Τη δυσαρέσκειά της εκφράζει η Πανελλήνια Ένωση Νηπιαγωγών για το νομοσχέδιο της εκπαίδευσης που ψηφίστηκε την προηγούμενη Παρασκευή. Συγκεκριμένα, οι νηπιαγωγοί εκφράζουν την αποδοκιμασία τους για τα άρθρα 1, 2 και 50, τα οποία αναφέρονται στην εκπαίδευση των παιδιών προτού εισέλθουν στο Δημοτικό. Και γι’ αυτό ζητούν μέσω ανακοίνωσής τους την άμεση απόσυρση των συγκεκριμένων άρθρων.
Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση αναφέρει: «Στο άρθρο 1 του παρόντος σχεδίου νόμου προβλέπεται η εισαγωγή της Πληροφορικής και της Φυσικής Αγωγής στο Νηπιαγωγείο, στα πλαίσια της εισαγωγής εργαστηρίων δεξιοτήτων. Ωστόσο, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι, σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται στο Νηπιαγωγείο, τα παραπάνω γνωστικά αντικείμενα διδάσκονται ήδη, χωρίς να νοούνται ως διακριτά μεταξύ τους. Κι αυτό καθώς στο Νηπιαγωγείο προάγεται η έννοια της διαθεματικότητας και της ολιστικής αντίληψης της γνώσης, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες των νηπίων 4-6 ετών.
Στο άρθρο 2 αναφέρεται η πιλοτική εισαγωγή στο Νηπιαγωγείο δραστηριοτήτων δημιουργικής ενασχόλησης των νηπίων με την Αγγλική Γλώσσα, μέσω της αλληλεπίδρασης με εκπαιδευτικό Αγγλικής ΠΕ06 και την παρουσία της νηπιαγωγού ΠΕ60. Αναρωτιόμαστε ποιες είναι οι κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανάγκες που εξυπηρετεί η εισαγωγή Αγγλικών στο Νηπιαγωγείο, δεδομένου πως δεν υπάρχει καμία επιστημονική τεκμηρίωση επ’ αυτού. Και διατυπώνουμε αυτή την απορία γιατί, ως γνωστόν, πριν τη συστηματική διδασκαλία του γραπτού λόγου, πόσω μάλλον της εκμάθησης μιας ξένης γλώσσας όπως τα Αγγλικά, προηγείται η ανάπτυξη γνώσεων, στάσεων και συμπεριφορών αναδυόμενου γραμματισμού.
Σε αυτό ακριβώς έγκειται και ο ρόλος του Νηπιαγωγείου, όπου σχεδιάζονται και εφαρμόζονται αναπτυξιακά κατάλληλες δραστηριότητες, με στόχο την ανάπτυξη δεξιοτήτων γραπτού λόγου, στο πλαίσιο ανάπτυξης του προφορικού λόγου, μέσω της δημιουργίας εμπειριών γραμματισμού. Επιπλέον, με δεδομένο το μεγάλο ποσοστό δίγλωσσων μαθητών που φοιτούν στο δημόσιο Νηπιαγωγείο και δεν έχουν ως μητρική την αγγλική γλώσσα, προτεραιότητα του υπουργείου Παιδείας θα έπρεπε να είναι η δημιουργία των προϋποθέσεων εκείνων που θα ενθαρρύνουν τον διγραμματισμό, την ταυτόχρονη ανάπτυξη της μητρικής και της κυρίαρχης γλώσσας, με σεβασμό στην πολιτισμική ταυτότητα κάθε παιδιού που προέρχεται από ξένη χώρα. Αναφέρεται στο άρθρο ότι σκοπός δεν είναι η αυτοτελής διδασκαλία της Αγγλικής Γλώσσας ως διακριτού διδακτικού αντικειμένου, αλλά η πραγματοποίηση δημιουργικών δραστηριοτήτων».
