default-image

Οι "δεξαμενές" των ψηφοφόρων για όλα τα κόμματα

Ελλάδα
Οι "δεξαμενές" των ψηφοφόρων για όλα τα κόμματα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ποιος ψηφίζει τι και γιατί; Ένα ερώτημα που αποτελεί αντικείμενο μελέτης για πλήθος κομμάτων, εταιρειών και γενικότερα εκείνων που έχουν ως στόχο τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

του Γιώργου Ψαρουλάκη

Πέρα από τις δημοσκοπήσεις και τα δεδομένα που αυτές προσφέρουν, η προσεκτική παρατήρηση και ανάλυση της συμπεριφοράς μεγάλων ομάδων της κοινωνίας, μας δίνει μια εικόνα του τι συμβαίνει στο εκλογικό σώμα, πως συμπεριφέρεται και που πάνε τα πράγματα.

Θα επιχειρήσουμε λοιπόν να δώσουμε μία "ταυτότητα" στο εκλογικό σώμα, να προσδιορίσουμε "ποιος πάει που" και να τα συνδυάσουμε με την ρητορική των κομμάτων, ώστε να διαπιστώσουμε ποιος απευθύνεται σε ποιον και τι μπορεί να πάρει βάσει της πραγματικότητας που διαμορφώνεται.

Στο τελευταίο τμήμα του κειμένου έχουμε μια σειρά εκτιμήσεων ως προς το που απευθύνεται το κάθε κόμμα, από που θα πάρει ψήφους (με εκτιμήσεις για τις οικονομικές και επαγγελματικές τάξεις, τους πολιτικούς χώρους αναφοράς και τις γεωγραφικές περιοχές)

Το εκλογικό σώμα

Η απλοϊκή (και μάλλον απατηλή) μέθοδος διαχωρισμού των ψηφοφόρων από το τέλος του 2011 και ένθεν, ήθελε το εκλογικό σώμα να χωρίζεται σε δύο "μπλοκ": τους "μνημονιακούς" και τους "αντιμνημονιακούς".

Αυτός ο διαχωρισμός έφερνε κόμματα όπως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ και διάφορους μικρότερους σχηματισμούς στο "μνημονιακό" στρατόπεδο και τους υπόλοιπους (συμπεριλαμβανόμενων του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής) στο "αντιμνημονιακό" στρατόπεδο.

Οπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, δεν μπορεί να γίνει σοβαρή κουβέντα σε μια συζήτηση που φέρνει στην ίδια "πλευρά" τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την... Χρυσή Αυγή. Άλλωστε παραγνωρίζονται τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ομάδων των ψηφοφόρων, που σε γενικές γραμμές είναι εντελώς διαφορετική "πελατεία".

Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ψηφοφόρων που θα μπορούσαν να ψηφίσουν ΑΝΕΛ ή ΧΑ με αυτούς που θα μπορούσαν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ είναι αρκετά διαφορετικά και ως εκ τούτου δε μπορούν να ομαδοποιηθούν κάτω από την ίδια "ομπρέλα". Όσο κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι οι 'παλιοι διαχωρισμοί' σε "δεξιά" και "αριστερά" δεν υφίστανται, στην πραγματικότητα... ζουν και βασιλεύουν. Έστω με διαφορετικό περιεχόμενο σε κάθε δεδομένη στιγμή.

Θα λέγαμε ότι μπορούμε να κάνουμε τρεις κατηγοριοποιήσεις/γενικεύσεις ομάδων ψηφοφόρων, ώστε να διευκολυνθούμε στις εκτιμήσεις μας. Η πρώτη είναι η οικονομική-επαγγελματική κατανομή, που είναι η σημαντικότερη κάτω από τις δεδομένες συνθήκες, η δεύτερη η καθαρά πολιτική που έχει να κάνει με την παρελθούσα εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων και η τρίτη η γεωγραφική.

