Το γραφείο της πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας Τζασίντα Άρντερν ανακοίνωσε ότι ήταν μεταξύ των δεκάδων υπηρεσιών που έλαβαν ένα αντίγραφο του «μανιφέστου» του μακελάρη του Κράιστσερτς, λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει την επίθεσή του που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 49 άνθρωποι.
Ένας εκπρόσωπος της πρωθυπουργού επιβεβαίωσε ότι το κείμενο αυτό στάλθηκε σε μια διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου η οποία δεν ελέγχεται από την ίδια την Άρντερν. Το μανιφέστο στάλθηκε επίσης μαζικά σε ορισμένους υψηλόβαθμους πολιτικούς αξιωματούχους της Νέας Ζηλανδίας, καθώς και σε τοπικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Το μανιφέστο στάλθηκε λιγότερα από 10 λεπτά πριν εκδηλωθεί η επίθεση και δεν εξηγούσε τι επρόκειτο να συμβεί. «Δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να το σταματήσουμε», τόνισε ο εκπρόσωπος.
Οι αρχές έστειλαν αμέσως το «μανιφέστο» στην αστυνομία και τις υπηρεσίες ασφαλείας.
Ο 28χρονος Μπρέντον Τάραντ, ο δράστης της επίθεσης, είχε αναρτήσει στο διαδίκτυο το κείμενο των 74 σελίδων με σκοπό να προκαλέσει τον φόβο.
Η ανασφάλεια των κατοίκων
Οι Νεοζηλανδοί δεν καταλαβαίνουν. Γιατί να συμβεί σε αυτούς; Γιατί το μακελειό της Παρασκευής σε δύο τεμένη του Κράιστσερτς έγινε σε μια χώρα του Νότιου Ειρηνικού που θεωρείται από τις πιο ήσυχες και ειρηνικές στον κόσμο;
Ακριβώς γιατί κανείς δεν περίμενε να συμβεί σε ένα τέτοιο μέρος, τους απάντησε, έμμεσα, ο Αυστραλός δράστης στο «μανιφέστο» που δημοσιοποίησε στο ίντερνετ προτού επιτεθεί εναντίον της μουσουλμανικής κοινότητας.
«Μια επίθεση στη Νέα Ζηλανδία θα τραβήξει την προσοχή του κόσμου στην πραγματικότητα της επίθεσης που διεξάγεται εναντίον του πολιτισμού μας, στο γεγονός ότι κανένα μέρος στον κόσμο δεν είναι απρόσβλητο, οι εισβολείς είναι παντού στη γη μας, κανένα μέρος, ακόμη και το πιο απομακρυσμένο, δεν είναι ασφαλές».
Αυτό το νέο αίσθημα ανασφάλειας, όχι απέναντι στους μετανάστες αλλά στους πιο φανατικούς εχθρούς των Νεοζηλανδών, ο Κρις, που ήρθε με τα τρία παιδιά του για να αποτίσει φόρο τιμής στα θύματα μπροστά σε ένα από τα τεμένη, θα το νιώθει στο εξής: ένας μόνον ένοπλος άνδρας, λέει, «απέδειξε πως δεν υπάρχει κανένα μέρος αρκετά απομακρυσμένο».
«Είναι πολύπλοκο να πεις στα παιδιά την αλήθεια χωρίς να τους δείξεις την πραγματική φύση μιας ανθρωπότητας που είναι ικανή για τέτοια πράγματα», προσθέτει.
«Ήρθα στη Νέα Ζηλανδία γιατί την πρώτη φορά που ήρθα εδώ, το 2011, ανακάλυψα ένα μέρος που ήταν ο παράδεισος πάνω στη Γη και αποφάσισα να φέρω την οικογένειά μου για να ζήσουμε εδώ ειρηνικά, μακριά από τη βία», εξηγεί στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας άνδρας παλαιστινιακής καταγωγής που δεν δίνει το όνομά του.
«Μπορεί να βρισκόταν σε μια συμπονετική και πολιτισμένη κοινωνία όμως, την ίδια στιγμή, χάρη στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης, κατάφερε να βυθιστεί σε μια εντελώς άλλη κοινότητα απ’ όπου άντλησε τις ιδέες και το μίσος του», λέει προσπαθώντας να καταλάβει. Μια εξήγηση που μοιάζει να επιβεβαιώνει, τουλάχιστον εν μέρει, την ομολογία που ανήρτησε στο διαδίκτυο ο δράστης.
Η Νέα Ζηλανδία ήταν το 2018 δεύτερη σύμφωνα με τον Δείκτη Παγκόσμιας Ειρήνης, έναν κατάλογο που καταρτίζει το περιοδικό Economist και προσπαθεί να κατατάξει τις χώρες ανάλογα με τον βαθμό φιλειρηνισμού. Μόνο η Ισλανδία είναι πιο ήρεμη.
Μέσα σε 36 λεπτά την Παρασκευή, 49 μουσουλμάνοι σκοτώθηκαν εν ψυχρώ, ένας απολογισμός μεγαλύτερος από το σύνολο των δολοφονιών που διαπράχθηκαν στο αρχιπέλαγος το 2018.
Η Νέα Ζηλανδία δεν είναι ούτε κι αυτή ασφαλώς ένας ουτοπικός κόσμος.Ήταν μερικές φορές το σκηνικό ρατσιστικών ενεργειών ή ενεργειών εχθρικών προς τους μετανάστες. Όταν όμως αυτές γίνονταν πρωτοσέλιδα, απορούσε κανείς πώς τέτοια πράγματα μπορούσαν να συμβούν – μέχρι που έγινε η επίθεση της 15ης Μαρτίου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
