Αγανάκτηση έχουν προκαλέσει στους εκπαιδευτικούς οι δηλώσεις της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, σύμφωνα με τις οποίες στην εκπαίδευση είναι παντελώς απούσα η κουλτούρα αξιολόγησης. Απέναντι σε αυτές τις τοποθετήσεις, οι εκπαιδευτικοί υπογράμμισαν πως υπάρχει κουλτούρα λογοδοσίας, αλλά το υπουργείο Παιδείας πάσχει από κουλτούρα αυτοκριτικής. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται σαφές πως το χάσμα μεταξύ της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας και των εκπροσώπων της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης γίνεται βαθύτερο, με τη «χρυσή τομή» να... αγνοείται. Ταυτόχρονα, οι εκπαιδευτικοί τονίζουν πως σταδιακά καταργείται μέσω τέτοιων νομοθετημάτων ο δημόσιος χαρακτήρας του σχολείου.
Πιο συγκεκριμένα, σε συνέντευξη που παραχώρησε η κ. Κεραμέως υποστήριξε πως η αξιολόγηση εφαρμόστηκε σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ τόνισε πως υπήρχαν αγεφύρωτες διαφορές με τους εκπαιδευτικούς. Η ίδια πως «στη χώρα μας, που δεν είχε κουλτούρα αξιολόγησης στην εκπαίδευση, ήταν μείζονος σημασίας να κατακτηθεί η εμπιστοσύνη στην αξία του συστήματος αυτού - και πιστεύω ότι είναι κάτι που πετύχαμε. Παρά τις Κασσάνδρες, τις αλλεπάλληλες, δικαστικές διαμάχες και τις απόπειρες των συνδικαλιστικών ηγεσιών να παρακάμψουν τον νόμο αυτός εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στο 99,2%, το σύνολο σχεδόν των σχολείων της χώρας, με στόχο την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου».
Είναι άξιο αναφοράς πως η αξιολόγηση ως εργαλείο ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2021 τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ώστε να ιεραρχηθεί το εκπαιδευτικό προσωπικό στη βάση των γνωστικών και κοινωνικών δεξιοτήτων που η ίδια η εκπαιδευτική διαδικασία απαιτεί.
Απέναντι σε αυτήν την άποψη, οι εκπαιδευτικοί αντιδρούν κάνοντας σαφές πως η κ. Κεραμέως υποβάθμισε το εκπαιδευτικό έργο με άμεση συνέπεια να απαξιώνεται ο δημόσιος χαρακτήρας του σχολείου.
Αντιδράσεις
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Γιώργος Μακράκης, μιλώντας στη «ΝΚ», τόνισε: «Η κ. Κεραμέως είναι η πρώτη υπουργός Παιδείας που από τη Μεταπολίτευση και μετά πηγαίνει στα δικαστήρια τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες και την ΑΔΕΔΥ για ένα ζήτημα στο οποίο είχε διαφωνίες και ποινικοποίησε τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών. Από εκεί και πέρα, η κ. Κεραμέως ζει στη δική της φαντασιακή πραγματικότητα, υπό την έννοια ότι η εφαρμογή της αξιολόγησης τής εκάστοτε σχολικής μονάδας δεν έγινε με τον τρόπο που επιθυμούσε, με βάση τη χρήση των ενιαίων κειμένων. Αποδομήσαμε μέσω της χρήσης ενιαίων κειμένων το βασικό σημείο που αποτελεί αιχμηρό σημείο της αντιπαράθεσής μας με το υπουργείο Παιδείας στο ζήτημα της αξιολόγησης: και πιο συγκεκριμένα στο γεγονός πως η στόχευση είναι η κατηγοριοποίηση των σχολείων και η γκετοποίηση των μαθητών και, όπου εφαρμόστηκε ένα τέτοιο μοντέλο, οδηγηθήκαμε στην υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου και στη δημιουργία σχολείων πολλαπλών ταχυτήτων. Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει θέση και πρόταση για την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Είμαστε εκπαιδευτικοί και λειτουργούμε σε πλαίσιο κουλτούρας λογοδοσίας. Δεν υπάρχει ωστόσο κουλτούρα διαλόγου από την κ. Κεραμέως όσον αφορά τη στόχευση του περιεχομένου της αξιολόγησης».
