Παγκόσμια Ημέρα κατά της γυναικείας βίας: «Στη βία... η σιωπή δεν είναι χρυσός»

Ελλάδα
Παγκόσμια Ημέρα κατά της γυναικείας βίας: «Στη βία... η σιωπή δεν είναι χρυσός»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Σύνδεσμο Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της γυναικείας βίας βρίσκεται στο πλευρό των γυναικών με το μήνυμα «Στη βία... η σιωπή δεν είναι χρυσός»

Τα περιστατικά βίας κατά των γυναικών και οι γυναικοκτονίες, που δυστυχώς είναι αρκετές και στην Κρήτη, καθιστούν ιδιαίτερα επίκαιρη τη σημερινή τιμητική επέτειο. Η 25η Νοεμβρίου αποτελεί Παγκόσμια Ημέρα κατά της γυναικείας βίας, όπως κηρύχθηκε από τον ΟΗΕ το 1999. Μία τέτοια ημέρα, το 1961, τρεις αδερφές, η 37χρονη Πάτρια, η 34χρονη Μινέρβα και η 26χρονη Μαρία Τερέζα Μιραμπάλ - οι «πεταλούδες», όπως έμειναν γνωστές - δολοφονήθηκαν άγρια, αφού πρώτα κυνηγήθηκαν ανελέητα, φυλακίστηκαν, χτυπήθηκαν και βασανίστηκαν άγρια από το καθεστώς τού τότε Δομινικανού δικτάτορα. Και κάπως έτσι, οι τρεις αδερφές έμειναν στην ιστορία, συνδέοντας το όνομά τους με την καταπολέμηση της βίας προς το γυναικείο φύλο.

H βία κατά των γυναικών έχει πολλές μορφές. Οι πιο συνηθισμένοι και κοινοί τύποι είναι η ενδοοικογενειακή βία, η σωματική, η συναισθηματική/λεκτική και, φυσικά, η σεξουαλική κακοποίηση. Τα θύματα είναι γυναίκες και οι θύτες - κυρίως - άντρες, πρόσωπα στενότερων σχέσεων αλλά και όχι μόνο. Παλαιότερα, τα περιστατικά αυτά χαρακτηρίζονταν ως «προσωπικές υποθέσεις». Η μετάβαση από «προσωπική υπόθεση-γεγονός» σε χαρακτηρισμό «φαινομένου» με συγκεκριμένο μοτίβο, σε παγκόσμια κλίμακα, χρειάστηκε δεκαετίες για να εκκινήσει και εξακολουθεί να συντελείται. Πλέον, η βία προς το γυναικείο φύλο έχει τον ανάλογο χαρακτηρισμό, ενώ η καταπολέμηση αυτής αποτελεί προτεραιότητα χιλιάδων κινημάτων, συλλόγων και λοιπών ΜΚΟ. Παρά ταύτα, η βία όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά λαμβάνει ένταση και έκταση τόση όση και τα προηγούμενα χρόνια, σαν να μην είμαστε στον 21ο αι., αλλά στον σκοτεινό Μεσαίωνα.

Διαβάστε ακόμη 

⇒ «Μη με αφήσεις ποτέ»: Το συγκλονιστικό βίντεο για τις γυναικοκτονίες

Μαντινάδες

Η γνωστή μαντιναδολόγος Δέσποινα Σπαντιδάκη, μιλώντας στη «ΝΚ», ανέφερε: «Δεν την ευλόγησε ο Θεός των γυναικών τη βία, ποιος άντρας θα ’κανε κακό ποτέ στην “Παναγία;». Συμπληρώνοντας, μας επεξήγησε ότι «κάθε γυναίκα έχει μέσα της μία “Παναγία”, είναι μία “Παναγία”, αφού μπορεί να γίνει μάνα, και η βία, σε κάθε της μορφή - σωματική ή λεκτική - είναι καταδικαστέα, είναι βλασφημία».

Ο Ανωγειανός μαντιναδολόγος Λευτέρης Μπέρκης ανάφερε στη «ΝΚ»: «Άντρας που στη γυναίκα του τη χέρα του σηκώνει, φουστάνια θα του πρέπουνε, όχι το παντελόνι! Ο άντρας τη γυναίκα του πρέπει να τηνε ραίνει μόνο με τα γαρύφαλλα, τον κόσμο να ομορφαίνει! Σ' αυτήν που μάνα γίνεται και τη ζωή χαρίζει, ντροπή σ’ αυτόν που “ψυχικά” την κάνει και δακρύζει! Αυτός που επιβάλλεται με φόβο και με τρόμο, μέσα να τον εκλείνουνε με “βούλα” και με νόμο! Δε θέλει φόβο η ζωή και τρόμο για να ζήσεις, μόνο μ’ αγάπη ευτυχείς κι άλλους θα ευτυχήσεις!».