Οι (οικονομικές) "φυλές" των ψηφοφόρων

Τα μνημόνια (και όχι η "κρίση", αυτή... τέλειωσε το 2010, από εκεί και πέρα ότι έχει γίνει οφείλεται στις υφεσιακές πολιτικές που μας επέβαλλαν οι δανειστές, στις "μεταρρυθμίσεις" δηλαδή) έχουν κατά σειρά πλήξει κυρίως τις εξής ομάδες πληθυσμού:

- τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα. Μεγάλος αριθμός αυτών μετατράπηκαν σε άνεργους, ακόμη μεγαλύτερος σε "απασχολήσιμους" και "part timers" και το σύνολο σχεδόν σε κακοπληρωμένους εργαζόμενους που δουλεύουν δίχως την παραμικρή εξασφάλιση, δίχως συλλογική σύμβαση, σε ένα περιβάλλον έντονα εχθρικό. Πέρα από μια μικρή "ελίτ" μισθωτών (που στη χώρα μας ταυτίζεται - καθώς ο κανόνας είναι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις - με την... οικογενεια του ιδιοκτήτη ή τους ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος) και βεβαίως εκείνους που ψηφίζουν βάσει "εξαρτημένων αντανακλαστικών" (οικογένεια, παράδοση κλπ.) η συντριπτική πλειονότητα των μισθωτών και των ανέργων δεν μπορεί να προσεγγιστεί από τα κόμματα που ομνύουν στην "μνημονιακή νομιμότητα". Από εκεί και πέρα ανάλογα με τα επιμέρους χαρακτηριστικά, οι ψηφοφόροι αυτοί μπορεί να ανήκουν σε κάποια από τις "δεξαμενές" που τροφοδοτουν από τη μια ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, λιγότερο ΔΗΜΑΡ και τα μικρότερα αριστερά κόμματα και από την άλλη ΑΝΕΛ, ΧΑ και άλλα δεξιόστροφα κόμματα.

- τους μισθωτούς του δημοσίου. Εδώ υπάρχουν διάφορες "κατηγορίες" μισθωτών που προσδιορίζουν και την εκλογική συμπεριφορά τους. Αν και θα περίμενε κανείς η κατηγορία αυτή να είναι εντελώς προσανατολισμένη αντιμνημονιακά (μόνο η ρητορική της κυβέρνησης, που εμφανίζει τους δημόσιους υπάλληλους ως τεμπέληδες, αναποτελεσματικούς, κλέφτες κλπ. κλπ. θα έφθανε) στην πραγματικότητα έχουμε αρκετή διασπορά, που έχει να κάνει με τις εξαρτήσεις (λ.χ. περίπου 30% των ΔΥ έχει προσληφθεί μέσω κομματικών γραφείων της ΝΔ) την θέση (οι ένστολοι είναι η τάξη εκείνων των ΔΥ που έχει θιγεί λιγότερο εξαιτίας των μνημονίων και παραδοσιακά προσδιορίζεται πολιτικά στον συντηρητικό χώρο) και φυσικά τους παράγοντες της παράδοσης, της οικογένειας κλπ. Το Δημόσιο και οι οικογένειες των ΔΥ είναι μια δεξαμενή από την οποία αντλούν τα περισσότερα κόμματα, από την άκρα δεξιά έως την μετριοπαθή αριστερά (πολύ λιγότερο από την άκρα αριστερά).

- τους ελεύθερους επαγγελματίες και μικροκαταστηματάρχες. Παραδοσιακά "δεξιό" ακροατήριο, στην πλειψοηφία τους ψηφοφόροι της ΝΔ. Η κυβέρνηση της ΝΔ απέφυγε επιμελώς τις ...μονομερείς ενέργειες σε βάρος των ελευθεροεπαγγελματιών, οι οποίοι όμως στενάζουν κάτω από πρωτόγνωρα για αυτούς φορολογικά βάρη (υπήρξααν οι φορολογικά ευνοημένοι από όλες τις κυβερνήσεις από το 1994 και δώθε, άλλωστε) και ένα οικονομικό περιβάλλον που έχει περιορίσει δραστικά τα κέρδη τους. Και εδώ υπάρχει διασπορά της ψήφου σε πολλά κόμματα, ανάλογα με διάφορους παράγοντες, ωστόσο εκτιμώ ότι τα κόμματα που είναι υπέρ του "ευρωμονόδρομου" έχουν εδώ πολύ πιο μεγάλο ακροατήριο από τις προηγούμενες δύο κατηγορίες.

