Πόσες φορές παραμονές μιας εκλογικής αναμέτρησης έχετε “πέσει” πάνω στη λέξη “κρίσιμη”;
Η απάντηση είναι μάλλον αυτονόητη. Μόνο που στην περίπτωση των σημερινών εκλογών στις ΗΠΑ για την προεδρία της χώρας και την ανανέωση του Κογκρέσου η φράση αυτή χάνει την έννοια του “κλισέ”, καθώς οι Αμερικανοί, άθελά τους, κρίνουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του κόσμου, ή για να μη φανεί υπερβολικό πολλών περιοχών του κόσμου, ανάμεσά τους και της Ανατολικής Μεσογείου.
Η λίστα των λόγων για τους οποίους η αναμέτρηση μεταξύ του σημερινού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του αντιπάλου του, πρώην αντιπροέδρου του Μπάρακ Ομπάμα, Τζο Μπάιντεν, είναι καθοριστικής σημασίας, είναι μεγάλη και περνάει μέσω... Κρήτης.
Και αυτό γιατί αργά χθες το ελληνοαμερικανικό τμήμα της επίσημης προεκλογικής εκστρατείας του απερχόμενου προέδρου, η Ομάδα “Ελληνικές Φωνές για τον Τραμπ” (“Greek Voices for Trump”), σε μια προσπάθεια να κερδίσει έστω και με καθυστέρηση - αφού είχε προηγηθεί με διάφορους τρόπους η “στόχευση” του Μπάιντεν - τις ψήφους των ομογενών, εξέδωσε μια ανακοίνωση που απευθύνεται στους Ελληνοαμερικανούς και περιγράφει τα όσα έχουν επιτευχθεί στις σχέσεις ΗΠΑ-Ελλάδας επί προεδρίας Τραμπ.
Μεταξύ των γενικόλογων και πολλάκις διατυπωμένων αναφορών («οι σχέσεις των δύο χωρών είναι καλύτερες από ποτέ», «η Ελλάδα αποτελεί τον πλέον στρατηγικό και αξιόπιστο σύμμαχο στην Ανατολική Μεσόγειο» κ.λπ.) υπάρχουν ειδικές νύξεις στη βάση και τον ρόλο της Βάσης της Σούδας στα Χανιά.
Σύμφωνα λοιπόν με το κείμενο, όπως το δημοσιοποίησαν αθηναϊκά ΜΜΕ, «ο πρόεδρος Τραμπ ήταν εκείνος που υπέγραψε το διάταγμα του νόμου του υπουργείου Άμυνας προκειμένου να απελευθερωθούν 47,85 εκατ. δολάρια για έργα βελτίωσης στις εγκαταστάσεις της Σούδας». Επίσης «ο πρόεδρος Τραμπ έδωσε εντολή το πλοίο του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ “USS Hershel Williams” να έχει μόνιμη έδρα τη ναυτική Βάση της Κρήτης που βρίσκεται στον κόλπο της Σούδας».
Επιπλέον, σημειώνουν ότι ο Τραμπ είναι ο μόνος πρόεδρος των ΗΠΑ στη σύγχρονη ιστορία που έχει επιβάλει κυρώσεις και δασμούς στην Τουρκία, ενώ επί προεδρίας του το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προέτρεψε την Τουρκία να σταματήσει τις επιθετικές πράξεις της εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Σενάρια... “βροχή”
Καθώς η πλέον αντισυμβατική και πανάκριβη προεκλογική εκστρατεία παραχωρεί τη θέση της στις κάλπες - τουλάχιστον εν μέρει μια που αριθμός-ρεκόρ Αμερικανών έχει ήδη ψηφίσει επιστολικά - τα σενάρια της επόμενης μέρας δίνουν και παίρνουν. Αν και δημοσκοπικά ο Μπάιντεν συνεχίζει να έχει το προβάδισμα κατά οκτώ τουλάχιστον μονάδες και όλα δείχνουν ότι θα λάβει τη λαϊκή ψήφο, ουδείς τολμά να προβλέψει το αποτέλεσμα, καθώς ως γνωστόν οι Αμερικανοί δεν αναδεικνύουν απευθείας πρόεδρο αλλά τους 538 εκλέκτορες οι οποίοι θα κρίνουν στις 14 Δεκεμβρίου, όταν θα συνεδριάσουν, ποιος θα γίνει ο 46ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο γηραιός μεγιστάνας νυν πρόεδρος, ο 74χρονος Ντόναλντ Τραμπ ή ο επίσης ηλικιωμένος και αν εκλεγεί ο γηραιότερος πρόεδρος, ο 77χρονος Τζο Μπάιντεν; Ιδού η απορία. Η οποία δεν είναι δεδομένο ότι θα λυθεί τις πρώτες πρωινές ώρες αύριο Τετάρτη, μια που υπάρχει το ενδεχόμενο, κυρίως λόγω του μεγάλου αριθμού επιστολικών ψήφων που εξαιτίας και της πανδημίας του κορωνοϊού έχουν σπάσει κάθε ιστορικό ρεκόρ, να χρειαστεί χρόνος μέχρι να βγει το αποτέλεσμα.