Ο μαντιναδολόγος Χαρίδημος Σιγανός, μιλώντας στην εφημερίδα «ΝΚ», ανέφερε: «Ωσάν το ρόδο στον μπαξέ πρέπει να την προσέχει, ο άντρας τη γυναίκα του, σα θέλει να την έχει! Άντρας που τη γυναίκα του σκληρά τη βασανίζει, σα δεν το ξέρει θα του πω: “Μιαν εκκλησιά γκρεμίζει”».

Η εφημερίδα «ΝΚ» με αφορμή τη σημερινή ημέρα, επικοινώνησε με τον Σύνδεσμο Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου και την πρόεδρό του, Μαίρη Παχιαδάκη, η οποία δήλωσε τα εξής: «Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών και Κοριτσιών, απευθύνουμε μήνυμα δύναμης και μηδενικής ανοχής στο φαινόμενο της έμφυλης βίας και της κακοποίησης γυναικών. Ακόμη, υπενθυμίζουμε ότι ως φορέας βρισκόμαστε διαρκώς στο πλευρό των γυναικών που δίνουν τον δικό τους αγώνα κατά της βίας, αναφέροντας ότι η κάθε μέρα είναι σημαντική και κάθε μέρα οφείλουμε να είναι αφιερωμένη στην πρόληψη και την αντιμετώπιση αυτού του κοινωνικού φαινομένου. Προτρέπουμε το μήνυμά μας “Στη βία... η σιωπή ΔΕΝ είναι χρυσός” να εμπεδωθεί στη σκέψη και τη δράση όλων μας, με την ολόπλευρη και πολυεπίπεδη σημασία του, σε μια κοινωνία που θα αγκαλιάζει, θα υποστηρίζει και θα ενδυναμώνει γυναίκες που έχουν υποστεί βία, ώστε να ανακτήσουν τη φωνή τους, να υψώσουν τη δύναμή τους και να δώσουν ΤΕΛΟΣ στη ΒΙΑ».

Όποιος-α θέλει να απευθυνθεί στον Σύνδεσμο ζητώντας βοήθεια, μπορεί να αξιοποιήσει όλους τους παρακάτω διαθέσιμους τρόπους επικοινωνίας: τηλέφωνα 801.11.16000 (μόνο σταθερό), 2810/242.121 και 6974/301.011 (και SMS), email [email protected], Facebook “Σύνδεσμος Μελών Γυναικείων Σωματείων |Union of Women Association” και Skype.

Η «Φεμινιστική Αλληλεγγύη Ηρακλείου» δηλώνει με τη σειρά της: «Η 25η Νοέμβρη μάς βρίσκει όλες σε θέση μάχης. Οι αδερφές μας σε όλο τον κόσμο παλεύουν για ισότητα και δικαιοσύνη, από την Αργεντινή ως την Πολωνία και από το Χόλιγουντ ως την Ελλάδα, ανοίγοντας κινήματα διεκδικήσεων για το δικαίωμα στην έκτρωση, ενάντια σε σεξουαλική παρενόχληση και βιασμούς, ενάντια στις διακρίσεις στην εργασία, την ενδοοικογενειακή βία, τον καθημερινό σεξισμό και τις παραβιάσεις των προσωπικοτήτων όλων των ατόμων. Μέσα στο 2021 ξετυλίχτηκε μπροστά μας όλο το φάσμα της έμφυλης βίας και στη χώρα μας, με κυρίαρχη είδηση πάντα τις γυναικοκτονίες. Είδαμε τον διαδικτυακό διασυρμό ατόμων από “ερωτικούς” συντρόφους. Είδαμε τις περιπτώσεις trafficking από αυτούς που θα έπρεπε να κυνηγούν το trafficking (Έλληνες αστυνομικούς). Είδαμε μητέρες, πεθερές, ηλικιωμένες, ανάπηρες γυναίκες και μετανάστριες θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Ζώντας στην Κρήτη έχουμε θρηνήσει 10 γυναίκες σε μόλις 3 χρόνια, αλλά και για τον Βαγγέλη Γιακουμάκη, για τον 18χρονο ΑμεΑ στα Χανιά που τον κακοποιούσε ο ιερέας του χωριού κι ο ίδιος του ο πατέρας, για τα θύματα βιασμού του Βεστάκη, που άπλωνε τα δίχτυα του μέσω Instagram, και για τη βαρβαρότητα που υπέστησαν ηλικιωμένα άτομα σε δομή φροντίδας. Κλάψαμε για την “αυτοκτονία” της Έφης που ήταν γυναικοκτονία, για τη Σταυρούλα στο Πάνορμο, και για τη Νεκταρία στην Ιεράπετρα».