- τους αγρότες. Μια από τις ευνοημένες τάξεις τόσο υπό το ΠΑΣΟΚ (ιδιαίτερα) όσο και τη ΝΔ, είναι από τις λιγότερο "ελαστικές" ως προς την εκλογική τους συμπεριφορά τάξεις, αν και αυτό δεν τους εμπόδισε να εγκαταλείψουν μαζικά το ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο σε αυτήν ειδικά την τάξη τα δύο κόμματα της κυβέρνησης αλλά και το κόμμα Παπανδρέου, έχουν αρκετές πιθανότητες να πάνε καλά - πολύ καλύτερα και από τις προηγούμενες τρεις κατηγορίες.

- συνταξιούχοι. Παρότι πρόκειται για εκείνη την τάξη που "υπέφερε" περισσότερο μετά τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, συνεχίζουν να δίνουν πολύ υψηλά ποσοστά στη Νέα Δημοκρατία και σχετικά υψηλά στο ΠΑΣΟΚ. Είναι μια τάξη με ελάχιστη  ελαστικότητα στην ψήφο της και άρα προνομιακό ακροατήριο των παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων.

Εκτίμηση συμπεριφοράς

Αυτή είναι μια καταγροφή των τάξεων με οικονομικά-κοινωνικά κριτήρια, που φυσικά (όπως σημειώσαμε και στα επιμέρους στοιχεία) δεν λέει όλη την αλήθεια ως προς την τελική επιλογή κόμματος, αλλά βοηθά να καταλάβουμε το γενικότερο περίγραμμα.

Από εκεί και πέρα, μπορούμε να εκτιμήσουμε και την εκλογική συμπεριφορά βάσει αυτού του περιγράμματος. Τα μικροαστικά στρώματα που δεν έχουν πληγεί από την κρίση καίρια (δηλαδή δεν έχουν "φτωχοποιηθεί" σε μεγάλο βαθμό, απλώς έχει πληγεί μέχρις ενός σημείου η αγοραστική τους δύναμη και έχουν αναγκαστεί να μειώσουν τα έξοδα τους) είναι αρκετά ευάλωτα στην ρητορεία "ησυχία τάξις και ασφάλεια" ή επί το... μεταμοντέρνο "Ευρώ πάση θυσία". Στο ίδιο πλαίσιο και τα εναπομείναντα μεσοαστικά στρώματα, τα οποία έχουν γλιτώσει τη "μικροαστικοποίηση" (περίπου το 1/2 της προ "κρίσης" μέσης τάξης έχει φτωχοποιηθεί τα τελευταία 5 χρόνια) και τα οποία προφανώς αφού έχουν "αντέξει" την δεδομένη οικονομική πολιτική, θεωρούν ότι κινείται προς το συμφέρον τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η "γραμμή" που λέει "ευρώ ή τέφρα", αποτελεί κεντρικό προεκλογικό μοτίβο στην εκστρατεία της Νέας Δημοκρατίας και του Ποταμιού, που είναι άλλωστε και οι δύο πιο "εμφανείς" εκστρατείες, καθώς τα κόμματα αυτά φαίνεται ότι ξοδεύουν πολύ περισσότερα χρήματα απ' ότι τα υπόλοιπα για την προβολή τους.

Λιγότερο εμφανές είναι το μοτίβο αυτό στην προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ και του κόμματος Παπανδρέου (ΚΙΔΗΣΟ), ωστόσο η πολιτεία τους καθιστά περιττή για τον περισσότερο κόσμο την ρητή αναφορά - όποιος ψηφίζει ΠΑΣΟΚ ή ΚΙΔΗΣΟ γνωρίζει ότι ψηφίζει τη συνέχιση της σημερινής οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, δίχως ουσιώδεις διαφοροποίησεις.