Με δεδομένο ότι για μια ακόμη φορά δέκα με δώδεκα πολιτείες- “κλειδιά” είναι εκείνες που εν πολλοίς θα κρίνουν το αποτέλεσμα, δεν αποκλείεται να “βιώσουμε” νύχτα (ή ακόμα και μέρα) “θρίλερ”.
Τα ερωτήματα της επόμενης μέρας
Μέσα σε αυτό το σκηνικό το ερώτημα εστιάζει στην επόμενη μέρα και στο πρόσωπο του Τραμπ. Τα ερωτήματα είναι αδυσώπητα. Πώς θα αντιδράσει σε ένα αμφίρροπο αποτέλεσμα; Θα δεχτεί μια ενδεχόμενη ήττα από τον Μπάιντεν; Με βάση τα δικά του λόγια στην αυλαία της προεκλογικής εκστρατείας, «από τη στιγμή που θα τελειώσει η εκλογική διαδικασία οι δικηγόροι μας θα είναι έτοιμοι», όπερ εστί μεθερμηνευόμενον ότι είναι ανοικτό το ενδεχόμενο αμφισβήτησης του αποτελέσματος στα δικαστήρια, πόσω μάλλον όταν ο ίδιος (χωρίς να μπορεί να το αποδείξει) έχει αφήσει υπόνοιες για τον κίνδυνο νοθείας στις επιστολικές ψήφους.
Οι Αμερικανοί αλλά και πολλοί αναλυτές φοβούνται ακόμα και τα χειρότερα, και σε πολλές μητροπόλεις καταστηματάρχες σπεύδουν να οχυρώσουν τα καταστήματά τους εξαιτίας του φόβου διαδηλώσεων.
Στον αντίποδα, τι θα συμβεί αν ο Τραμπ ξανακερδίσει τις εκλογές και παραμείνει στον Λευκό Οίκο; Όσο και αν μοιάζει δύσκολο, η ιστορία της αμερικανικής κάλπης διατηρεί τις πιθανότητες για αυτό το ενδεχόμενο. Εκεί η απάντηση είναι μάλλον αυτονόητη. Ένας Τραμπ σε δεύτερη θητεία θα μοιάζει ούτε λίγο ούτε πολύ ως ταύρος εν υαλοπωλείω. Με τον αέρα του κυρίαρχου θα είναι εντελώς ανεξέλεγκτος, κάνοντας πράξη όλα εκείνα που ονειρευόταν αλλά δίσταζε σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, με ανατροπές που θα κάνουν όλα όσα ανέτρεψαν δεδομένα αιώνων ειδικά στην εξωτερική πολιτική μέσα στη θητεία που λήγει να μοιάζουν με ένα απλό αφήγημα μπροστά στο... “κυρίως μενού”. Με μια Μεσόγειο σε πυρωμένα κάρβουνα, ένα ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον στη Μέση Ανατολή, με την Κίνα να κατακτά όλο και περισσότερο “έδαφος” και την Ευρώπη διστακτική και άτολμη, μια εντονότερη αμερικανική εσωστρέφεια θα ήταν ενδεχομένως καταστροφική για την παγκόσμια ισορροπία.
Όσο για τον Μπάιντεν, το... καλάθι παραμένει μικρό, καθώς αν και θεωρείται δεδομένη μια επιστροφή στη “λογική” της εποχής Ομπάμα δεν μπορεί να περιμένει κανείς θαύματα. Τουλάχιστον θα μπορεί να ελπίζει σε μια πιο ορθολογική στάση και πιο εξισορροπημένη πολιτική ειδικά απέναντι στην Ευρώπη και στα δρώμενα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το τι θα συμβεί απόψε το βράδυ παραμένει ένας χρησμός που κανείς δεν επιχειρεί να ερμηνεύσει με ασφάλεια. Οι μαθηματικές ασκήσεις της αμερικανικής κάλπης είναι δυσερμήνευτες, όπως και αι βουλαί του Τραμπ σε περίπτωση μιας οριακής ήττας. Με το χρησμό να περιγράφεται εύστοχα στη βάση των ευρημάτων των δημοσκοπήσεων από το περιοδικό “New Statesman”: «Ο Τράμπ δεν είναι όσο δημοφιλής ήταν το 2016, ενώ ο Μπάιντεν είναι πολύ πιο δημοφιλής από τη (Χίλαρι) Κλίντον» (σ.σ. τη δημοκρατική αντίπαλο του Τραμπ στις προηγούμενες εκλογές).