Αν κάποιος-α, θέλει να απευθυνθεί στην Ένωση, μπορεί να επικοινωνήσει μέσω Facebook: “Φεμινιστική Αλληλεγγύη Ηρακλείου”, Instagram: “femsolidarityheraklion”, ή στο email [email protected].

Ο Οργανισμός Γυναικών Ελλάδος (ΟΓΕ) εξέφρασε την αλληλεγγύη του «σε κάθε γυναίκα της βιοπάλης που είναι θύμα βίας, με όποια μορφή και αν εκφράζεται αυτή», σε σχετική ανακοίνωση. Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, «είμαστε στο πλευρό κάθε γυναίκας που βιώνει τη βία εκεί που εργάζεται, εκεί που ζει, που σπουδάζει, που αθλείται, που περνάει τον ελεύθερο χρόνο της.

Η ΟΓΕ από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια σε κάθε μορφής βία που εντείνει την ανισοτιμία των γυναικών:

- Αποκαλύπτοντας όλα τα πρόσωπα της βίας εναντίον μας που κρύβουν οι εκμεταλλευτές του μόχθου μας, όπως και οι κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί που τους στηρίζουν.

- Φωτίζοντας τη ρίζα της βίας κατά των γυναικών.

- Οργανώνοντας την πάλη των γυναικών ενάντια σ’ αυτούς που τη γεννούν, σ’ αυτούς που την τρέφουν.

Όσο οι όροι της ζωής και της δουλειάς μας επιδεινώνονται, τόσο περισσότερο οι γυναίκες δυσκολεύονται να σηκώσουν κεφάλι και να καταγγείλουν, να αντιπαλέψουν την εργοδοτική βία, αλλά και να απεγκλωβιστούν από παθογόνες οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Γιατί η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις, που θα τους εξασφαλίσουν τη δυνατότητα να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους σε όλους τους τομείς της ζωής τους, να στέκονται στα πόδια τους και να είναι χειραφετημένες οικονομικά, ψυχικά και συναισθηματικά. Η κοινωνία της εκμετάλλευσης γεννά τη βία στις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι απαράδεκτες συμπεριφορές απέναντι στις γυναίκες, που φτάνουν μέχρι τον βιασμό και τις δολοφονίες, είναι το αποτέλεσμα - και όχι η αιτία - της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην ταξική κοινωνία, των κοινωνικών διακρίσεων που βιώνουν οι γυναίκες σε κάθε πλευρά της ζωής τους. Πηγάζουν από τις αξίες που “γεννά” η ίδια η φύση της σημερινής κοινωνίας: την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον ανελέητο ανταγωνισμό, τον ατομισμό και τον εγωιστικό τρόπο ζωής και σκέψης, που διαπερνούν και τις διαπροσωπικές, τις οικογενειακές σχέσεις. Σε αυτό το έδαφος αναπτύσσονται εχθρικές συμπεριφορές μεταξύ ανθρώπων που έχουν τα ίδια προβλήματα και τα ίδια συμφέροντα, ακόμα και μέσα στην οικογένεια. Έτσι ξεπροβάλλει η απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ζωής, η επιβολή της πειθαρχίας και της υποταγής, οι στρεβλές αντιλήψεις περί “αφοσίωσης” της συζύγου ή της συντρόφου που συνδέονται με την τάση “ιδιοκτησίας” της. Το κίνητρο του δράστη δεν είναι το φύλο του θύματος, αλλά η σχέση του θύματος μαζί του. Τα στρεβλά πρότυπα ανθίζουν όσο διαιωνίζεται η οικονομική και κοινωνική εξάρτηση ενός ανθρώπου από έναν άλλο στο πλαίσιο του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης».

