Σε δημόσια τοποθέτησή του στον απόηχο της αποφυλάκισής του προχώρησε ο 58χρονος Νίκος Σειραγάκης, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε κάθειρξη 401 ετών για συνολικά 36 περιπτώσεις ασέλγειας σε βάρος ανήλικων αγοριών στο Ρέθυμνο.
Σε δηλώσεις που έκανε στην εκπομπή “Αλήθειες με τη Ζήνα” στο Star, ο Σειραγάκης τονίζει ότι έχει σεβαστεί την απόφαση της Δικαιοσύνης κι ότι έχει εκτίσει την ποινή που του επιβλήθηκε, ενώ κάνει ακόμη λόγο για «συστηματικό μιντιακό λιντσάρισμα» σε βάρος του.
Υπενθυμίζεται ότι μόλις προχθές η αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζήτησε από το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου την αναίρεση του βουλεύματος με το οποίο αποφυλακίστηκε υπό όρους, πριν από λίγες εβδομάδες, ο Νίκος Σειραγάκης.
«Παρά τη νόμιμη και αιτιολογημένη απόφαση του Συμβουλίου Εφετών και τη σύμφωνη εισαγγελική πρόταση, ο μιντιακός κόσμος δείχνει ανικανοποίητος (...). Το “κοινό περί δικαίου αίσθημα” απαιτεί την επιστροφή μου στη φυλακή, έστω και αν έχω και πάλι εφαρμόσει στο ακέραιο όσα μου έχουν οριστεί», αναφέρει αρχικά ο Σειραγάκης.
«Έχω σεβαστεί την απόφαση της Δικαιοσύνης και έχω εκτίσει την ποινή που μου επιβλήθηκε. Δεν έχει νόημα να παρουσιάσω τη θέση μου για τα γεγονότα, το δικαστήριο με έκρινε ένοχο. Όφειλα να σεβαστώ την απόφαση της Δικαιοσύνης και αυτό έπραξα, εκτίοντας αδιαμαρτύρητα την ποινή που ο νόμος προβλέπει, σε συνθήκες απερίγραπτης φρίκης.
Αυτό που συστηματικά αποκρύπτουν είναι ότι οι τρεις δικαστές του ΜΟΔ Πειραιά, όπου δικάστηκα πρωτόδικα, ομόφωνα πρότειναν να μου χορηγηθούν ελαφρυντικά, μειοψήφησαν όμως έναντι τεσσάρων ενόρκων.
Όσοι γνωρίζουν τις δικαστικές πρακτικές, αντιλαμβάνονται ότι ποτέ δικαστές δε θα πρότειναν κάτι τέτοιο, για μια υπόθεση με τα χαρακτηριστικά που μου αποδίδονται από τον Τύπο.
Όσα συμβαίνουν τώρα είναι επανάληψη της ίδιας μεθόδευσης που είχε ακολουθηθεί και πριν τρία χρόνια. Και τότε, απολύτως νόμιμα, είχα αποφυλακιστεί. Είναι ένα τεράστιο ψέμα και ας εμφανίζεται σε όλα τα Μέσα πως δήθεν είχα παραβιάσει τους όρους που είχαν τεθεί.
Αν τολμήσετε μια πρόχειρη έρευνα, θα διαπιστώσετε ότι ποτέ δεν είχα περιοριστικό όρο να κινούμαι στα όρια του δήμου Καλαμαριάς, όπως αναφέρεται παντού, ποτέ δε με συνέλαβαν σε όμορο δήμο.
Η δήθεν παραβίαση των όρων μου ήταν μια μεθόδευση για να δικαιολογηθεί η σύλληψή μου. Δεν ξέρω πόσο τιμητικό είναι για το νομικό μας σύστημα, αλλά αυτό συνέβη το 2020 και ακριβώς το ίδιο μεθοδεύεται και τούτη τη φορά.
Είναι τέτοια η μιντιακή πίεση, που θα βρεθεί τρόπος. Και αν δε βρεθεί, θα εφευρεθεί. Είναι επίσης απολύτως λαθεμένο ότι αποφυλακίστηκα λόγω της μείωσης της ανώτατης ποινής από 25 έτη στα 20. Έχω υπερκαλύψει ήδη από το 2021 ακόμα και όσα απαιτούντο για ποινές 25 ετών.
(...) Τα τελευταία τρία χρόνια μού έχουν ζητηθεί πολύ περισσότερα απ’ όσα ο νομοθέτης απαιτεί, περισσότερα από κάθε άλλο κρατούμενο που είμαι σε θέση να γνωρίζω. (...) Η αποφυλάκισή μου με όρους είναι και νόμιμη και αιτιολογημένη και η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου θα είναι, πιστεύω, θεσμική και ανεπηρέαστη από κραυγές. Αν πράγματι απώτερος σκοπός της σωφρονιστικής διαδικασίας είναι η επανένταξη του κατάδικου, όπως με στόμφο αναμασάται απ’ όλα τα επίσημα χείλη, πώς μπορεί άραγε αυτή να επιτευχθεί, όταν κανείς πολιτειακός φορέας δεν παρεμβαίνει στην παράνομη δημοσιοποίηση των στοιχείων του, στις αέναα επαναλαμβανόμενες δίκες, στο συστηματικό μιντιακό του λιντσάρισμα;», ανέφερε επιπρόσθετα ο Νίκος Σειραγάκης.
