Στην τελευταία έκθεση της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για το δημογραφικό επισημαίνεται το γεγονός των αλλαγών των αναπαραγωγικών συμπεριφορών στην ελληνική κοινωνία, όπως αντίστοιχα συμβαίνει σε μεγάλο εύρος και στις χώρες της Δύσης. Η μέση ηλικία στην τεκνογονία αυξάνεται συνεχώς τις τελευταίες δεκαετίες.
Παράλληλα, αν και η τεχνολογία πλέον έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους και ζευγάρια που αποφασίζουν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί, ωστόσο δεν καταλήγουν όλες οι εγκυμοσύνες στην γέννηση των παιδιών.
Το ποσοστό των αποβολών, της ξαφνικής απώλειας του εμβρύου δεν είναι αμελητέο. Μάλιστα συμβαίνει συχνά μια γυναίκα να αποβάλλει παραπάνω από μια φορά στην ζωή της, έως ότου καταφέρει να έχει αίσια εγκυμοσύνη. Ο κίνδυνος αποβολών αυξάνεται όσο αυξάνει η ηλικία των γυναικών που αποφασίζουν να γίνουν μητέρες, φτάνοντας μάλιστα και σε ποσοστό πάνω από το 50% σε ορισμένες περιπτώσεις. Έτσι, γίνεται αντιληπτό ότι μια μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών ή των ζευγαριών αντιμετωπίζει ή βιώνει τον κίνδυνο της ξαφνικής απώλειας, της μη αίσιας έκβασης της κύησης.
Το γεγονός αυτό έχει πολλαπλό αρνητικό αντίκτυπο στις υποψήφιες μητέρες: βιολογικό, ψυχικοσυναισθηματικό, κοινωνικό, και ακόμη και σήμερα, αν και λιγότερο, έμφυλα στιγματιστικό για την γυναίκα που αποβάλλει, με συνέπεια πολλές φορές, να αποκρύπτεται το γεγονός της αποβολής στον κοινωνικό και εργασιακό περίγυρο και αυτή η απόκρυψη να οδηγεί σε μια άμεση, βίαιη προσαρμογή στην προ της εγκυμοσύνης πραγματικότητα.
Αντίστοιχα, η ξαφνική διακοπή της κύησης μερικές φορές, μετά το 1ο τρίμηνο της κύησης, βιώνεται από την μητέρα σιωπηρά, αφού δεν της παρέχεται ο αντίστοιχος χρόνος συνειδητοποίησης και προσαρμογής ως οφείλει να έχει σε ανάλογες περιπτώσεις. Ωστόσο, η αποβολή ως διαδικασία, είναι επώδυνη για την γυναίκα και για το ζευγάρι που έχει αποφασίσει ότι επιθυμεί να αποκτήσει παιδί. Εμπεριέχει πληθώρα συναισθημάτων που καταβάλλουν πρωτίστως την υποψήφια μητέρα, μια και όλα συμβαίνουν στο σώμα της, και δευτερευόντως ασκεί επίδραση στην μεταξύ του ζεύγους σχέση.
Για το σκοπό αυτό, σε άλλες χώρες, όπως η Ινδία ή η Νέα Ζηλανδία, η άδεια πένθους ύστερα από αποβολή έχει θεσμοθετηθεί. Το Κοινοβούλιο της Νέας Ζηλανδίας θέσπισε την Τετάρτη 24 Μαρτίου 2021, ομόφωνα, νομοθεσία που εγκρίνει τρεις ημέρες άδειας μετ‘ αποδοχών, σε ζευγάρια ή μητέρες που έχασαν το μωρό τους μετά από αποβολή ή θάνατο κατά τη γέννηση, ενώ αντίστοιχα για τον ίδιο λόγο η Ινδία θέσπισε άδεια 6 εβδομάδων. Οι διατάξεις περί άδειας ισχύουν για τις μητέρες, τους συντρόφους τους καθώς και για τους γονείς που σχεδιάζουν να αποκτήσουν παιδί μέσω υιοθεσίας ή παρένθετης μητρότητας. Η βουλευτής του Κοινοβουλίου της Νέας Ζηλανδίας Ginny Andersen, παρουσίασε το νομοσχέδιο βασισμένο στο γεγονός ότι τα ζευγάρια ή οι μητέρες θα έπρεπε να πάρουν το χρόνο τους και να μην αναγκάζονται να σπαταλούν μέρες από την αναρρωτική τους άδεια, όπως γινόταν μέχρι πρόσφατα.
Αντίστοιχα, και στις προτάσεις της διακομματικής επιτροπής του ελληνικού κοινοβουλίου για το δημογραφικό, αν και δεν αναφέρεται ρητά η παραπάνω άδεια, ωστόσο εν δυνάμει εμπεριέχεται στο πλαίσιο των μέτρων που προτείνει η διακομματική για την ενθάρρυνση των νέων ζευγαριών στην τεκνογονία. Μοιάζει πραγματικά οξύμωρο να δίνονται άδειες για την ενίσχυση της τεκνογονίας, ενώ αντίστοιχα για την απώλεια αυτής να μην παρέχεται η δια νόμου, δυνατότητα βίωσης της απώλειας και χρόνου επανάκαμψης.
Με δεδομένο ότι στην Ελλάδα υπάρχει νομοθετικό κενό αναφορικά με την άδεια πένθους αμειβόμενης εργασίας για εργαζόμενους που υποφέρουν από αποβολή
Με δεδομένο ότι μια αποβολή δεν είναι ασθένεια, είναι μια απώλεια και αυτή η απώλεια απαιτεί χρόνο για το ζευγάρι ή την μητέρα ώστε να ανακάμψει σωματικά και ψυχικά
Με δεδομένο ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο υπαρκτό, που αφορά ένα μεγάλο αριθμό γυναικών και ζευγαριών, που επιθυμούν να γίνουν γονείς.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
- Προτίθεται η ελληνική κυβέρνηση να ακολουθήσει το παράδειγμα των χωρών που προαναφέρθηκαν έτσι ώστε να προστατευτούν οι εργαζόμενοι γονείς που βιώνουν αυτήν την πρόωρη απώλεια;
- Προτίθεται ο Υπουργός να εντάξει την εν λόγω άδεια αποβολής, στο επικείμενο νομοσχέδιο και στο πλαίσιο της εναρμόνισης της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής ως μέτρο ενισχυτικό του εν λόγω πλαισίου;
Οι Ερωτώντες Βουλευτές
Μαμουλάκης Χάρης
Αγαθοπούλου Ειρήνη
Αβραμάκης Λευτέρης
Αλεξιάδης Τρύφων
Αναγνωστοπούλου Σία
Αυλωνίτης Αλέξανδρος-Χρήστος
Βαρδάκης Σωκράτης
Βέττα Καλλιόπη
Γκιόλας Γιάννης
Ηγουμενίδης Νίκος
Καρασαρλίδου Φρόσω
Κασιμάτη Νίνα
Κουρουμπλής Παναγιώτης
Μάλαμα Κυριακή
Μάρκου Κώστας
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μπάρκας Κώστας
Μωραϊτης Θάνος
Πούλου Γιώτα
Ραγκούσης Γιάννης
Σκουρολιάκος Πάνος
Σκούφα Μπέττυ
Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος
Χαρίτου Δημήτρης
Χρηστίδου Ραλλία
