Κυκλώθηκε από τις φλόγες, μόνο στάχτη και αποκαΐδια υπάρχουν γύρω του ωστόσο εκείνο δεν το «άγγιξαν» οι πύρινες φλόγες της μεγάλης φωτιάς.
Το ιστορικό μοναστήρι της Μακρυμάλλης Παναγίας Θεοτόκου, που μετρά μισό αιώνα ζωής, σώθηκε από τις φλόγες που το είχαν περικυκλώσει, ενώ η πυρκαγιά στην κεντρική Εύβοια καίει ασταμάτητα για δεύτερο 24ωρο.
Τι λέει ο ηγούμενος
Ο ηγούμενος του μοναστηριού της Θεοτόκου μιλάει για το θαύμα που έσωσε το μοναστήρι.
Σε θαύμα αποδίδει ο ηγούμενος του μοναστηριού της Θετόκου στο χωριό Μακρυμαλλή, το γεγονός ότι το μοναστήρι σώθηκε την τελευταία στιγμή από την πύρινη λαίλαπα. Ο ηγούμενος, μιλώντας στην κάμερα του OPEN TV και τον δημοσιογράφο Βασίλη Σπανό, απέδωσε το θαύμα στην Παναγία που προστάτευσε τον ίδιο και το μοναστήρι. «Πήραμε την εικόνα της Παναγίας και φύγαμε. Και ω του θαύματος, γύρισε η φωτιά ανάποδα και το μοναστήρι σώθηκε… Για την Παναγία ζω!!!», είπε χαρακτηριστικά στην τηλέοπτική κάμερα.
«Φοβηθήκαμε αλλά είπαμε ότι θα τα κανονίσει όλα ο Θεός», συμπλήρωσε και περιέγραψε τις πολύ δύσκολες στιγμές που έζησε ο ίδιος και οι μοναχοί. Οι πυκνοί καπνοί έζωσαν το μοναστήρι, με τον ηγούμενο και τους μοναχούς να παίρνουν τις εικόνες και τα ιερά κειμήλια στα χέρια και να φεύγουν κακήν κακώς. «Η εικόνα είναι θαυματουργή, βρέθηκε πριν από 500 χρόνια», τόνισε μεταξύ άλλων ο ηγούμενος.
Από την Τετάρτη το πρωί (14/8) το μοναστήρι έχει άλλη εικόνα. Όλα γύρω του καμένα και αυτό στέκεται όρθιο, έτοιμο να γιορτάσει την Παναγία. Τα πυροσβεστικά οχήματα δεν έχουν ωστόσο φύγει από κοντά του, ούτε οι εθελοντές που παραμένουν στη θέση τους για οτιδήποτε χρειαστεί.
Δείτε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του OPEN TV:
Η Ιερά Μονή
Η Ιερή Μονή Μακρυμάλλης Παναγίας Θεοτόκου βρίσκεται 7 χλμ. από τα Ψαχνά Ευβοίας. Εξαιτίας των αλλεπάλληλων καταστροφών που υπέστη, δεν σώθηκαν γραπτές μαρτυρίες για τα πρώιμα χρόνια της ιστορίας της, γι’ αυτό και όσα αναφέρονται στην περίοδο εκείνη στηρίζονται στην προφορική παράδοση.
Σύμφωνα με αυτήν, κτήτορές της υπήρξαν δύο αδέλφια που είχαν εκεί κοντά τις καλύβες των ποιμνίων τους. Κάθε βράδυ «έβλεπαν φως στον απέναντι βράχο». Όταν πήγαν στο σημείο εκείνο, βρήκαν της εικόνα της Παναγίας. Την έφεραν στις καλύβες τους, έκτισαν πρόχειρο προσκυνητάρι όπου την τοποθέτησαν και άναβαν μπροστά της το καντήλι. Αργότερα απαρνήθηκαν τα εγκόσμια, έγιναν μοναχοί και έκτισαν την μονή, περί τον 12ο αιώνα.
Το μοναστήρι γιορτάζει στις 15 Αυγούστου, αλλά και στις 23 Αυγούστου στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Επίσης γιορτάζει την μνήμη του Αγίου Παρθενίου, επισκόπου Λαμψάκου, στις 7 Φεβρουαρίου. Πολύς κόσμος επισκέπτεται τη μονή για να προσκυνήσει την αγία κάρα του Αγίου Παρθενίου που φυλάσσεται στη μονή, ο οποίος θεωρείται θεραπευτής της «ανίατης ασθένειας».
Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, η μονή έλαβε ενεργό ρόλο, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να την καταστρέψουν.
Η μονή ανοικοδομήθηκε ξανά, αλλά το 1881 διαλύθηκε και εντάχθηκε στη Μονή Γαλατάκη ως μετόχι, ως και το 1908 όταν και ανακαινίσθηκε από τον ηγούμενο Ιγνάτιο Γιαννακόπουλο.
Στις 23 Ιανουαρίου του 1944 οι Γερμανοί, ύστερα από μερικές αψιμαχίες που είχαν με τους αντάρτες, θεώρησαν ότι η μονή αλλά και το χωριό Μακρυμάλλη, βοηθούσαν τους αντάρτες και τα έκαψαν ολοσχερώς.
Σχετικά με το όνομα της Μoνής υπάρχουν αρκετές εκδοχές. Σύμφωνα με μία από αυτές, Μακρυμάλλης λεγόταν ο πρώτος της Ηγούμενος, ενώ σύμφωνα με μια άλλη, η ονομασία προερχόταν από μια εικόνα της Παναγίας όπου εικονιζόταν με μακριά μαλλιά.
