Bloody Sunday: Οι «ματωμένες» Κυριακές των Ιρλανδών

Κόσμος
Bloody Sunday: Οι «ματωμένες» Κυριακές των Ιρλανδών

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σαν σήμερα, το μακρινό... 1887, λαμβάνει χώρα στο Λονδίνο η πρώτη “Ματωμένη Κυριακή”, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό τριών ανθρώπων

Η φράση «Ματωμένη Κυριακή» (αγγλικά: Bloody Sunday, ιρλανδικά: Domhnach na Fola) χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει κάποιο από τα συνολικά τέσσερα αιματηρά περιστατικά που σημειώθηκαν μέσα σε διάστημα 85 ετών (1887-1972) και συνδέονται άμεσα με το ιρλανδικό ζήτημα και τις αγγλοϊρλανδικές σχέσεις.

Στις 13 Νοεμβρίου του 1887, λοιπόν, διαδηλωτές, οι οποίοι απαρτίζονταν κυρίως από σοσιαλιστές και αναρχικούς, διοργάνωσαν τεράστια διαδήλωση στην πρωτεύουσα της Αγγλίας. Στόχος τους ήταν να καταγγείλουν την πολιτική της Βρετανίας στο ιρλανδικό, αλλά και την πολιτική λιτότητας που εφάρμοζε η κυβέρνηση των Τόρις.

Περίπου 10.000 διαδηλωτές ξεκινούν από διάφορες περιοχές - κυρίως - του ανατολικού Λονδίνου, για να καταλήξουν στην πλατεία Τραφάλγκαρ. Μεταξύ του πλήθους βρισκόταν και ο διάσημος Ιρλανδός λογοτέχνης Τζορτζ Μπέρναρ Σο. Η βρετανική κυβέρνηση δεν έμεινε αδρανής στη μεγάλη κινητοποίηση. Οι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με συνολικά 2.000 αστυνομικούς, αλλά και 400 στρατιώτες.

Ακολούθησαν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ του πλήθους και των δυνάμεων καταστολής, με αποτέλεσμα τρεις διαδηλωτές να χάσουν τη ζωή τους. Επίσης, 200 άνθρωποι τραυματίστηκαν και χρειάστηκε να μεταφερθούν στο νοσοκομείο. Εξάλλου, οι επικεφαλής συνδικαλιστές της αιματοβαμμένης πορείας συνελήφθησαν και παρέμειναν στη φυλακή για βδομάδες.

Η πρώτη “Ματωμένη Κυριακή” αποτέλεσε το συμβάν που αφύπνισε τις διάσπαρτες δυνάμεις της Αριστεράς στη Βρετανία: Οι τελευταίες σταμάτησαν να στηρίζουν το Κόμμα των Ουίγων και τελικά 13 χρόνια μετά, το Φεβρουάριο του 1900, προχωρούν στην ίδρυση του Εργατικού Κόμματος.

Αύγουστος 1913: Η δολοφονία των 2 απεργών και ο Γέιτς

Ακολούθησαν τρεις ακόμη “Ματωμένες Κυριακές” μέχρι το 1972. Στις 26 Αυγούστου του 1913 ξεκινά μεγάλη απεργία στην Ιρλανδία, η οποία - μαζί με την ανταπεργία των εργοδοτών - διήρκεσε έως τον Ιανουάριο του 1914.

Την Κυριακή 31 Αυγούστου, διαδήλωση που λάμβανε χώρα στο Δουβλίνο, χτυπήθηκε άγρια από την Αστυνομία. Ως αποτέλεσμα, σκοτώνονται δύο απεργοί, ενώ τραυματίζονται εκατοντάδες ακόμη.

Ο σπουδαίος Ιρλανδός ποιητής Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς έγραψε αργότερα, μάλιστα, το ποίημα “Σεπτέμβρης 1913”, προκειμένου να εκφράσει τη συμπαράστασή του στους απεργούς, αλλά και την αντίθεσή του στη στάση των καθολικών αστών και της Εκκλησίας.

20 Νοεμβρίου του 1920: Η 3η «Ματωμένη Κυριακή»

Στις 20 Νοεμβρίου του 1920 λαμβάνει χώρα η τρίτη “Ματωμένη Κυριακή”: Το πρωί εκείνης της ημέρας, μέλη του IRA σκοτώνουν 14 Άγγλους πράκτορες και ντόπιους συνεργάτες τους.

Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη αγώνας ποδοσφαίρου στην ιρλανδική πρωτεύουσα, οι βρετανικές Αρχές ξεκινούν να πυροβολούν στο ψαχνό, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τελικά 15 άνθρωποι.

Οι ταραχές συνεχίστηκαν τις επόμενες ώρες, ενώ στο Κάστρο του Δουβλίνου, που είχε μετατραπεί σε φυλακή, βρίσκονται νεκροί - κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες - τρεις Ιρλανδοί πολιτικοί κρατούμενοι.

Η τελευταία "Bloody Sunday": Το μακελειό στο Ντέρι

Η τέταρτη “Ματωμένη Κυριακή” σημειώθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1972. Εκείνη την ημέρα, Άγγλοι στρατιώτες ανοίγουν πυρ εναντίον ειρηνικής πορείας που πραγματοποιείτο εκείνη την ώρα από περίπου 10.000 Ιρλανδούς, στο Ντέρι της Βορείου Ιρλανδίας.

Οι διαδηλωτές ζητούσαν την αποχώρηση των Βρετανών από τη Βόρεια Ιρλανδία. Συνολικά σκοτώνονται 26 διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων βρίσκονταν και 6 παιδιά. Όπως είχε γίνει γνωστό στη συνέχεια, ουκ ολίγοι διαδηλωτές πυροβολούνται πισώπλατα, ενώ έτρεχαν να αποφύγουν την επίθεση.

Η τελευταία “Ματωμένη Κυριακή” είναι και η πιο γνωστή, καθώς εξυμνήθηκε από διάφορους μουσικούς, μέσω τραγουδιών που έγραψαν με αφορμή τη μεγάλη αιματοχυσία (Τζον Λένον, Πολ Μακάρτνεϊ, “U2”).

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News