Συγκέντρωση γυναικών στα Λιοντάρια

Συγκέντρωση στα Λιοντάρια σήμερα Πέμπτη, στις 6 το απόγευμα, διοργανώνει η ΟΓΕ, που διεκδικεί:

  1. «Την προσθήκη του όρου “γυναικοκτονία” στον νόμο και τη δημιουργία νομικού πλαισίου για την πρόληψη της έμφυλης βία και τις γυναικοκτονίες.
  2. Την κατάργηση του πρόσφατου νόμου Τσιάρα περί υποχρεωτικής συν-επιμέλειας.
  3. Την αλλαγή του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου περί καταγγελιών έμφυλης και σεξουαλικής βίας. Διακοπή στην “κατηγορία του θύματος” και στον δημόσιο διασυρμό του. Αντ’ αυτού, δημιουργία θεσμικού πλαισίου αντιμετώπισης των περιστατικών με τη βοήθεια εκπαιδευμένου και ειδικού προσωπικού.
  4. Το δικαίωμα αυτοδιάθεσης επί των σωμάτων μας. Να δημιουργηθούν δομές φιλοξενίας και υποδοχής σε όλους τους νομούς της χώρας, οι οποίες να στελεχώνονται από εξειδικευμένο μόνιμο προσωπικό και να παρέχουν οικονομική και ψυχολογική στήριξη στις γυναίκες που έχουν προσφύγει.
  5. Την ικανοποίηση των αιτημάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και την αναγνώριση των δικαιωμάτων των έμφυλων υποκειμένων αναφορικά με θέματα γύρω από τον γάμο, τη γονεϊκότητα, την ορατότητα, τον σεβασμό και την ίση μεταχείριση.
  6. Τη δημιουργία ανάλογων προγραμμάτων ένταξης-υποδοχής των μεταναστ(ρι)ών στην κοινωνία, με παροχή ασύλου και στέγαση σε δομές.
  7. Ουσιαστική στήριξη νέων γονέων/φροντιστ(ρι)ών, για να παρέχουν ασφαλή και υγιή περιβάλλοντα στα νεογέννητα.
  8. Ένταξη της θεματικής “Ισότητας των Φύλων” σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, ώστε να εξαλειφθεί η κουλτούρα βιασμού, σεξισμού και έμφυλων διακρίσεων. Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία και σχολές από επιστημονικά καταρτισμένους κρατικούς φορείς.
  9. Ισοτιμία στην εργασία με τη βοήθεια Επιτροπών Ισότητας και Δεοντολογικών Κωδικών Δεοντολογίας, θεσπισμένων από τις ίδιες τις εργαζόμενες.
  10. Ουσιαστικά μέτρα στήριξης άνεργων γυναικών και γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες.
  11. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς και συλλογικές συμβάσεις, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
  12. Κρατική χρηματοδότηση για κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες-υποδομές, που ασχολούνται με την πρόληψη του φαινομένου και τη στήριξη κακοποιημένων γυναικών».

Στοιχεία που σοκάρουν

Θύμα βίας ένα στα 4 κορίτσια στην εφηβεία

Ο όρος «γυναικοκτονία» ακούγεται όλο και συχνότερα στη χώρα μας, όχι μόνο γιατί ζητείται η θέσπισή του ή γιατί είναι «μόδα», όπως λένε διάφοροι- η μόδα διαμορφώνεται από τη σύγχρονη πραγματικότητα εξάλλου. Ο όρος επανεμφανίζεται - δυστυχώς - λόγω των αλλεπάλληλων γυναικοκτονιών που έχουν σημειωθεί στη χώρα μας από τις αρχές του 2021: 13 σε αριθμό!

«Γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία γυναικών από πρόθεση, επειδή τα θύματα είναι γυναίκες. Η γυναικοκτονία συνήθως διαπράττεται από άντρες, ενώ κάποιες φορές συνεργούν και γυναίκες, συνηθέστερα μέλη από την ίδια οικογένεια», αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγειάς. Όπως φαίνεται από σχετικά στατιστικά στοιχεία (ΠΟΥ), τα ποσοστά βίας σε γυναίκες αυξήθηκαν ραγδαία κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Όπως ανακοινώθηκε από τον ΠΟΥ, 1 στα 4 κορίτσια στην εφηβεία μέχρι και την ηλικία των 20 ετών, και τα οποία είχαν κάποια σχέση, υπέστησαν σωματική ή/και σεξουαλική βία από το εγγύς πρόσωπο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, «γυναικοκτονία διαπράττει σύντροφος ή πρώην σύντροφος που συνήθως είχε και μακρόχρονη κακοποιητική συμπεριφορά, απειλούσε, κακοποιούσε ή/και εκφόβιζε τη γυναίκα, η οποία πολύ συχνά βρίσκεται σε θέση φυσικής ή/και οικονομικής αδυναμίας σε σχέση με αυτόν», σύμφωνα με το Κέντρο Γυναικείων Μελετών και Ερευνών «Διοτίμα».

