Μια Οδύσσεια δίχως τέλος. Στην Ειδομένη, εκεί όπου έχουν συγκεντρωθεί περισσότεροι από 13.000 πρόσφυγες περιμένοντας να ανοίξουν τα σύνορα για να αφήσουν τη χώρα μας και να βρουν επιτέλους ένα καλύτερο αύριο.
Η αποστολή του neakriti.gr , με τους απεσταλμένους Λευτέρη Κουμαντάκη και Νίκο Χαλκιαδάκη, ακολουθώντας τα χνάρια των προσφύγων βρίσκεται ήδη στην Ειδομένη, αφήνοντας πίσω της τη Μυτιλήνη, μετά από ένα πολυήμερο οδοιπορικό που συγκλόνισε και καταγράφοντας πλέον καρέ-καρέ ένα νέο εφιάλτη που καλά κρατεί, ένα μαρτύριο που συνεχίζεται, μια περιπέτεια χωρίς να διαφαίνεται κατάληξη.
"Ειδομένη: Ώρα μηδέν"
Οι πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή σε κάνει να περνάει από το μυαλό σου η σκέψη: "Μωρέ λες; Ακόμη και ο Θεός τα έχει βάλει μαζί τους;".
Θερμοκρασίες που κόβουν την ανάσα, υγρασία καταρρακτώδης και συνεχής βροχόπτωση, σκηνές που έχουν στηθεί στον καταυλισμό που εκτείνεται από τα σύνορα έως το χωριό, παραδίδονται στην μανία της φύσης, πείνα, αρρώστιες, συνθέτουν ένα σκηνικό, σίγουρα τριτοκοσμικό και σίγουρα απάνθρωπο...
"Help us its cold"
Τα πάντα μετατρέπονται σε έναν απέραντο λασπότοπο. Τα παπούτσια έξω από τις σκηνές μαρτυρούν και το δράμα που ζουν χιλιάδες άνθρωποι, ξενιτεμένοι, ηλικιωμένοι, οικογενειάρχες, έγκυες γυναίκες, παιδιά και βρέφη μέσα στις σκηνές που πλέον έχουν πλημμυρίσει.
Ενδεικτικό της κατάστασης το σύνθημα σε μία από τις εκατοντάδες σκηνές που έχουν στηθεί: help us its cold που σημαίνει βοηθήστε μας κάνει κρύο. Για θέρμανση ούτε λόγος να γίνεται, ενώ για να ανάψουν φωτιές χρησιμοποιούν μπουκάλια και σκουπίδια, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα τουλάχιστον αποπνικτική.
Αποκλειστικές μαρτυρίες προσφύγων που σοκάρουν.
"Είμαι από την πόλη Τζερούτ, κοντά στη Δαμασκό. Κάθε μέρα άκουγα τον ήχο των αεροπλάνων. Μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Κατεδαφίζουν τα σπίτια μας και τα κτίρια μας. Δεν υπάρχει ασφαλές μέρος για μας. Δεν μπορούμε να αφήσουμε εκεί τα παιδιά μας. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα εκεί. Ερχόμαστε εδώ για να σωθούμε. Θέλουμε μόνο την ειρήνη. Ψάχνουμε έναν άλλο κόσμο. Βλέπεις. Κάτω από τη βροχή ουρλιάζουν. Θέλουμε να πάμε στη Γερμανία. Δεν έχουμε καμία επιλογή. Ποτέ. Οι Τούρκοι δε θέλουν τους Σύριους πρόσφυγες. Τα σύνορα είναι κλειστά. Δεν έχουμε τρόπους να ξεφύγουμε. Μένουμε εδώ κάτω από τη βροχή."Είναι η μαρτυρία ενός πρόσφυγα από τη Συρία στην αποστολή ΤΗΣ ΚΡΗΤΗ TV.
"Μerkel save us"
Ενώ σε άλλο μέρος πρόσφυγες με όση δύναμη σωματική και ψυχική τους έχει απομείνει, κρατούν μια Γερμανική σημαία φωνάζοντας την Μέρκελ να τους σώσει: "Merkel save us Merkel save us", βροντοφωνάζουν. Κάνει δε θέλει να παραμείνει στην κόλαση, που λέγεται Ελλάδα.
Την ίδια ώρα, το φαγητό δε φθάνει για όλους. Εκατοντάδες άτομα καρτερικά περιμένουν στις τεράστιες ουρές που στήνονται καθημερινά για ένα γεύμα, που μοιράζουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Στο πλευρό των προσφύγων, για να παρέχουν τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης και υπηρεσίες υγείας και πρωτοβάθμιας περίθαλψης βρίσκονται οι ανθρωπιστικές οργανώσεις και ΜΚΟ, όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και η Ύπατη Αρμοστία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, εθελοντές, καθώς και το σύνολο του προσωπικού στο νοσοκομείο του Κιλκίς, που δέχεται δεκάδες περιστατικά καθημερινά, παρά τις ελλείψεις που αντιμετωπίζει.
Στην περιοχή βρίσκεται κλιμάκιο του ΚΕΕΛΠΝΟ, ενώ σήμερα την Ειδομένη επισκέπτεται ο πρόεδρος του Κέντρου Αθανάσιος Γιαννόπουλος.
Τα σύνορα με την ΠΓΔΜ παραμένουν ερμητικά κλειστά για τρίτη ημέρα, με τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας Ν. Ποπόσκι να αφήνει αιχμές κατά της Ελλάδας και να απαιτεί από τη Σερβία να απορροφήσει 1.500 πρόσφυγες που βρίσκονται στα σύνορα των δύο χωρών. Ωστόσο, Σλοβενία και Σερβία «σφραγίζουν» τον βαλκανικό διάδρομο, πιθανώς έως τις 17-18 Μαρτίου, οπότε έχει προγραμματιστεί η επόμενη Σύνοδος Κορυφής.
"Φύγαμε από τον πολιτισμό", αναφέρει χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος Λευτέρης Κουμαντάκης επιχειρώντας με μία και μόνο φράση να σκιαγραφήσει την τεράστια διαφορά στις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες της Λέσβου και οι προσφυγες της Ειδομένης. Και το ταξίδι στην Ελλάδα του 2016 με πρωταγωνιστή το προσφυγικό δράμα συνεχίζεται...
