default-image

Ομάδα προσφύγων για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Ελλάδα
Ομάδα προσφύγων για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το περασμένο καλοκαίρι η Γιούσρα Μαρντίνι και η αδελφή της Σάρα έφυγαν από το σπίτι τους στη Δαμασκό με πρώτο προορισμό τη Βηρυτό, μετά την Κωνσταντινούπολη και τελικά τη Σμύρνη, όπου κατόρθωσαν να μπουν σε φουσκωτή βάρκα προς τη Λέσβο. Μισή ώρα αφότου έφυγαν από τα τουρκικά παράλια η μηχανή σταμάτησε και η βάρκα που είχε 20 άτομα, αντί για 6-7 όπως έπρεπε, κόντευε να ανατραπεί.

Η Γιούσρα, η Σάρα και άλλη μία γυναίκα βούτηξαν στο νερό και οδήγησαν τη βάρκα, σπρώχνοντας και τραβώντας την στην ελληνική ακτή. Μόνο αυτές άλλωστε από τους επιβάτες της βάρκας ήξεραν να κολυμπούν.

«Θεώρησα ότι θα ήταν κρίμα να πνιγώ στη θάλασσα, αφού είμαι κολυμβήτρια», είπε η 18χρονη Σύρα σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο πριν από λίγες μέρες.

Ακριβώς ένα χρόνο μετά, τον ερχόμενο Αύγουστο, η Μαρντίνι ελπίζει η κολυμβητική της δεινότητα να της αλλάξει ξανά τη ζωή, σε πολύ ευτυχέστερες περιστάσεις. Ζώντας πλέον στη Γερμανία και κάνοντας προπονήσεις εκεί, είναι μία από τους 43 αθλητές-αθλήτριες από όλο τον κόσμο που αν και έχουν φύγει από τις πατρίδες τους, παλεύουν για μια θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

Για πρώτη φορά στην ιστορία, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι πλάι στις εθνικές αντιπροσωπευτικές ομάδες στο Ρίο θα συμμετάσχει και μια ομάδα προσφύγων, από αθλητές που διαφορετικά θα έλειπαν, αφού δεν θα είχαν χώρα να εκπροσωπήσουν... Η ομάδα αυτή θα αγωνιστεί με την ολυμπιακή σημαία και τον ολυμπιακό ύμνο, και στην τελετή έναρξης της 5ης Αυγούστου θα εισέλθει προτελευταία στο στάδιο Μαρακανά, ακριβώς πριν από την οικοδέσποινα Βραζιλία.

Η ομάδα θα είναι αρκετά μικρή, καθώς ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Τόμας Μπαχ, είπε ότι θα αριθμεί πέντε έως δέκα αθλητές που θα φτάσουν σε ανταγωνιστικό επίπεδο στο αγώνισμά τους. Η ΔΟΕ, έχοντας καταρτίσει λίστα με 43 αθλητές-πρόσφυγες με ταλέντο που θα τους επέτρεπε να προκριθούν, τους παρέχει τη δυνατότητα προπόνησης και τη στήριξη που χρειάζονται ώστε να έχουν πιθανότητες διάκρισης.

Πέρα από τη Μαρντίνι, η ΔΟΕ ανακοίνωσε τα ονόματα δύο ακόμη αθλητών-προσφύγων: Πρόκειται για τη Ραχελέχ Ασεμανί, την Ιρανή αθλήτρια του τάε κβο ντο που ζει πλέον στο Βέλγιο, και τον Ποπόλε Μισένγκα, που το 2013 ζήτησε άσυλο από τη Βραζιλία, ενώ εκπροσωπούσε το Κονγκό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα τζούντο στο Ρίο.

Από τους υπόλοιπους 40 αθλητές, που είναι όλοι ηλικίας 17 έως 30 ετών, πάνω από τους μισούς «εντοπίστηκαν» στο στρατόπεδο προσφύγων της Κακούμα στη βορειοδυτική Κένυα, 90 χιλιόμετρα από τα σύνορα με το ρημαγμένο από τον πόλεμο Νότιο Σουδάν.

Ο Πέρε Μιρό, ο διευθυντής του προγράμματος ολυμπιακής αλληλεγγύης της ΔΟΕ, που είναι πίσω από την ομάδα των προσφύγων, είπε ότι μόλις επισκέφθηκε το στρατόπεδο εκείνο τον Ιανουάριο πείστηκε «περισσότερο από ποτέ ότι μια ομάδα προσφύγων θα άξιζε τον κόπο». Ετσι, με τη βοήθεια της ολυμπιακής επιτροπής της Κένυας η ΔΟΕ διεξήγαγε προκριματικά και επέλεξε 23 αθλητές που μπορούν να πάρουν την πρόκριση για το Ρίο, κυρίως δρομείς μεσαίων αποστάσεων από το Νότιο Σουδάν, τη Ρουάντα και το Μπουρούντι.

Πίσω στο Βερολίνο, όπου οι αδελφές Μαρντίνι έφτασαν τον Σεπτέμβριο, ο Αιγύπτιος διερμηνέας τους τις έφερε σε επαφή με έναν από τους παλαιότερους συλλόγους κολύμβησης της γερμανικής πρωτεύουσας. Ο προπονητής του συλλόγου έκρινε αμέσως ότι η Γιούσρα ήταν ικανή να ενταχθεί στην ομάδα του και μέσα σε πέντε μήνες η έφηβη από τη Συρία σημείωσε μεγαλύτερη πρόοδο από ό,τι αναμενόταν. Ο προπονητής της, Σβεν Σπάνεκρεμπς αρχικά πίστευε ότι θα μπορούσε να πάει στους Ολυμπιακούς του Τόκιο το 2020, «όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν ταχύτερα».

Πριν διαφύγει από τη Δαμασκό, η Μαρντίνι τύγχανε της στήριξης της ολυμπιακής επιτροπής της Συρίας. Το ζήτημα είναι, εφόσον προκριθεί για το Ρίο, εάν η συριακή ομάδα την πείσει να αγωνιστεί υπό τη σημαία της, κάτι που θα ενίσχυε την προπαγάνδα του καθεστώτος Ασαντ.

Ο κ. Μιρό λέει ότι η ΔΟΕ προσέγγισε τη συριακή ολυμπιακή επιτροπή για έγκριση, και η απάντηση ήταν ότι η Συρία δεν έχει πρόβλημα να αγωνιστεί η Μαρντίνι με την ομάδα των προσφύγων. Ωστόσο, ζητεί να έχει τακτική ενημέρωση για την πρόοδό της.

Η ίδια η Μαρντίνι απέφυγε να πει αν θα εκπροσωπούσε στο μέλλον την πατρίδα της: «Φυσικά και μου λείπει η χώρα μου και ειδικά το... κρεβάτι στο σπίτι μου. Ισως χτίσω τη ζωή μου εδώ στη Γερμανία και όταν είμαι πια ηλικιωμένη να επιστρέψω στη Συρία να διηγηθώ στον κόσμο την εμπειρία μου».

Προσθέτει μάλιστα ότι τυχόν πρόκρισή της θα στείλει ένα μήνυμα σε όλο τον κόσμο: «Θέλω να κάνω όλους τους πρόσφυγες περήφανους για μένα. Θα φανεί ότι ακόμη κι αν είχαμε δύσκολο ταξίδι, μπορούμε να καταφέρουμε κάτι».

Πηγή: kathimerini.gr

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News