Οι γυναικοκτονίες λαμβάνουν χώρα σε όλα τα κράτη - αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο. Σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, παραδείγματος χάριν, το φαινόμενο των γυναικοκτονιών έχει πραγματικά λάβει διαστάσεις ανεξέλεγκτου βεληνεκούς, σύμφωνα με το Κέντρο «Διοτίμα», όπου και τελούνται σημαντικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση αυτών, αλλά, προφανώς, όχι ικανοποιητικές, αφού χιλιάδες κορίτσια, στα χρόνια της εφηβείας τους αλλά και γυναίκες δηλώνονται κάθε χρόνο «αγνοούμενες». Πάντως, ο όρος «γυναικοκτονία» έχει ήδη ενσωματωθεί στα νομοθετικά πλαίσια χωρών της Νότιας Αμερικής, κατοχυρωμένος ως εγκληματική πράξη, όπως στη Χιλή, την Κόστα Ρίκα, το Ελ Σαλβαδόρ, τη Γουατεμάλα και το Μεξικό. Στην Αργεντινή, αφορμή για τη νομοθετική κατοχύρωση του όρου το 2016 αποτέλεσε ένα αποτρόπαιο γεγονός, όπου τρεις άγνωστοι άντρες βίασαν, δολοφόνησαν και στη συνέχεια “παλούκωσαν” ανήλικη μαθήτρια. Το περιστατικό προκάλεσε κύμα αντιδράσεων, με χιλιάδες γυναίκες να κατεβαίνουν στους δρόμους της χώρας, εκφράζοντας τη διαμαρτυρία τους.

Η γερουσία της Δομινικανής Δημοκρατίας όρισε τη «γυναικοκτονία» ως έγκλημα, ορίζοντας γι’ αυτό ποινή φυλάκισης με κάθειρξη 40 ετών.

Σεβασμός στην ανθρώπινη ύπαρξη

«Ας μεγαλώσουμε σωστά τα παιδιά μας»

Η καθηγήτρια Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, κοσμήτορας της Φιλοσοφικής και πεζογράφος, Αγγέλα Καστρινάκη, ανέφερε στη «ΝΚ»: «Οφείλουμε να διερευνήσουμε τις συμπεριφορές, από τις πιο μικρές και φαινομενικά ασήμαντες έως τις πιο κομβικές, που εντέλει ενδέχεται να οδηγήσουν στο τρομερό έγκλημα. Όλες τις δικές μας συμπεριφορές, στον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, και ειδικά τα αγόρια, στον τρόπο που αντιδρούμε απέναντι στην ανομία, την οπλοχρησία, τη βία εν γένει και την έμφυλη βία, τη βία κατά των γυναικών, ειδικότερα. Πώς ανατρέφουμε τα παιδιά μας; Πώς θα αναθρέψετε τα παιδιά σας; Τι αξίες θα διαδώσετε στο σχολείο όπου θα διδάξετε, στο φροντιστήριο όπου θα διδάξετε, στην όποια δουλειά θα κάνετε; Όχι, δεν αναθρέφουμε “αντράκια”, παρά ανθρώπους που σέβονται τη ζωή και την αξιοπρέπεια της άλλης ανθρώπινης ύπαρξης, που τηρούν τους νόμους του κράτους, που δείχνουν με λόγια και έργα την αλληλεγγύη τους, που βοηθούν τους πιο αδύναμους, που σέβονται τη διαφορετικότητα στις ανθρώπινες επιλογές. Δεν αναθρέφουμε ούτε “γυναίκες”, παρά ανθρώπινα όντα ικανά να βιώσουν την ισότητά τους και να συμβάλουν επίσης με λόγια και έργα στις καλύτερες δυνατές ανθρώπινες και κοινωνικές σχέσεις. Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης μεταδίδουμε γνώσεις, μεταδίδουμε όμως και αξίες. Ας τις τιμήσουμε όλοι, και εμείς και οι φοιτητές».

(φωτογραφία: Unspalsh)

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News