Με αυτά τα δεδομένα, αυτά τα τέσσερα κόμματα (και κάποια μικρότερα, αλλά αυτά δεν έχουν ουσιώδη εκλογική απήχηση ώστε να τα θεωρήσουμε συστημικώς σχετικά) ψαρεύουν ψήφους από μία κοινή δεξαμενή.

Ένα μικρό ποσοστό ψηφοφόρων (το οποίο μπορεί να αποδειχτεί καθοριστικό) κινείται "μεταξύ των γραμμών". Δεν έχει αποφασίσει δηλαδή αν μπορεί να αντέξει κι άλλη φτωχοποίηση με τον ορίζοντα των "καλύτερων ημερών" που του υπόσχονται τα κόμματα αυτά για το μέλλον ή δεν έχει αποφασίσει αν θεωρεί τη νεοφιλελεύθερη ρητορική και πράξη της ΝΔ και του Ποταμιού ως εγγύηση για αυτό το καλύτερο μέλλον.  Το ποσοστό τους δεν είναι το ποσοστό των αναποφάσιστων συνολικά (διότι σε αυτό περιλαμβάνονται και εκείνοι που έχουν αποφασίσει το "γενικό", δηλαδή την θέση ναι/όχι στα μνημόνια, αλλά όχι το "ειδικό") και εγώ θα το υπολόγιζα (ελλείψει δεδομένων) σε οτιδήποτε μεταξύ 6 και 10% του εκλογικού σώματος.

Αυτοί είναι και οι μοναδικοί "διεκδικήσιμοι" ψήφοι για τους οποίους πάνε τα τέσσερα αυτά κόμματα, ή για την ακρίβεια τα τρία, αφού το κόμμα Παπανδρέου ποντάρει στα εξαρτημένα αντανακλαστικά μιας (έστω, μικρής) μερίδας των πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που ομνύουν στο όνομα Παπανδρέου, ανεξαρτήτως των ποιοτικών χαρακτηριστικών τους σε ευρύτερο πλαίσιο.

Κατά τα λοιπά, όπως αναφέραμε ήδη, ψαρεύουν από μια δεδομένη δεξαμενή ψηφοφόρων, η οποία όπως έχουν δείξει οι προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, σε καμία περίπτωση δεν ξεπερνά το 40% των ψηφοφόρων - οπότε το θέμα είναι αυτό το 6-10% εκείνων που βρίσκονται "μεταξύ των γραμμών". Στην ιδανική περίπτωση, το άθροισμα των τεσσάρων αυτών κομμάτων (και των μικρότερων που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση) μπορεί να φθάσει το 50%, αλλά αυτό είναι απίθανο. Πιθανότερο είναι ένα ποσοστό μεταξύ 40 και 44%. Και αν υποθέσουμε ότι οι μικρότεροι σχηματισμοί μοιραστούν ένα 2-3%, το ποσοστό που μένει για ΝΔ-Ποτάμι-ΠΑΣΟΚ-ΚΙΔΗΣΟ είναι μεταξύ 38 και 42%.  Εδώ υπάρχει ωστόσο ένα ζητηματάκι: η Χρυσή Αυγή βρίσκεται σε δημοσκοπική υποχώρηση, καθώς η υπερπροβολή την οποία απολάμβανε από συγκεκριμένα media μέχρι και ένα χρόνο πριν, έχει εξαφανιστεί και η ηγεσία της παραμένει στην φυλακή, ενώ φαίνεται ότι έχει κοπεί και η αθρώα χρηματοδότηση που λάμβανε από συγκεκριμένα επιχερηματικά συμφέροντα. Αν και είναι δύσκολα προβλέψιμο το που μπορεί να φθάσει, σίγουρα θα έχει απώλειες, τουλάχιστον σε σχέση με τις ευρωεκλογές του Μαϊου. Οπότε υπάρχει ένα ποσοστό ψηφοφόρων που αν και έχει χαρακτηριστικά "ενάντια στο μνημόνιο", είναι ψηφοφόροι της παραδοσιακής δεξιάς. Σε αυτούς απευθύνεται η δεξιά ρητορεία του πρωθυπουργού, οι κορώνες περί φραχτών, ασφάλειας και "λαθρομεταναστών". Αν καταφέρει να προσποριστεί αυτό το 2-3% που φαίνεται πιθανό να "δραπετεύσει" από τη Χρυσή Αυγή, το "ταβάνι" της ΝΔ ανεβαίνει. Το ότι αυτό το ποσοστό δημοσκοπικά δεν δείχνει να πηγαίνει στην "λογική εναλλακτική" των ψηφοφόρων της ΧΑ (τους ΑΝΕΛ, που επίσης κινούνται στην δεξιά και έχουν ισχυρό εθνικιστικό λόγο) ενώ την ίδια ώρα έχει εξουδτερωθεί και η έτερη "δεξιά εναλλακτική", το ΛΑΟΣ (που πρακτικά βρίσκεται σε κατάρρευση), μπορεί να σημαίνει πολλά.

Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσε να πει κανείς ότι  η Χρυσή Αυγή και οι ΑΝΕΛ απευθύνονται στο "δεξιό" ακροατήριο, που αισθάνεται "προδομένο" από την κυβέρνηση, εκείνους που θεωρούν ότι ο Σαμαράς "έκανε τη Νέα Δημοκρατία ΠΟΛ.ΑΝ." ή "ΠΑΣΟΚ", εκείνους που έχουν υψηλό δείκτη εθνικισμού, καθώς κι εκείνες τις ομάδες απολίτικων ψηφοφόρων που δεν θα ψήφιζαν σε καμία περίπτωση αριστερό κόμμα, οπότε επιλέγουν την ψήφο "αντίδρασης" ή "διαμαρτυρίας" με δεξιό πρόσημο. Μιλάμε για πολίτες που ανήκουν κυρίως στην κατηγορία των μισθωτών (ή άνεργων) του ιδιωτικού τομέα, μικροεπαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες, ενίοτε και αγρότες από παραδοσιακά συντηρητικές περιοχές.

Αυτή η "δεξαμενή" δεν είναι πολύ μεγάλη και πιστεύω ότι έφθασε στα όρια της στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαϊου. Οι ΑΝΕΛ θεωρητικά θα μπορούσαν να "τραβήξουν" περισσότερους ψήφους από την δεξαμενή της Νέας Δημοκρατίας, καθώς μιλάμε για παραδοσιακούς ψηφοφόρους της δεξιάς παράταξης, ωστόσο οι τελευταίοι φαίνεται να συσπειρώνονται στη ΝΔ σε αρκετά μεγάλο βαθμό.

Τα κόμματα και οι δεξαμενές τους

Ας δούμε λοιπόν το κάθε κόμμα συνοπτικά ως προς το που "ψαρεύει" ψήφους:

Νέα Δημοκρατία

Έχει το παραδοσιακό της ακροατήριο, το οποίο είναι κυρίως συνταξιούχοι, επιχειρηματίες, αγρότες και μέχρις ενός σημείου Δημόσιοι Υπάλληλοι. Επίσης συνήθως έχει πολύ υψηλά ποσοστά μεταξύ των νοικοκυρών (γυναικών που δηλώνουν "οικιακά" ως επάγγελμα). Αντλεί από τη δεξαμενή των "εθνικιστών" ιδιαίτερα με την πτώση της ΧΑ, περιμένει πολύ αυξημένα ποσοστά μεταξύ των ενστόλων (οι οποίοι σύμφωνα με κάποιες μελέτες ψήφισαν... κατά 50% ΧΑ στις ευρωεκλογές!) και αποζητά την ψήφο εκείνων που επιθυμούν "σταθερότητα" - ακόμη και αν στις ευρωεκλογές ψήφισαν ΠΑΣΟΚ ή Ποτάμι. Σύμφωνα με την ανάλυση των exit poll του Μάη, η ΝΔ συγκέντρωσε τα υψηλότερα ποσοστά της σε συνταξιούχους, νοικοκυρές και αγρότες και τα χαμηλότερα στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα (μονοψήφιο ποσοστό!) τους αυτοαπασχολούμενους, τους φοιτητές και τους άνεργους (επίσης μονοψήφιο ποσοστό. Γεωγραφικά η ΝΔ είναι ισχυρή στην βόρειο Ελλάδα (Μακεδονία, Θράκη) έχει "γκελ" στο μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου (την παραδοσιακά δεξιά Λακωνία, την πατρίδα του πρωθυπουργού Μεσσηνία κλπ - πλην Αχαϊας) καθώς και στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα. Τα χαμηλότερα ποσοστά της θα τα πάρει στην Κρήτη και στις δύο περιφέρειες της Αθήνας.

