Σε ομάδες παιδιών χωρίζονται καθημερινά τα παιδιά που φοιτούν στα Ειδικά Σχολεία και του Ηρακλείου, προκειμένου να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους, καθώς η απουσία εκπαιδευτικών επί της ουσίας επιβάλλει να έχουν μια ιδιότυπη εκ περιτροπής λειτουργία για τους μαθητές.
Σε απόγνωση βρίσκονται οι γονείς που αναγκάζονται να κρατούν τα παιδιά στα σπίτια τους, με τις σοβαρότερες περιπτώσεις ούτως ή άλλως να είναι εκτός, αφού ακόμη δεν έχουν τοποθετηθεί μέσω ΕΣΠΑ οι βοηθητικές ειδικότητες, όπως οι νοσηλευτές.
Η κ. Κατερίνα Δερμιτζάκη έχει ένα γιο 12 ετών στη Δ' τάξη του δημοτικού και ως πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Ειδικού Σχολείου Ηρακλείου μέχρι και σήμερα αναγκάζεται να στέλνει μία ή δύο φορές το πολύ την εβδομάδα το παιδί της στο σχολείο, αφού στο σύνολό τους τα παιδιά έχουν μοιραστεί σε ομάδες και παρακολουθούν εκ περιτροπής τα μαθήματα, λόγω έλλειψης εκπαιδευτικών.
Μια καθημερινότητα που συγκλονίζει και ταυτόχρονα λειτουργεί μέχρι και τιμωρητικά σε ανθρώπους που απλά, όπως λένε, θέλουν τα παιδιά τους να νιώθουν ίσα με όλα τα παιδιά του κόσμου.
Μέχρι και σήμερα δεν έχουν καν ανακοινωθεί οι πίνακες για τους αναπληρωτές, ενώ μια σειρά από ειδικότητες, απαραίτητες για την κάλυψη αναγκών των παιδιών που φοιτούν στα σχολεία (όπως νοσηλευτές που χορηγούν φάρμακα ή κάνουν ενέσεις), ακόμη δεν έχουν καλυφθεί.
Για κακό σχεδιασμό και έλλειψη κονδυλίων που επιβάλλει μέσω ΕΣΠΑ να καλύπτονται τέτοιες ανάγκες μίλησαν οι εκπαιδευτικοί, που διευκρίνισαν πως η βελτίωση των συνθηκών για τα παιδιά με ειδικές δυσκολίες τις τελευταίες δύο δεκαετίες δεν αποκλείεται να γυρίσει αντίστροφα και, με τα προβλήματα που εντοπίζονται, η πρακτική να δείξει ότι γυρίζουμε όχι δύο αλλά τρεις δεκαετίες πίσω.
Από τις 17 δομές συνολικά του Ηρακλείου που καλύπτουν εκπαιδευτικό έργο για 500 περίπου παιδιά με ειδικές δυσκολίες, καμία δεν έχει ξεκινήσει να λειτουργεί κανονικά, με την εκπαιδευτική κοινότητα και τους γονείς να κρούουν καμπανάκι κινδύνου, ζητώντας για τα παιδιά τους αυτό που τους αξίζει, όπως λένε.
Οι άνθρωποι της εκπαιδευτικής κοινότητας καλούν την Πολιτεία να σκύψει στο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί και χρόνο με το χρόνο αποκτά ακόμη μεγαλύτερη διάσταση.
Ράνια Μωραΐτη
