Προκολομβιανά έθιμα αναβίωσαν στη Λατινική και Κεντρική Αμερική για την ημέρα των νεκρών, οπότε σύμφωνα με την πανάρχαια πεποίθηση τα πνεύματα κατεβαίνουν στον κόσμο των ζωντανών.
Στο Μεξικό χιλιάδες κόσμου κατέκλυσε τα κοιμητήρια για να διακοσμήσει τα μνημεία, να ανάψει κεριά, να προσευχηθεί και να προσφέρει στους νεκρούς από τρόφιμα και γλυκά μέχρι τεκίλα.
Ανάμεσα στις προσφορές κυρίαρχη θέση είχε το «ψωμί των νεκρών» το οποίο διακοσμείται με τρόπο που να θυμίζει ανθρώπινα οστά. Σημειώνεται ότι το σχετικό έθιμο παραπέμπει στις τελετές των Ατζέκων προς τιμήν της πριγκίπισσας του Κάτω κόσμου που επέβλεπε τους νεκρούς.
Αντίστοιχα ψωμιά και γλυκά ζυμώνουν και οι Βολιβιανοί οι οποίοι δίνουν μεγάλο βάρος στην παράδοση και τα έθιμα τους. Σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους τα πνεύματα των νεκρών για 24 ώρες κατεβαίνουν στη Γη για να ανταμώσουν τους αγαπημένους τους και να απολαύσουν τις προσφορές, όπως το "τάντα βάβα" με ανθρώπινες μορφές ή εκείνες αλόγων που μεταφέρονται στα κοιμητήρια.
Στη Γουατεμάλα το έθιμο συμπληρώνει το πέταγμα στον ουρανό γιγαντιαίων χειροποίητων χαρταετών οι οποίοι όπως πιστεύουν οι κάτοικοι ταξιδεύουν όχι μόνο με τη βοήθεια των ανέμων αλλά και με εκείνη των νεκρών.
Οι χαρταετοί σε ποικίλα σχήματα και σχέδια έχουν ουρές οι οποίες αποτελούνται από χειρόγραφα σημειώματα των αγαπημένων προσώπων των νεκρών προς τα ίδια τα πνεύματα.
