Τα όσα συνέβησαν το βράδυ της φετινής Ανάστασης σε Σύμη, Αγκίστρι και Ρόδο με τρία παιδιά να τραυματίζονται σοβαρά από κροτίδες και βεγγαλικά φέρνουν στην επιφάνεια με δραματικό τρόπο το πρόβλημα με το επικίνδυνο αυτό «έθιμο».
Από ένα τέτοιο «έθιμο» είχε χάσει τη ζωή του το 2011 στη Δροσιά της Χαλκίδας ο επτάχρονος τότε Χρήστος όταν κάποιος πέταξε μια ναυτική φωτοβολίδα και αυτή είχε καρφωθεί στο μάτι του.
Σε ένα συγκλονιστικό βίντεο που ανήρτησε η αδερφή του, Γαρυφαλλιά, κάλεσε όλους όσοι νιώθουν Ανάσταση μόνο αν δουν φώτα στον ουρανό και «μπαμ μπουμ» να μην πάνε στην Εκκλησία.
«Το κάνω γιατί αν ένας άνθρωπος σκεφτεί με λογική ή σταματήσει αν το χέρι του κάνει πίσω θα είμαι περήφανη. Δεν το κάνω για μένα, γιατί το δικό μου κορμί το πόνεσα» λέει η νεαρή Γαρυφαλλιά.
Όπως λέει «το 2011 έπαψα να έχω παιδική ηλικία και αυτό χάρη σε κάποιον που πήγε να κάνει Ανάσταση χωρις να σκεφτεί τους γύρω του. Απλά για να περάσει καλά αποφάσισε να απλώσει το χερί και να πετάξει μια φωτοβολίδα που θα βρεθεί πάνω στον αδερφό μου, θα τον οδηγήσει στο νοσοκομείο και μετά απο 5 ημέρες να φύγει απο τη ζωή μας και να αφήσει πίσω αδέρφια και γονείς».
«Αυτό που θέλω να περάσω είναι ότι αν πιστευεις ότι θα νιώσεις Ανάσταση αν σηκώσεις το κεφάλι και δεις πολλά φωτα και "μπαμ μπουμ", μην πάς στην Εκκλησία, κάτσε στο σπίτι σου αν νιώθεις ότι μόνο έτσι θα καταλάβεις» προσθέτει η ίδια καταλήγοντας:
«Αν έχεις μια ανηψιά, έναν ανηψιό, ένα παιδί να κανονίζει με την παρέα του κάτι τέτοιο δείξτου αυτό το βίντεο. Μίλησε του ή τουλάχιστον προστάτευσέ τον γιατί είναι κρίμα μια άλλη οικογένεια να περάσει ό,τι και η δική μου. Εύχομαι να βάλουμε μυαλό όσοι χρειάζεται».
Για την τραγωδία αυτή είχε μιλήσει και ο πατέρας του 7χρονου, ο πατέρας Διονύσιος: «Το 2011 το Πάσχα, εδώ μπροστά στον ναό, την ώρα που λέγαμε το Χριστός Ανέστη, αρχίσανε οι φωτοβολίδες και τα βεγγαλικά και μια από αυτές έφυγε και ήρθε στο παιδί μου».
Ο μικρός Χρήστος, σύμφωνα με τον ίδιο, βρισκόταν ακριβώς μπροστά από τον ιερέα πατέρα του ντυμένος παπαδάκι όταν η ναυτική φωτοβολίδα τον πέτυχε στο μάτι με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του μετά από λίγες ημέρες.
«Το μόνο που θυμάμαι είναι όταν του είπα σ’ αγαπάω ένα δάκρυ να βγαίνει από το μάτι του… τίποτα άλλο» είχε δηλώσει ο ιερέας συγκλονίζοντας με τη φράση του «πάλι καλά που ήτανε το παιδί μου».
