«Η ελληνική άρχουσα τάξη επιδιώκει μια καλύτερη διαπραγμάτευση για το χρέος, για να βρεθούν περισσότερα κεφάλαια χρηματοδότησης για την καπιταλιστική ανάπτυξη, για να αυξηθούν οι κρατικές επιδοτήσεις προς τους μονοπωλιακούς ομίλους. Η διαπραγμάτευση για το χρέος είναι διαπραγμάτευση στο εσωτερικό του στρατοπέδου της, όπου υπάρχουν αντιθέσεις και ανταγωνισμοί», αναφέρει σε τοποθέτησή του ο γενικός γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ κ. Δημήτρης Κουτσούμπας για το ελληνικό χρέος στην "Καθημερινή της Κυριακής".
Ειδικότερα, ο κ. Κουτσούμπας αναφέρει:
«Η προεκλογική συζήτηση εστιάζει κυρίως γύρω από τη διαπραγμάτευση του χρέους και αποπροσανατολίζει διπλά. Tο βασικό όμως είναι η ανάκτηση των τεράστιων απωλειών της τελευταίας περιόδου που για το ΚΚΕ αποτελεί κόκκινη γραμμή, κριτήριο για κάθε πολιτική πρόταση. Συγχρόνως, αυτή η συζήτηση γίνεται με τη ρητή ή άρρητη υπόθεση πώς αιτία της αντιλαϊκής επίθεσης είναι το υψηλό χρέος, το μνημόνιο και η τρόικα που συνδέονται μ' αυτό.
Όμως σε ολόκληρη την ΕΕ, από την Ελλάδα του υψηλού χρέους μέχρι τη Γερμανία της υψηλής δημοσιονομικής πειθαρχίας, ξετυλίγεται ανάλογο κουβάρι αντιλαϊκών μέτρων, ανεξάρτητα από το ύψος του χρέους. Τέτοια μέτρα κωδικοποιούνται στις κατευθύνσεις της ΕΕ, από το Μάαστριχτ μέχρι την "Ευρώπη 2020", υποχρεωτικές για όλα τα κράτη-μέλη. Άξονας των μέτρων είναι η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας μονοπωλιακών ομίλων που είναι στρατηγικός στόχος της ΕΕ από τα γεννοφάσκια της. Με χρέος ή χωρίς, εντός των τειχών ΕΕ και της εξουσίας των ομίλων, η πολιτική φθηνής εργατικής δύναμης δεν θα μεταβληθεί ουσιαστικά.
Η ελληνική άρχουσα τάξη επιδιώκει μια καλύτερη διαπραγμάτευση για το χρέος, για να βρεθούν περισσότερα κεφάλαια χρηματοδότησης για την καπιταλιστική ανάπτυξη, για να αυξηθούν οι κρατικές επιδοτήσεις προς τους μονοπωλιακούς ομίλους. Η διαπραγμάτευση για το χρέος είναι διαπραγμάτευση στο εσωτερικό του στρατοπέδου της, όπου υπάρχουν αντιθέσεις και ανταγωνισμοί.
Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά συμφωνούν στα στρατηγικά σημεία για το χρέος. Αποδέχονται μια πιθανή επιμήκυνση και ότι ο λαός θα πρέπει να πληρώσει ένα τμήμα του χρέους, χρέος που δε δημιούργησε και δεν ωφελήθηκε απ' αυτό. Συσκοτίζουν πως κάθε διαπραγμάτευση θα περιλαμβάνει δεσμεύσεις ώστε να εξασφαλίζονται οι πιστωτές. Πρόσφατο παράδειγμα το προηγούμενο κούρεμα, το PSI, με καταστρεπτικά αποτελέσματα για το λαό.
Ο λαός δεν πρέπει να παγιδευτεί σε μια κάλπικη αντιπαράθεση. Στις 26 Ιανουαρίου, όποιος κι αν είναι κυβέρνηση, ο λαός θα βρίσκεται στην αντιπολίτευση και ο πραγματικός του αντίπαλος θα προωθεί με αποφασιστικότητα την πολιτική φθηνής εργατικής δύναμης, με νέες μειώσεις σε μισθούς, νέα αντιλαϊκά μέτρα. Η ανάκτηση των απωλειών δε θα χαριστεί από κανέναν, θα κερδηθεί από ένα αναγεννημένο εργατικό λαϊκό κίνημα με ένα δυνατό ΚΚΕ στη βουλή και στο λαό για να πάρει πίσω ο λαός όσα έχασε με την κρίση, να ανοίξει ο δρόμος για το μονόδρομο ικανοποίησης των αναγκών του. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με πλήρη μονομερή και ολοσχερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία».
