Κερδισμένη βγαίνει η Ελλάδα από τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε επίπεδο χρηματοδοτήσεων, καθώς ανήκει στις χώρες οι οποίες εισπράττουν πολύ περισσότερα από τον κοινό “κουμπαρά” σε σχέση με εκείνα τα οποία συνεισφέρουν σε αυτόν.
Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι τις παλιές, “καλές εποχές” η Ευρώπη ήταν συνώνυμο σταθερής ροής χρηματοδότησης σε πεδία όπως η αγροτική παραγωγή ή οι υποδομές, για χώρες κυρίως του ευρωπαϊκού Νότου όπως η Ελλάδα.
Μολονότι η στήριξη σε αυτούς τους τομείς παραμένει από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, η χρηματοδότηση δεν είναι όπως παλαιότερα, ειδικά όσον αφορά στις αγροτικές επιδοτήσεις, ενώ η γκρίνια των χωρών-μελών οι οποίες δίνουν πολύ περισσότερα από εκείνα που εισπράττουν γίνεται όλο και πιο έντονη κάθε φορά που ανοίγει η συζήτηση για τη σύνταξη του νέου μακροπρόθεσμου προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πόσω μάλλον τώρα που η Βρετανία ετοιμάζεται για αποχώρηση (αν και όποτε αυτό τελικά συμβεί), δημιουργώντας μια “μαύρη τρύπα” στα δημοσιονομικά της Ε.Ε., που υπολογίζεται “χοντρικά” μεταξύ 12 και 13 δισεκατομμυρίων τον χρόνο. Άλλωστε, σύμφωνα με τα επίσημα συγκεντρωτικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Eurostat, που αφορούν στο 2016, η Γηραιά Αλβιόνα κατέθεσε στον κοινό κουμπαρά 12,76 δισ. ευρώ, για να εισπράξει 7,05 δισ. ευρώ.
Η Ελλάδα το ίδιο διάστημα, όπως προκύπτει από τα αναλυτικά στοιχεία, έδωσε 1.509,16 εκατομμύρια και εισέπραξε 5.849,90 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή σχεδόν 6 δισεκατομμύρια. Έρχεται μάλιστα τρίτη στη σχετική λίστα των ευνοημένων χωρών που εισπράττουν περισσότερα από όσα δίνουν, με πρώτη την Πολωνία, δεύτερη τη Ρουμανία, τέταρτη την Ουγγαρία και πέμπτη την Τσεχία, ενώ ακολουθούν κατά σειρά η Ισπανία, η Σλοβακία, η Βουλγαρία, η Πορτογαλία, η Λιθουανία και με αρκετά χαμηλότερο μερίδιο η Κροατία, η Λετονία, η Εσθονία, η Ιρλανδία, η Σλοβενία, η Μάλτα, η Κύπρος και το Λουξεμβούργο.
Στον αντίποδα ο μεγαλύτερος “αιμοδότης” είναι η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης και της Ε.Ε., και ακολουθούν η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, η Ολλανδία και η Σουηδία. Αυτό βεβαίως έχει την αυτονόητη εξήγησή του. Όσο μεγαλύτερη είναι η οικονομία μιας χώρας, τόσο περισσότερα χρήματα αυτή καταβάλλει και αντιστρόφως. Όπως αναφέρεται μάλιστα χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα των επίσημων οργάνων της Ε.Ε. για τον προϋπολογισμό, «οι χρηματοδοτικές συνεισφορές των κρατών-μελών στον προϋπολογισμό της Ε.Ε. κατανέμονται δίκαια, ανάλογα με τους πόρους τους», ενώ επισημαίνεται ότι «ο προϋπολογισμός της Ε.Ε. δεν αποσκοπεί στην αναδιανομή του πλούτου, αλλά εστιάζει στις ανάγκες των Ευρωπαίων πολιτών συνολικά».
Από τα χρήματα που εισέπραξε η Ελλάδα το 2016, η μερίδα του λέοντος σε ποσοστό 50,25% πήγε στη γεωργία και ακολούθησε η περιφερειακή πολιτική με 38,27%. Αν και ευνοημένη, η Ελλάδα εισπράττει λιγότερα σε σχέση με μια δεκαετία πριν, καθώς, σύμφωνα πάντα με τα επίσημα στοιχεία, από το 2006 έως το 2016 η μείωση των κονδυλίων έχει φτάσει το 12,30%.
Τα πιο πρόσφατα στοιχεία αφορούν στο 2017 και, αν και δεν είναι τόσο λεπτομερή σε σχέση με εκείνα της προηγούμενης χρονιάς, δείχνουν μια σαφή μείωση των χρηματοδοτήσεων προς την Ελλάδα, καθώς, από τα 5.849,9 εκατομμύρια ευρώ, το 2017 τα ποσά αυτά ήταν 5.130,1 εκατομμύρια ευρώ. Μικρότερο ήταν όμως και το ποσό που κατέβαλε η Ελλάδα στον κοινό “κουμπαρά”, ήτοι 1.248 δισ. ευρώ σε σχέση με τα 1.509 το 2016. Συγκριτικά το 2015 η ροή προς την Ελλάδα έφτασε τα 6.209,7 εκατομμύρια, ενώ το 2014 τα 7.095 εκατομμύρια.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι συνολικές δαπάνες της Ε.Ε. στην Ελλάδα, που έφτασαν τα 5.130,1 εκατομμύρια ευρώ, αντιστοιχούν ως ποσοστό του ελληνικού Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος (ΑΕΕ) σε 2,88%. Αντίστοιχα τα 1.248 δισ. ευρώ, που αποτέλεσαν τη συνολική συνεισφορά της Ελλάδας στον προϋπολογισμό της Ε.Ε. το 2017, αντιστοιχούν ως ποσοστό του ΑΕΕ της χώρας στο 0,70%.