Η κύρια στόχευση του είναι στους μισθωτούς (ιδιωτικού και δημοσίου τομέα) με ιδιαίτερο "γκελ" στους δημόσιους. Αδύναμο στους αγρότες και πολύ περισσότερο στους συνταξιούχους (λόγω εξαρτημένων αντανακλαστικών), αρχίζει και κερδίζει έδαφος και μεταξύ ελεύθερων επαγγελματιών και μικροκαταστηματαρχών. Περιμένει αυξημένες εισροές "ψήφων διαμαρτυρίας" ακόμη και από κεντροδεξιούς ψηφοφόρους (που ψήφισαν λ.χ. ΑΝΕΛ στις προηγούμενες εκλογές) καθώς και ψήφους από "δημοκρατικούς πολίτες" που συνεχίζουν να εγκαταλείπουν την κεντροαριστερά ή δεν ψήφισαν καν στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Σύμφωνα με την ανάλυση των exit polls, στις τελευταίες εκλογές έλαβε τα υψηλότερα ποσοστά του μεταξύ των μισθωτών (δημοσίου και ιδιωτικού τομέα) των ανέργων και των αυτοαπασχολούμενων, καθώς και των φοιτητών ενώ τα χαμηλότερα μεταξύ των συνταξιούχων, των αγροτών και των νοικοκυρών. Γεωγραφικά, τα υψηλότερα ποσοστά ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα πάρει στην Κρήτη και τις δύο περιφέρειες της Αθήνας, ενώ αναμένεται να πάρει ακόμη και παραδοσιακά "κάστρα" της ΝΔ - άλλωστε ακόμη και στις ευρωεκλογές, πήρε όλη την Θεσσαλία και την Ήπειρο. Τα χαμηλότερα ποσοστά του θα τα πάρει στη Μακεδονία και τη Θράκη.

Δεν έχει πλέον "φρούρια" σε καμία από τις κύριες κατηγορίες - το ΠΑΣΟΚ έχει μετατραπεί σε μικρό κόμμα. Υψηλή σχετικά εισροή ψήφων θα έχει από αγρότες και (κυρίως) συνταξιούχους, πολύ-πολύ μικρές απ' όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες. Η δεδομένη πόλωση του αφαιρεί ψήφους που θα πάνε στη Νέα Δημοκρατία, ενώ φαίνεται να έχει απώλειες και προς το Ποτάμι, το οποίο διαθέτει... ποταμούς χρημάτων που δεν έχει το ΠΑΣΟΚ και έτσι μεταδίδει το μήνυμα του προς πολύ περισσότερους από τους εναπομείναντες κεντροαριστερούς. Είναι δεδομένο ότι θα χάσει 2 τουλάχιστον μοναδες προς το Κόμμα Παπανδρέου, οπότε... η κατάσταση δεν είναι εύκολη. Βάσει ανάλυσης των exit polls, η δύναμη του το Μάη περιοριζόταν στις τρεις συντηρητικότερες κατηγορίες ψηφοφόρων (κατά σειρά ποσοστών: συνταξιούχοι, αγρότες, νοικοκυρές) ενώ είχε πάρα πολύ μικρή απήχηση μεταξύ μισθωτών ιδιωτικού τομέα, ανέργων, φοιτητών, αυτοαπασχολουμενων. Γεωγραφικά δεν έχει συγκεκριμένα ερείσματα, αλλά σαφώς και είναι ισχυρότερο στην ύπαιθρο και πολύ πιο αδύναμο στις μεγάλες πόλεις. Η Κρήτη πλέον (ένεκα και ΚΙΔΗΣΟ) θα δώσει χαμηλά ποσοστά στο ΠΑΣΟΚ.

