Στην Υεμένη, μία γυναίκα πεθαίνει κάθε δύο ώρες, κατά τη διάρκεια του τοκετού, από προβλέψιμες αιτίες, σύμφωνα με το Ταμείο Πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών (UNFPA).
Η 19χρονη Μόνα περίμενε πως το ταξίδι 40 χλμ. από το ορεινό χωριό της στο μαιευτήριο θα διαρκούσε τέσσερις ώρες με την καμήλα. Ωστόσο, χωρίς δρόμους και με κακοκαιρία, χρειάστηκαν επτά ολόκληρες ώρες μέχρι να φτάσει στον χώρο όπου με ασφάλεια θα έφερνε στον κόσμο το πρώτο της παιδί.
«Κάθε βήμα της καμήλας ήταν για εμένα μια μαχαιριά», παραδέχεται. Κι όταν πια η καμήλα δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο, η ετοιμόγεννη κατέβηκε από τη ράχη της και έκανε τον υπόλοιπο δρόμο με τα πόδια.
H Μόνα δεν είναι η μοναδική γυναίκα στην επαρχία Μαχγουίτ της Υεμένης που βάζει σε κίνδυνο τη ζωή της για να φέρει στον κόσμο ένα παιδί. Το νοσοκομείο Μπαντί Σαάντ είναι η μόνη εναπομείνασα δομή υγείας, στην οποία, οι χιλιάδες γυναίκες που εξυπηρετεί, φτάνουν είτε με τα πόδια είτε με καμήλες από τα δυσπρόσιτα, απομακρυσμένα χωριά τους.
«Ο δρόμος ήταν βραχώδης», θυμάται η 19χρονη, που χαρακτηρίζει τη διαδρομή «ένα εξοντωτικό, σωματικά και ψυχικά, ταξίδι». «Υπήρχαν φορές που προσευχόμουν στον θεό να με πάρει μαζί του και να προστατεύσει το μωρό μου, ώστε να απαλλαγώ από τον πόνο», λέει.
Η Μόνα δεν θυμάται να φτάνει στο μαιευτήριο, θυμάται όμως να την πλημμυρίζει η ελπίδα και η ανακούφιση ακούγοντας το πρώτο κλάμα του μωρού της, το οποίο με τον σύζυγό της βάφτισαν Τζαράχ, από τον χειρουργό που την έσωσε.
Συνήθως, στον δύσκολο δρόμο του τοκετού, τις εγκυμονούσες συνοδεύουν οι σύζυγοι, συγγενείς τους, ή απλοί συνοδοιπόροι.
Μία εξ αυτών, η 33χρονη Σάλμα Αμπντού, που συνόδευε μια ετοιμόγεννη, λέει πως στα μισά της διαδρομής είδαν μια έγκυο νεκρή.
«Χρειαζόμαστε δρόμους, νοσοκομεία, φαρμακεία. Είμαστε μονάχοι σ’ αυτόν τον τόπο. Όσες είναι τυχερές, γεννούν με ασφάλεια. Αλλες πεθαίνουν στα μισά του δρόμου, έχοντας υποστεί και το βάσανο της διαδρομής», λέει η ίδια.
Στην Υεμένη, μία γυναίκα πεθαίνει κάθε δύο ώρες, κατά τη διάρκεια του τοκετού, από προβλέψιμες αιτίες, σύμφωνα με το Ταμείο Πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών (UNFPA).
Λιγότερες από τις μισές γεννήσεις πραγματοποιούνται με τη βοήθεια γιατρού και μόλις το ένα τρίτο από αυτές σε υγειονομική δομή, σύμφωνα με την UNFPA. Εξάλλου, τα δύο πέμπτα του πληθυσμού της Υεμένης κατοικούν σε απόσταση τουλάχιστον μίας ώρας από το πλησιέστερο, πλήρως λειτουργικό δημόσιο νοσοκομείο.
Ο εμφύλιος της Υεμένης, που μαίνεται από 2014, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, έχει καθαιμάξει το σύστημα υγείας και υποδομών της χώρας, καθιστώντας ανέφικτη την εύκολη, χωρίς προσκόμματα, μετακίνηση των ανθρώπων.
Επιπλέον, τα νοσοκομεία καταγράφουν σοβαρές ελλείψεις σε εξειδικευμένο προσωπικό, εξοπλισμό και φάρμακα.
Πηγή: kathimerini.gr
