Καθαρά Δευτέρα αύριο, με το έθιμο να επιβάλει το πέταγμα χαρταετού. Η κατασκευή του δεν είναι ιδιαίτερα περίπλοκή, ενώ αποτελεί μία διασκεδαστική δραστηριότητα για τα παιδιά. Πώς φτιάχνεται, λοιπόν, ένας χαρταετός;
Αρχικά, μαζεύουμε καλάμια και τα κόβουμε στη μέση (κατά μήκος), σε μέγεθος περίπου ενός μέτρου. Φροντίζουμε να κάνουμε εγκοπές στη μέση και στις δύο άκρες του καλαμιού, ώστε να διευκολυνθεί η σύνδεσή τους. Θα χρειαστούν τρία τέτοια καλάμια, έτσι διαμορφωμένα, ώστε να σχηματίσουμε τον σκελετό του χαρταετού.
Για να συνδέσουμε τα καλάμια μεταξύ τους, δένουμε το κέντρο και περιμετρικά τις άκρες μεταξύ τους, με ένα σκοινάκι. Είναι σημαντικό οι αποστάσεις μεταξύ των ακρών να είναι ίσες μεταξύ τους.
Χρησιμοποιούμε κόλλες, κολλημένες μαζί τους, για να «ντύσουμε» τον χαρταετό. Χρησιμοποιούμε ότι χρώματα και συνδυασμούς επιθυμούμε.
Κολλάμε τον σκελετό επάνω στις κόλλες και κόβουμε τα κομμάτια που περισσεύουν από τις κόλλες.
Στις δύο κάτω άκρες του χαρταετού, δημιουργούμε «την ουρά του», την οποία και δένουμε με σκοινάκι. Η ουρά –το σκοινάκι- είναι δεμένη από το κέντρο του χαρταετού και έπειτα στις δύο άκρες, σχηματίζοντας, έτσι, ένα μικρό τρίγωνο. Στολίζουμε την ουρά, ανάλογα με το μέγεθος του χαρταετού. Το μέγεθος της ουράς είναι συνήθως τετραπλάσιο από το φάρδος του χαρταετού.
Στις πάνω δύο άκρες δένουμε άλλο σκοινάκι, συνδεδεμένο εξίσου με το κέντρο, το οποίο δημιουργεί ένα ίδιο μικρό -«εξωτερικό» όμως- τρίγωνο. Με αυτό ελέγχουμε τον χαρταετό.
Γενικά, τα μυστικά για την κατασκευή ενός καλού χαρταετού, βρίσκονται στη συμμετρία, στο βάρος της ουράς σε σχέση με αυτό του χαρταετού, αλλά και στα «ζύγια», δηλαδή το σκοινάκι των πάνω άκρων, με το οποίο ελέγχουμε τον χαρταετό.
(Φωτογραφία: ΙΝΤΙΜΕ)
Σχόλια