Το κομμουνιστικό κόμμα έχει συγκεκριμένο ακροατήριο και αυτό είναι κυρίως μεταξύ των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα (άρα και των ανέργων), με τρίτο - αλλά πολύ μακριά από τον πρώτο - σε αριθμούς ψήφων χώρο να είναι μάλλον αυτός των αγροτών.  Αντίθετα το κόμμα καταγράφει χαμηλότερα ποσοστά σε μισθωτούς δημοσίου,  ΕΕ, συνταξιούχους (τα απολύτως χαμηλότερα) και ...νοικοκυρές.  Η πόλωση αφαιρεί ψήφους προς το ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως από τα στρώματα των προσφάτως φτωχοποιημένων, αλλά και αριστερών εν γένει που καλοβλέπουν την κυβερνητική προοπτική του κόμματος του Α.Τσίπρα.  Βάσει exit polls, στις εκλογές του Μάη πήρε το μακράν υψηλότερο ποσοστό του μεταξύ των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα, ακολούθησε το ποσοστό των ανέργων και των φοιτητών, και στη συνέχεια των αγροτών.  Η δύναμη του ΚΚΕ είναι στα μεγάλα αστικά κέντρα και στα νησιά, καθώς και σε συγκεκριμένους νομούς όπου παραδοσιακά παίρνει υψηλά ποσοστά (Λάρισα, Γρεβενά, Τρίκαλα, Βοιωτία κ.α.). Στην Κρήτη παίρνει πολύ χαμηλά ποσοστά.

Το Ποτάμι

Απευθύνεται ακριβώς στο ίδιο ακροατήριο με αυτό που έχει και η Νέα Δημοκρατία, εκτός από τους ακροδεξιούς "δραπέτες" της ΧΑ και τους λαϊκοδεξιούς. Άρα θα ζοριστεί να πάρει μετριοπαθείς κεντρώους ή ακόμη και "κεντροαριστερούς" ψηφοφόρους, που μάλλον θα πάνε προς την "χρήσιμη (γι' αυτούς) ψήφο" στη ΝΔ. Λόγω υπερπροβολής κερδίζει τις εντυπώσεις από ΠΑΣΟΚ και ΚΙΔΗΣΟ, ενώ γενικώς απευθύνεται στα οικονομικά εύρωστα στρώματα της κοινωνίας, που δεν έχουν πληγεί σημαντικά από την κρίση. Πιθανόν να μαζέψει αρκετά καλά ποσοστά μεταξύ των ελευθεροεπαγγελματιών/μικροκαταστηματαρχών. Με τις επιλογές στα ψηφοδέλτια του έχει δώσει ένα νεοφιλελεύθερο στίγμα, που μπορεί να του κοστίσει στις κατηγορίες των μισθωτών. Βάσει των αναλύσεων, το Μάη το μεγαλύτερο ποσοστό το έλαβε στις κατηγορίες των αυτοαπασχολούμενων, των... νοικοκυρών (μάλλον λόγω αναγνωρισιμότητας Θεοδωράκη) και ...των Δημοσίων Υπαλλήλων, με  χαμηλά ποσοστά στους μισθωτους του ιδιωτικού τομέα και τους άνεργους. Το Ποτάμι αναμένεται να πάει καλύτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα και την Κρήτη (λόγω καταγωγής του Στ.Θεοδωράκη), όπου άλλωστε είχε τα μεγαλύτερα ποσοστά το Μάη.