Απουσία αυτοκριτικής
Μεταξύ άλλων, ο κ. Μακράκης υποστήριξε: «Δεν υπάρχει κουλτούρα αυτοκριτικής από το υπουργείο Παιδείας, το οποίο το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να θεσπίσει τις κατάλληλες πολιτικές χρηματοδότησης με στόχο τη στήριξη των υλικοτεχνικών υποδομών. Πρέπει να δημιουργηθούν οι στέρεες βάσεις ώστε όλοι οι μαθητές να ξεκινήσουν από μια κοινή αφετηρία».
Ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Τυλίσου Νίκος Μακατουνάκης υποστήριξε με τη σειρά του πως «πράγματι στη χώρα μας δεν έχει εμπεδωθεί κουλτούρα αξιολόγησης στην εκπαίδευση, αλλά η ευθύνη γι’ αυτό βαραίνει αποκλειστικά την Πολιτεία. Ας θυμηθούμε τις εποχές του επιθεωρητισμού ή την περίοδο του 2012-2013, που προσπάθησαν να επιβάλουν ένα σύστημα τιμωρητικής αξιολόγησης με σκοπό να απολυθεί υποχρεωτικά το 15% των εκπαιδευτικών... Οι εκπαιδευτικοί μέσα από επιστημονικά συνέδρια και τις αποφάσεις των Ομοσπονδιών τους θεωρούν τον προγραμματισμό και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου ως μια ανατροφοδοτική, γνήσια παιδαγωγική διαδικασία ανίχνευσης προβλημάτων και σχεδιασμού των αναγκαίων παρεμβάσεων. Η αποτίμηση του παιδαγωγικού έργου με ποσοτικά κριτήρια καθιστά την όλη προσπάθεια έωλη και προβληματική.
Η Διδασκαλική Ομοσπονδία με πλήθος επιστημονικών δράσεων και εκδηλώσεων συνέταξε ενιαία κείμενα αποτίμησης με στόχο να αναδείξει τις τεράστιες διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας και της εφαρμοζόμενης πολιτικής, να μην επιτρέψει να διαφοροποιηθούν τα σχολεία και να μετατραπούν σε ανταγωνιζόμενες, κατηγοριοποιημένες σχολικές μονάδες. Πάνω από 5.000 σχολεία συντάχθηκαν με αυτά τα κείμενα ακυρώνοντας αυτού του είδους την αξιολόγηση στην πράξη».
Στόχος τους η ιδιωτικοποίηση - «Οδηγούν σε διάλυση το δημόσιο σχολείο»
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηρακλείου Ζαχαρίας Ρηγάκης υποστήριξε: «Ζούμε το θέατρο του παραλόγου από την πρωτοβάθμια μέχρι την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτό συμβαίνει τώρα και με την αξιολόγηση. Ποιοι ήταν οι σκοποί της αξιολόγησης; Αναφέρθηκαν εκτενώς οι στόχοι της αξιολόγησης και ποιο ήταν το επόμενο βήμα μετά από αυτό; Το υπουργείο Παιδείας ανάγκασε τους εκπαιδευτικούς να προβούν σε αξιολογήσεις που ήταν στο επίπεδο της γελοιότητας. Ό, τι κάνει τώρα το υπουργείο Παιδείας στοχεύει αποκλειστικά στη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Ο στόχος είναι να πάνε στους ιδιώτες. Όποιοι έχουν χρήματα να μπουν στο Πανεπιστήμιο και οι άλλοι να γίνουν φθηνά εργατικά χέρια. Το σχολείο βιώνει μια τεράστια απογοήτευση και αυτή η απογοήτευση αφορά μαθητές και εκπαιδευτικούς. Είναι μήνυμα προς το υπουργείο Παιδείας. Είναι τραγική κατάσταση. Φοβόμαστε τι θα γίνει από Σεπτέμβρη...».
