενείς κακώσεις των αγγείων των σπλάγχνων είναι καταγεγραμμένες στην ιατρική βιβλιογραφία. Ο λόγος είναι η δυσχερής αναγνώριση των αγγείων που αφορούν την αιμάτωση μόνο του νεφρού. Η ανατομική σχέση των αρτηριών του νεφρού με την κοιλιακή αρτηρία και την άνω μεσεντέρια αρτηρία είναι πολύ στενή. Στον Στειακάκη η έκφυση των αγγείων αυτών από την αορτή βρισκόταν σε απόσταση 12 χιλιοστών μεταξύ τους (κατάθεση Π.). Έχει μάλιστα περιγραφεί ως "η επικίνδυνη ζώνη για την αριστερή νεφρεκτομή". Οι ιατρογενείς κακώσεις των αγγείων αυτών υπο-αναφέρονται στην ιατρική βιβλιογραφία».

Συμπεράσματα

«Η αξονική τομογραφία στην οποία υποβλήθηκε ο Στειακάκης 10 ημέρες πριν από τη χειρουργική επέμβαση, εκτός από τη λεπτομερή απεικόνιση του όγκου στον αριστερό ουρητήρα, ανέδειξε με λεπτομέρειες και την αγγειακή ανατομία της περιοχής. Η κοιλιακή αορτή υπερνεφρικά δεν εμφάνιζε αθηρωματικές βλάβες. Τα αγγεία των σπλάγχνων της κοιλιάς δεν παρουσίαζαν ανατομικές παραλλαγές.

Ανεδείχθη η ύπαρξη μιας μόνο αριστερής νεφρικής αρτηρίας και οι παραπλήσιοι αγγειακοί κλάδοι που αιματώνουν τα σπλάγχνα, τα οποία μετεγχειρητικά νεκρώθηκαν, δεν παρουσίαζαν αθηρωματικές βλάβες-στενώσεις του αυλού τους. Η αγείωση του στομάχου, του εντέρου καθώς και του ήπατος ανεδείχθησαν λεπτομερώς.

Με δεδομένα:

- την ποιότητα του αξονικού τομογράφου, δηλ. πολυτομικός υπολογιστικός τομογράφος αιχμής),

- τις υπάρχουσες εικόνες αρτηριακής φάσης πάχους 1 χιλ. στην εξέταση της 5/12/2008,

- τη βιβλιογραφικά τεκμηριωμένη ευαισθησία και ειδικότητα της τάξης 95-100% της αξονικής αγγειογραφίας (η οποία έγινε στον Στειακάκη) στη διάγνωση στενώσεων νεφρικών αρτηριών, καθώς και στην αναγνώριση αγγειακών ανατομικών παραλλαγών και

- την εξειδίκευση του διενεργούντος την εξέταση ακτινολόγου κ. Π.,

εκτιμώ ότι η πιθανότητα σφάλματος εκτίμησης των υπό συζήτηση αγγείων είναι ουσιαστικά μηδενική».

ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ

Το τελικό συμπέρασμα

«Βασιζόμενος στα όσα αναφέρθηκαν και αναλύθηκαν παραπάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η αιτία που προκάλεσε το θάνατο του ιατροδικαστή Στειακάκη εγκαταστάθηκε διεγχειρητικά κατά την πρώτη επέμβαση της 15ης Δεκεμβρίου 2008, που έγινε από τους χειρουργούς ουρολόγους με επικεφαλής το διευθυντή της Ουρολογικής Κλινικής.

Στην προσπάθεια να εξαιρεθεί ριζικά ο όγκος, σε μια εργώδη επέμβαση (αριστερή νεφρο-ουρητηρεκτομή) τεκμαίρεται ότι απολινώθηκαν περισσότεροι του ενός αγγειακοί αρτηριακοί κλάδοι. Οι τρεις και πλέον νεφρικές αρτηρίες, που αναγράφονται στο πρακτικό επέμβασης ότι απολινώθηκαν, προκύπτει ότι στην πραγματικότητα ήταν η μοναδική αριστερή νεφρική αρτηρία και δύο ή περισσότερα αγγειακά στελέχη που αιμάτωναν το γαστρεντερικό σωλήνα και το ήπαρ. Η πιθανή έλλειψη γνώσης αυτού του κινδύνου, αλλά ιδίως η μη αναγνώριση της διακοπής της αιματικής ροής των συγκεκριμένων αγγείων κατά τη διάρκεια της επέμβασης, δεν άφηναν κανένα περιθώριο διόρθωσης, με συνέπεια ο θάνατος του ασθενούς να είναι αναπόφευκτος και ταχύτατος».

Του Γιώργου Σαχίνη

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News