Το τραγικό τέλος του Νίκου Πλουμπίδη
Στις 14 Αυγούστου του 1954 εκτελείται το στέλεχος του ΚΚΕ Νίκος Πλουμπίδης. Η τραγική υπόθεση Πλουμπίδη είναι συνδεδεμένη με την υπόθεση του Νίκου Μπελογιάννη, επίσης στελέχους του ΚΚΕ. Ο τελευταίος είχε συλληφθεί με την κατηγορία της κατασκοπίας τον Δεκέμβριο του 1950, μαζί με 90 ακόμη μέλη του Κόμματος.
Τον Μάρτιο του 1952 ο Μπελογιάννης καταδικάζεται από έκτακτο στρατοδικείο «δις εις θάνατον», μαζί με επτά ακόμη συντρόφους του. Στο χρονικό διάστημα που ακολούθησε μέχρι την εκτέλεση του Μπελογιάννη, ο Πλουμπίδης, ο οποίος παρέμενε ασύλληπτος από τις Αρχές, έστειλε ανοικτή επιστολή στον Τύπο, στην οποία υπήρχαν και τα δακτυλικά αποτυπώματά του, για να μην αμφισβητηθεί η γνησιότητά της.
Σ’ αυτήν ανέφερε ότι οι παράνομοι ασύρματοι του ΚΚΕ, που είχαν εντοπιστεί - και πάνω στους οποίους στηρίχτηκε το κατηγορητήριο σε βάρος του Μπελογιάννη - ελέγχονταν από τον ίδιο τον Πλουμπίδη και όχι από τον Μπελογιάννη. Η ηγεσία του κόμματος, ωστόσο, είχε διαφορετική άποψη: Ο Νίκος Ζαχαριάδης από το Βουκουρέστι δήλωσε ότι η επίμαχη επιστολή ήταν προβοκατόρικη και κατασκευασμένη από την Αστυνομία, καθώς και ότι ο Πλουμπίδης βρισκόταν στο εξωτερικό.
Αντιθέτως, το υπουργείο Εσωτερικών είχε ανακοινώσει ότι ο γραφικός χαρακτήρας, αλλά και η υπογραφή που έφερε η επιστολή ήταν γνήσια. Τελικά, ο Πλουμπίδης συλλαμβάνεται στις 25 Νοεμβρίου του 1952, στο κρησφύγετό του στον Κολωνό της Αθήνας, ενώ έπασχε από φυματίωση. Μερικούς μήνες αργότερα καταδικάζεται από έκτακτο στρατοδικείο «δις εις θάνατον».
Ο Πλουμπίδης δε στράφηκε ποτέ ενάντια στο κόμμα του, παρά το γεγονός ότι το ΚΚΕ τον είχε χαρακτηρίσει ως «χαφιέ». Το ξημέρωμα της 14ης Αυγούστου του 1954 μεταφέρθηκε στο δάσος του Δαφνιού, στην Αθήνα, όπου εκτελέστηκε. Νωρίτερα είχε αρνηθεί να του δέσουν τα μάτια και να λάβει θεία μετάληψη... Οι τελευταίες του στιγμές τον βρήκαν να τραγουδάει δυνατά τη “Διεθνή”. Ακόμη και μετά τον θάνατό του, η ηγεσία του ΚΚΕ ανέφερε, μέσω ραδιοφώνου, ότι ο Πλουμπίδης είναι ζωντανός και βρίσκεται στην Αμερική, όπου γεύεται το «πικρό αντίτιμο της προδοσίας».
Ο Νίκος Πλουμπίδης αποκαταστάθηκε τελικά, μετά θάνατον, από την 8η ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ, το 1958.
Βίος και πολιτεία του Μπέρτολτ Μπρεχτ
Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 62 χρόνια, αφήνει την τελευταία του πνοή ο μεγάλος Γερμανός δραματουργός και λογοτέχνης Μπέρτολτ Μπρεχτ. Ο Μπρεχτ γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1898 στο Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας. Ο επονομαζόμενος και ως “πατέρας του επικού θεάτρου” σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στο μέτωπο ως νοσοκόμος. Τη δεκαετία του ’20 ο Μπρεχτ ξεκινά να φοιτά στη Μαρξιστική Εργατική Σχολή και να μελετά το διαλεκτικό υλισμό.
Το 1928 θα γράψει την “Όπερα της Πεντάρας” σε μουσική Κουρτ Βάιλ, προκαλώντας αίσθηση στο Βερολίνο. Τα πρώτα του έργα ήταν αντιμιλιταριστικά και επηρεασμένα από τον εξπρεσιονισμό, ωστόσο στη συνέχεια γίνεται ιδιαίτερα εμφανής η στροφή του προς τον Μαρξισμό. Το 1933, μετά την άνοδο του ναζισμού στην εξουσία, ο Μπρεχτ αυτοεξορίζεται αρχικά στη Δανία και μετέπειτα στη Φιλανδία και τις ΗΠΑ. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου εγκαθίσταται στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Μπρεχτ πέθανε στις 14 Αυγούστου του 1956 στο Ανατολικό Βερολίνο. Ήταν 58 ετών.