Η Μαρία Σπανού, εκπρόσωπος της Ένωσης Νηπιαγωγών, μιλάει για τα άρθρα που εισάγονται στην προσχολική εκπαίδευση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η εισαγωγή των Αγγλικών είναι ένα άρθρο που ενσωματώθηκε στο σχέδιο νόμου. Ωστόσο, η εισαγωγή Αγγλικών όπως γίνεται αναφορά στο πολυνομοσχέδιο δε θα γίνει με συστηματικό τρόπο, αλλά θα είναι μια καλλιέργεια. Εμείς οι νηπιαγωγοί λέμε το εξής: Στο Νηπιαγωγείο γίνεται μια άλλη δουλειά. Στόχος του Νηπιαγωγείου είναι η απόκτηση δεξιοτήτων γραμματισμού στα παιδιά 4-6 ετών. Αυτές οι γνώσεις είναι απαραίτητες ώστε το παιδί να διδαχτεί ανάγνωση και γραφή στο Δημοτικό. Στο Νηπιαγωγείο, γίνεται προσπάθεια ώστε το παιδί να μάθει να γράφει με δικά του γράμματα με γραμμές, να μάθει τη σύμβαση του γραπτού λόγου (από τα αριστερά προς τα δεξιά) κ.τ.λ. Όλη αυτή η διαδικασία γίνεται με παιγνιώδη τρόπο. Αλλά ενυπάρχει παιδαγωγική αξία και ουσία. Αυτές οι δραστηριότητες για να επιτευχθούν θέλουν δύο χρόνια προσχολικής αγωγής. Επίσης στον ψυχοσυναισθηματικό κόσμο των παιδιών υπάρχει αντίκτυπο. Τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες θέλουν να έχουν μια συγκεκριμένη ρουτίνα. Ό,τι χαλάει τη ρουτίνα τους, τους δημιουργεί ανασφάλεια. Πόσω μάλλον η εναλλαγή προσώπων. Στην προσχολική εκπαίδευση τίθενται οι βάσεις ώστε να μάθουν γραφή και ανάγνωση στο Δημοτικό. Το άρθρο προβλέπει την απλή παρουσία της νηπιαγωγού και αυτό γίνεται για να καλύψει το έλλειμμα ως προς την προσχολική εκπαίδευση σε καθηγητές της Αγγλικής Γλώσσας».
Όπως υποστηρίζει η κ. Σπανού, «επίσης, στην προσχολική εκπαίδευση έχουμε παιδιά που είναι δίγλωσσα, και η μητρική τους γλώσσα είναι η Αλβανική, η Βουλγαρική, κ.λπ. Ειδικά ένα προνήπιο που έρχεται στις δομές ενός νηπιαγωγείου μιλάει κυρίως τη μητρική, παρά την ελληνική γλώσσα. Επομένως, στόχος είναι ο διγραμματισμός. Το παιδί παίρνει τα ερεθίσματα της μητρικής γλώσσας από το σπίτι, και στο νηπιαγωγείο καλλιεργεί την προφορά του στην ελληνική γλώσσα. Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να στηρίζει τα δίγλωσσα παιδιά και ως προς τη μητρική τους γλώσσα και ως προς την πολιτισμική τους ταυτότητα».
Από 22 στους 25 - «Όχι» στην αύξηση του αριθμού των μαθητών
Όπως σημειώνει στην ανακοίνωσή της για το νομοσχέδιο της εκπαίδευσης η Πανελλήνια Ένωση Νηπιαγωγών, «αναφορικά με το άρθρο 50, θεωρούμε αψυχολόγητη την πρόθεση για αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα στο Νηπιαγωγείο από 22 μαθητές, που ισχύει σήμερα, στους 25 μαθητές. Και δεν αναφερόμαστε μόνο για λόγους συγκυριακούς και τα αυξημένα μέτρα πρόληψης, εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης που διερχόμαστε, όπως άλλωστε και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προτείνει, δηλαδή 17 μαθητές ανά τμήμα. Η αύξηση του μέγιστου αριθμού μαθητών ανά τμήμα είναι βέβαιο ότι υποβαθμίζει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, ειδικά στο Νηπιαγωγείο. Να σημειώσουμε ότι η διεθνής βιβλιογραφία επισημαίνει τη θετική συμβολή των ολιγομελών τμημάτων στις επιδόσεις των μαθητών. Είναι προφανές ότι σε μια τάξη με 25 νήπια 4-6 ετών, πόσω μάλλον όταν σε αυτή φοιτούν παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή προερχόμενα από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, δεν μπορεί να υπάρξει η αναγκαία και αποτελεσματική εκπαιδευτική υποστήριξη».
Τέλος, η Πανελλήνια Ένωση Νηπιαγωγών καταλήγει: «Κλείνοντας, για τους παραπάνω λόγους, ζητούμε την απόσυρση των άρθρων 1, 2 και 50, και καλούμε το υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει άμεσα στην πραγματοποίηση μόνιμων διορισμών εκπαιδευτικών που έχει πραγματικά ανάγκη η δημόσια εκπαίδευση».
