default-image

WSJ: "Πώς θα κυβερνήσει ο Αλέξης Τσίπρας (;)"

Ελλάδα
WSJ: "Πώς θα κυβερνήσει ο Αλέξης Τσίπρας (;)"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Πώς θα κυβερνήσει ο Αλέξης Τσίπρας εάν επανεκλεγεί και γιατί έβαλε την Ελλάδα σε μήνες αγωνίας για να φθάσει σε αυτό το σημείο», διερωτάται σε άρθρο της η The Wall Street Journal.

Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ περιέγραψαν την προκήρυξη νέων εκλογών, ως το αποκορύφωμα της δημοκρατικής ευθύνης. Σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, ο ίδιος πάλεψε πολύ και σκληρά, αν και ήταν σε μειονεκτικότερη θέση έναντι των πιστωτών του, να φέρει στους Έλληνες πολίτες μια συμφωνία κοντά σε ό,τι τους είχε υποσχεθεί όταν εξελέγη τον Ιανουάριο.

Στο τέλος, αποδέχθηκε μια συμφωνία που παραδέχεται πως απέχει πολύ από αυτές τις υποσχέσεις. Πραγματικά, δεν χάνει την ευκαιρία να εκφράσει την πεποίθησή του ότι αυτή η συμφωνία δεν είναι λειτουργική και ότι θα πλήξει την ελληνική οικονομία.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα ο Τσίπρας υποστηρίζει ότι αυτό ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει για να μείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, κάτι που ήταν μία ακόμη προεκλογική του δέσμευση. Και τώρα, δεδομένου ότι η εκλογική εντολή του Ιανουαρίου να απορρίψει την διάσωση δεν είναι πλέον σχετική, και υπό το πρίσμα της μαζικής εξόδου των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας «κάνει το δημοκρατικό του καθήκον απευθύνοντας για άλλη μία φορά έκκληση στους ψηφοφόρους να επικυρώσουν ή να απορρίψουν την αλλαγή της πορείας».

Σε αυτό το σημείο μπορούν τεθούν πολλές ερωτήσεις, αναφορικά για τη στάση και τις επιλογές του. Πρώτον, εάν η στροφή του Τσίπρα ήταν να τεθεί ενώπιον του λαού μετά από τη συμφωνία που επετεύχθη με τους πιστωτές, θα πρέπει κανείς να ρωτήσει γιατί έπρεπε να διεξάγει το δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου, μόνο και μόνο για να το αγνοήσει μετά. Αυτό δεν είναι μικρό θέμα: η προκήρυξη του δημοψηφίσματος ενεργοποίησε τα capital controls που θα συνεχίσουν να επηρεάζουν τους Έλληνες για τους επόμενους μήνες, και βύθισε την οικονομία σε ύφεση.

Και τώρα, έχοντας αποφασίσει ότι πρέπει να προκηρύξει εκλογές, γιατί το κάνει τόσο γρήγορα; Τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν δεσμευτεί να υποστηρίξουν την κυβέρνηση σε όλα τα μέτρα που σχετίζονται με την εφαρμογή της συμφωνίας, επομένως ο Τσίπρας δεν θα ήταν ανίκανος να κυβερνήσει. Οι εκλογές θα μπορούσαν να καθυστερήσουν μέχρι αργότερα το φθινόπωρο, αφού οι πιστωτές είχαν διεξάγει την πρώτη αξιολόγηση της εφαρμογής του προγράμματος.

Αυτό θα είχε επιτρέψει να λάβει μορφή μια συμφωνία για περαιτέρω ελάφρυνση χρέους, και μια επιτυχημένη αξιολόγηση -ή ακόμη, η προοπτική μιας τέτοιας- θα είχε επιτρέψει την ΕΚΤ να αρχίσει να αγοράζει ελληνικά ομόλογα στο πλαίσιο του QE.

Τα κεφάλαια διάσωσης θα είχαν επίσης φτάσει στους προμηθευτές της ελληνικής κυβέρνησης, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με στάση πληρωμών από το Φεβρουάριο, επιδεινώνοντας τις υφεσιακές επιδράσεις από την λεγόμενη "Μεγάλη διαπραγμάτευση". Αυτό τώρα θα καθυστερήσει, για όσο χρειάζεται να προχωρήσει η αξιολόγηση και να ολοκληρωθεί με επιτυχία.

Τα πραγματικά ερωτήματα ωστόσο, αφορούν την ημέρα μετά τις 20 Σεπτεμβρίου. Ας υποθέσουμε ότι, όπως αναμένεται, ο Τσίπρας κερδίζει τις εκλογές αλλά χωρίς αυτοδυναμία. Με ποιους θα σχηματίσει συνασπισμό; Επιμένει ότι η συμφωνία που υπέγραψε είναι αποτρόπαια και καθιστά σαφές ότι δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να συνεργαστεί με τα "παλιά κόμματα".  Αντί αυτού, η προτίμηση του Τσίπρα είναι οι ΑΝΕΛ, εάν κατορθώσουν να μπουν στη Βουλή.

Αλλά η προοπτική μιας τέτοιας συνεργασίας θα ήταν άσχημα νέα για την Ελλάδα. Όποια και αν ήταν τα λάθη στο σχεδιασμό των τριών συμφωνιών διάσωσης, η Ελλάδα έχει υποφέρει πολύ από την απροθυμία να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι οι Τσίπρας και Καμμένος, εάν επανέλθουν στην εξουσία, επιδιώξουν την ευρύτερη συναίνεση και διαφάνεια με τους φιλελεύθερους εκτός της κυβέρνησης, κάτι που θα ήταν κρίσιμης σημασίας για την ομαλή εφαρμογή του προγράμματος.

Ίσως αυτό να μετριάσει την θετική αντίδραση συγκεκριμένων Ευρωπαίων ηγετών στο άκουσμα της παραίτησης Τσίπρα. Η Γερμανίδα Καγκελάριος Merkel, φέρεται να έχει δηλώσει πως αυτή η κίνηση είναι "μέρος της λύσης, όχι της κρίσης".

Είτε ο Τσίπρας παρέλειψε να συζητήσεις τις προτιμήσεις του συνασπισμού του με τους Ευρωπαίους ηγέτες, είτε τους είπε κάτι για τα σχέδιά του που δεν έχει πει στους Έλληνες ψηφοφόρους.

Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρει και το capital.gr, εάν ο Τσίπρας κερδίσει, πρέπει να συμπεριφερθεί σαν να πιστεύει στο πρόγραμμα διάσωσης. Μπορεί να λέει ότι θέλει. Το σημαντικό είναι τι κάνει, πόσο πιστά εφαρμόζει τη συμφωνία στην οποία αδικαιολόγητα οδήγησε τους Έλληνες.

«Αυτή είναι η τελευταία διάσωση της Ελλάδας. Θα την οδηγήσει είτε στην ανάκαμψη εντός ευρωζώνης είτε στην έρημο της εξόδου. Ποιο από τα δύο θα συμβεί, θα εξαρτηθεί πολύ από τον ίδιο. Εάν δεν μπορεί να επωμιστεί την ευθύνη της εφαρμογής, θα πρέπει να κάνει στην άκρη για να έλθει κάποιος που μπορεί».

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News