ΑΝΕΛ

Οι ΑΝΕΛ ξεκίνησαν ως κόμμα διαμαρτυρίας και χώρος υποδοχής των δυσαρεστημένων της ΝΔ και ως τέτοιοι συνεχίζουν, οπότε το ακροατήριο τους είναι αρκετά διεσπαρμένο στις διάφορες οικονομικές κατηγορίες, αλλά πιο συγκεκριμένο ως προς τα λοιπά χαρακτηριστικά του: δεξιά κοσμοθεωρία, αντιμνημόνιο. Ισως να έχει μια ελαφρά καλύτερη αποδοχή από τα αγροτικά στρώματα απ' ότι τα άλλα κόμματα που κινούνται στις ίδιες σταθερές, παλιότερα είχε ικανοποιητική αποδοχή από τους αυτοαπασχολούμενους, αλλά δυσκολεύεται πλέον με τις υπόλοιπες κατηγορίες. Οι παραδοσιακά δεξιοί ψηφοφόροι του, πιθανότατα ενοχλούνται από το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που θα του κοστίσει περισσότερο στις κατηγορίες των συνταξιούχων και των μικροεπιχειρηματιών. Τα μεγαλύτερα ποσοστά τους τα πέτυχαν το Μάη στις κατηγορίες αυτοαπασχολούμενων, μισθωτών ιδιωτικού τομέα, ανέργων, φοιτητών. Γεωγραφικά οι ΑΝΕΛ πέτυχαν τα καλύτερα ποσοστά τους στις προηγούμενες εκλογές σε νομούς της Β.Ελλάδας, τα... Χανιά και τα μεγάλα αστικά κέντρα.

Το κόμμα του Γ.Παπανδρέου καταρχήν απευθύνεται σε όλα εκείνα τα στρώματα που ανήκουν την "παραδοσιακή εκλογική πελατεία" του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή κατά πρώτο και κύριο λόγο σε αγρότες και συνταξιούχους, δευτερευόντως σε δημόσιους υπάλληλους . Δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η απήχηση του σε αυτά τα στρώματα, με το δεδομένο ότι ψαρεύει σε κοινή δεξαμενή με ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, αν και η ελπίδα του αρχηγού του για να μπει στην Βουλή είναι να "ξυπνήσει" τα εξαρτημένα αντανακλαστικά εκείνων που "μεγάλωσαν με τον Ανδρέα Παπανδρέου". Δεν κατέβηκε στις εκλογές του Μάη, οπότε δεν έχουμε ανάλυση exit polls. Ως προς την γεωγραφική "απόδοση", πέραν της Κρήτης (παραδοσιακοί παπανδρεϊκοί ψηφοφόροι) και της Αχαϊας (τόπος καταγωγής της οικογένειας Παπανδρέου), δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τις περιοχές όπου θα "σκοράρει" καλύτερα το νέο κόμμα.

Χρυσή Αυγή

Η κύρια δεξαμενή ψήφων της είναι οι γενικώς "αγανακτισμένοι" - και κυρίως εκείνοι... που δεν μπορούν να καταλάβουν τις τους φταίει. Είναι οι πλέον ευάλωτοι στην προπαγάνδα περί "κακών μεταναστών" και γενικώς το μίσος ενάντια στον "άλλο", τον "διαφορετικό". Απογοητευμένοι μικροαστοί που προλεταριοποιούνται, λούμπεν προλετάριοι, ελευθεροεπαγγελματίες που "δεν πάνε καλά" είναι το κύριο ακροατήριο του, με ισχυρά ποσοστά μεταξύ των ανέργων, σχετικά χαμηλά μεταξύ των μισθωτών ιδιωτικού και δημοσίου τομέα (πλην ενστόλων όπου το Μάη του 2014 ήταν... πλειοψηφικό ρεύμα!), πολύ υψηλότερα στους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες!  Προς επίρρωσιν τούτων, τα υψηλότερα ποσοστά της η ΧΑ το Μάη τα πέτυχε μεταξύ των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων και  των αγροτών. Ακολούθησαν οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα ενώ παρά την προτίμηση των ένστολων, συνολικά μεταξύ των ΔΥ πήγε πολύ κάτω από τον πανελλαδικό μέσο όρο της. Γεωγραφικά η ΧΑ πέτυχε τις καλύτερες επιδόσεις της σε παραδοσιακά δεξιούς νομούς της ηπειρωτικής χώρας (Λακωνία, Κιλκίς, Πέλλα, Καστοριά, Θεσσαλονίκη) καθώς και στην Αττική. Τα απολύτως μικρότερα ποσοστά της τα πήρε στους τέσσερις νομούς της Κρήτης.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News