Η γέννηση της θρυλικής Ρόζα Παρκς
Το ημερολόγιο έδειχνε 4 Φεβρουαρίου του 1913, όταν έρχεται στη ζωή η Ρόζα Παρκς. Η Παρκς ήταν μια μαύρη μοδίστρα, η οποία αρνήθηκε να σηκωθεί από το κάθισμά της στο λεωφορείο, προκειμένου να πάρει τη θέση της ένας λευκός συνεπιβάτης της.
Το ιστορικό συμβάν, που αποτέλεσε την απαρχή του κινήματος για την κατάργηση των νόμων περί φυλετικού διαχωρισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, σημειώθηκε την 1η Δεκεμβρίου του 1955, στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, στην “καρδιά” του αμερικανικού Νότου.
Εκείνη την εποχή, οι μπροστινές θέσεις των λεωφορείων προορίζονταν για τους λευκούς επιβάτες, ενώ στο πίσω μέρος - και εφόσον δε στέκονταν όρθιοι λευκοί - επιτρεπόταν να κάθονται μαύροι. Ωστόσο, η Παρκς δεν ήταν μια τυχαία επιβάτιδα, καθώς ήταν δραστήριο μέλος της τοπικής οργάνωσης για τα δικαιώματα των μαύρων.
Μετά το συμβάν, και με πρωτεργάτη τον μαύρο ιερέα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ξεκίνησε ένα γενικευμένο μποϊκοτάζ των δημόσιων συγκοινωνιών, που είχε ως αποτέλεσμα την πρόκληση τεράστιων οικονομικών ζημιών στη δημοτική Αρχή του Μοντγκόμερι: Ο κόσμος, συμπεριλαμβανομένων πολλών λευκών πολιτών, προχώρησε σε ένα εναλλακτικό σύστημα συγκοινωνιών, κάνοντας χρήση των ιδιωτικών αυτοκινήτων.
Το επόμενο διάστημα, το σπίτι του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πυρπολήθηκε από την “Κου-Κλουξ-Κλαν”, με τις τοπικές Αρχές να κάνουν τα “στραβά μάτια”. Το εν λόγω περιστατικό ανομίας, αντί να τρομοκρατήσει τους ξεσηκωμένους κατοίκους, έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα, προκαλώντας το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης σε παναμερικανικό επίπεδο: Η φυλετική διάκριση στα λεωφορεία έφτασε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, το οποίο στις 13 Νοεμβρίου του 1956 ακύρωσε τον επίμαχο κανονισμό που ίσχυε στην πολιτεία της Αλαμπάμα. Η Ρόζα Παρκς έφυγε από τη ζωή τον Οκτώβριο του 2005, σε ηλικία 92 ετών.
Το τέλος του “Γέρου του Μοριά”
Το ημερολόγιο έδειχνε 4 Φεβρουαρίου του 1843, όταν φεύγει από τη ζωή ο αρχιστράτηγος και ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ο επονομαζόμενος και ως “Γέρος του Μοριά” γεννήθηκε στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, ενώ η καταγωγή του ήταν από το Λιμποβίσι της Καρύταινας.
Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αλωνίσταινα της Αρκαδίας, απ’ όπου καταγόταν η μητέρα του. Το 1805 ο Κολοκοτρώνης πήρε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του Ρωσοτουρκικού Πολέμου, στο πλευρό των Ρώσων, και το 1818 μυείται στη Φιλική Εταιρεία. Τον Ιανουάριο του 1821 καταφτάνει στη Μάνη και από την αρχή της Επανάστασης πρωταγωνιστεί σε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις των εξεγερμένων Ελλήνων: Η συντριβή των Τούρκων στο Βαλτέτσι, η Άλωση της Τριπολιτσάς και η σφαγή του Δράμαλη στα Δερβενάκια ήταν κάποιες από αυτές. Οι επιτυχίες αυτές του “χάρισαν” τον τίτλο του Αρχιστράτηγου.
Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου προσπάθησε να αμβλύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές, χωρίς αποτέλεσμα, και τελικά δε γλίτωσε τη φυλάκιση. Υπήρξε υποστηρικτής του Καποδίστρια, ωστόσο το 1833 οι διαφωνίες του με την Αντιβασιλεία τον οδήγησαν ξανά στη φυλακή. Μάλιστα, ο Κολοκοτρώνης καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με τον Πλαπούτα, ωστόσο μετά την ενηλικίωση του Όθωνα τού δόθηκε αμνηστία και αποφυλακίστηκε. Ο “Γέρος του Μοριά” πέθανε σε ηλικία 73 ετών, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο.
