Ο Γάλλος ψυχαναλυτής, φιλόσοφος και συγγραφέας Ζαν-Μπερτράν Πονταλίς, μαθητής του Ζαν-Πολ Σαρτρ και του αναμορφωτή της ψυχανάλυσης Ζακ Λακάν, έφυγε από τη ζωή ανήμερα των 89ων γενεθλίων του.
Ο Πονταλίς μόλις είχε εκδώσει το τελευταίο του έργο, "Ο Φρόιντ με τους συγγραφείς", που συνέγραψε σε συνεργασία με τον Εντμούντο Γκόμες-Μάνγκο, ενώ και οι εκδόσεις Olivier τύπωσαν το βιβλίο "Το κεντρικό εργαστήριο", μια συλλογή συνεντεύξεών του για τη σχέση της ψυχανάλυσης με τη λογοτεχνία.
Γεννημένος στις 15 Ιανουαρίου 1924, ο Πονταλίς είχε τιμηθεί το 2011 με το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας της Γαλλικής Ακαδημίας.
Έχοντας διδάξει φιλοσοφία σε λύκεια στην Αλεξάνδρεια, τη Νίκαια και την Ορλεάνη, από το 1948 έως το 1952, στράφηκε στη συνέχεια στην ψυχανάλυση και έγινε μαθητής του Ζακ Λακάν.
Περί το 1960, υπό τη διεύθυνση του Ντανιέλ Λαγκάς, ανέλαβε να συντάξει το μνημειώδες έργο, που ολοκληρώθηκε το 1967, το "Λεξιλόγιο της Ψυχανάλυσης", το οποίο συνυπογράφει με τον Ζαν Λαπλάνς. Το έργο αυτό γνώρισε μεγάλη αναγνώριση κι επιτυχία τόσο στη Γαλλία, όσο και στο εξωτερικό.
Οι δρόμοι του με το δάσκαλό του Λακάν χώρισαν το 1964 και ο Πονταλίς γύρισε σελίδα συμμετέχοντας στην ίδρυση της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Ένωσης και δημιούργησε το περιοδικό "Nouvelle Revue de Psychanalyse". Την ίδια χρονιά έγινε μέλος της συντακτικής επιτροπής των "Les Temps Modernes" και ξεκίνησε να διδάσκει στην Πρακτική Σχολή Ανωτάτων Σπουδών.
Το 1966 δρομολογεί την περιπέτειά του και στον εκδοτικό χώρο, δημιουργώντας σειρές ψυχαναλυτικών τίτλων. Δύο χρόνια αργότερα εκλέχθηκε επίτιμο μέλος της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Ένωσης.
Το 1979 εντάσσεται στην επιτροπή επιλογής του Gallimard και δημιουργεί τη σειρά "Το ένα και το άλλο" (L'un et l' autre). Από το 1980 εκδίδει πολλά μυθιστορήματα, ενώ στο τελευταίο του δοκίμιο "Avant, Paris" θέτει ερωτήματα σχετικά με το χρόνο και την αναγκαιότητα της νοσταλγίας. Επίσης, υπό τη διεύθυνσή του εκδόθηκαν και πολλά άλλα έργα, όπως το "Αμφισεξουαλικότητα και διαφορά των φύλων" (2000) και το "Μιλώντας με τον ξένο" (2003).
