Η τεχνολογία φέρνει τεκτονικές αλλαγές στο εργασιακό τοπίο, με τα στελέχη του HR στην Ελλάδα να έχουν επί του παρόντος ασαφή εικόνα για την έκταση αυτών των αλλαγών. Το 86% των στελεχών ανθρώπινου δυναμικού στη χώρα μας, παραδέχεται ότι δεν κατανοεί πλήρως τους κινδύνους, που ενδεχομένως θα προκύψουν από την αντικατάσταση της ανθρώπινης εργασίας από την τεχνολογία, σύμφωνα με έρευνα της PwC.
Το αντίστοιχο ποσοστό στην παγκόσμια μελέτη, που διεξήγαγε πριν από μερικούς μήνες η PwC, διαμορφωνόταν μόλις στο 21%. Την ίδια στιγμή, μόνο το 21% των στελεχών HR στην Ελλάδα είναι πεπεισμένο ότι μπορεί να αναγνωρίσει τις δεξιότητες που θα απαιτηθούν στο μέλλον, ως συνέπεια των τεχνολογικών αλλαγών.
Όπως αναφέρεται σε κείμενο του sepe.gr, αντίστοιχα χαμηλά είναι τα ποσοστά θετικών απαντήσεων αναφορικά με την ξεκάθαρη ενημέρωση για τις συνέπειες, που θα έχουν οι αυτοματισμοί και η Τεχνητή Νοημοσύνη στις μελλοντικές ανάγκες ανάπτυξης δεξιοτήτων. Οι ερωτηθέντες αναγνωρίζουν τη σημασία που ενέχουν οι παραπάνω τομείς, δίχως όμως να αναλαμβάνουν σχετική δράση.
Ανάμεσα στους λόγους, που λειτουργούν αποτρεπτικά, είναι οι οικονομικές πιέσεις, η έλλειψη βούλησης της ηγεσίας να φέρει σε πέρας τις αλλαγές, αλλά και η κουλτούρα της εκάστοτε επιχείρησης.
Η μελέτη «Future of Work and Skills» δείχνει ότι, πλέον, είναι επιτακτική η ανάγκη ευθυγράμμισης της επιχειρησιακής στρατηγικής και στρατηγικής ανθρώπινου δυναμικού. Για την ακρίβεια, τρεις στους τέσσερις επικεφαλής εταιρειών θεωρούν καθοριστικό παράγοντα για το μέλλον την ευθυγράμμιση της επιχειρηματικής στρατηγικής με τη στρατηγική για το ανθρώπινο δυναμικό.
Ωστόσο, μόνο ένας στους πέντε είναι πεπεισμένος ότι έχει οικοδομήσει αρκετά υψηλά επίπεδα εμπιστοσύνης με τους εργαζομένους του.
«Η επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού εντός του χώρου εργασίας, που συχνά συνοδεύεται από την αντικατάσταση αντικειμένων εργασίας με νέα, αλλά και οι ασταθείς συνθήκες της αγοράς εξαιτίας της πανδημίας, καθιστά επιτακτική την ανάγκη πρόσβασης των εργαζομένων σε ποιοτική δια βίου μάθηση και ανάπτυξη δεξιοτήτων», διαπιστώνει η μελέτη.
Η επίτευξη του στόχου αυτού, σύμφωνα με την έρευνα, αναμένεται να επιφέρει τη στήριξη της απασχόλησης, της παραγωγικότητας, των εισοδημάτων και της ευημερίας στις επιχειρήσεις. Εντούτοις, μόνο το 20% με 30% των ερωτηθέντων συμφωνεί απόλυτα ότι αναλαμβάνει άμεσα δράση προς την κατεύθυνση αυτή.
Περί παραγωγικότητας
Σε ό,τι αφορά στη βελτίωση της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας, το 27% των ερωτηθέντων συμφώνησε ότι μπορεί να μετρήσει την παραγωγικότητα και τις επιδόσεις σε επίπεδο ομάδας. Εντούτοις, μόνο το 21% συμφώνησε ότι μπορεί να το κάνει σε ατομικό επίπεδο. Το εν λόγω εύρημα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι η πλειονότητα των οργανισμών εστιάζει στη διαχείριση της απόδοσης σε ατομικό επίπεδο.
Ολοκληρώνοντας, στην Ελλάδα, λιγότεροι από ένας στους πέντε ερωτηθέντες συμφώνησαν ότι μπορούν να προβούν άμεσα σε αλλαγές και βελτιώσεις στο εργασιακό δυναμικό, ώστε να ανταποκριθούν στις αλλαγές της αγοράς, καθώς και ότι έχουν πρόσβαση σε δεξαμενή πιθανών εργαζομένων. Αναγνωρίζουν κατ’ αυτόν τον τρόπο ότι υπολείπονται σε μεγάλο βαθμό στον συγκεκριμένο τομέα και ότι απαιτείται προσπάθεια, ώστε να βελτιώσουν την ικανότητα των οργανισμών τους να αναπτυχθούν με ταχύτητα.
