Μπορεί αύριο να μην μπορεί καν να σχηματιστεί κυβέρνηση, όμως σήμερα οι Έλληνες γονείς πληροφορούνται για τις αλλαγές που θα ισχύσουν στο Δημοτικό Σχολείο από... του χρόνου. Μπορεί ο απερχόμενος υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος αύριο να μην είναι καν βουλευτής, όμως σήμερα εξαγγέλλει πως από το Σεπτέμβριο «τέρμα το διάβασμα στο σπίτι». Και μπορεί οι πολίτες να έχουν συνηθίσει την προχειρότητα των μεταπολιτευτικών "διαρθρωτικών αλλαγών", όμως όλα έχουν ένα όριο. Κυρίως, όταν αφορούν μικρά παιδιά...
Με πηχυαίους τίτλους σε όλα τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης διαβάζαμε χθες: «Μελέτη στο σχολείο και πιο ελαφριά σάκα». «Τέλος στο διάβασμα στο σπίτι - Τα παιδιά θα αφήνουν τις τσάντες στο σχολείο τους». «Μειώνονται τα θέματα της Τράπεζας Θεμάτων με απόφαση Λοβέρδου». «Το σχέδιο για το νέο Δημοτικό Σχολείο». Όλα αυτά θα ήταν θαυμάσια αν μέναμε μόνο στους τίτλους. Γιατί, όποιος τολμήσει να διαβάσει παρακάτω, κανένα "σχέδιο" δε θα διακρίνει.
Μια σειρά από ευχολόγια, γενικότητες και αοριστολογίες, λες και μπορούν όλες οι στρεβλώσεις του δημόσιου σχολείου να εξαφανιστούν με μαγικό ραβδί.
Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας δούμε τις βασικότερες από τις κοσμογονικές αλλαγές που εισηγήθηκε στη χθεσινή συνεδρίαση του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του ΕΣΥΠ ο απερχόμενος υπουργός Παιδείας.
1. Καθιέρωση δύο τύπων δημοτικού σχολείου:
α) Ολοήμερο σχολείο (ΕΑΕΠ) με:
i) "κλειστού τύπου" πρόγραμμα σπουδών συνολικής εβδομαδιαίας διάρκειας 30-35 ωρών, που να αφορά όλα τα δημοτικά σχολεία από εξαθέσια και πάνω και
ii) "ανοικτού τύπου" πρόγραμμα προαιρετικών σπουδών συνολικής εβδομαδιαίας διάρκειας έως 10 ωρών (από 14:15 έως 16:00). Στα μαθήματα επιλογής του προγράμματος προαιρετικών σπουδών περιλαμβάνονται η δεύτερη ξένη γλώσσα, η μουσική, τα εικαστικά, η θεατρολογία, η φυσική αγωγή και εν γένει βιωματικές και πολιτιστικές δράσεις.
β) Κλασικό σχολείο με "κλειστού τύπου" πρόγραμμα σπουδών συνολικής εβδομαδιαίας διάρκειας 25-30 ωρών (από 8:00 έως 13:00), το οποίο αφορά όλα τα υπόλοιπα (με λιγότερα από έξι τμήματα) δημοτικά σχολεία.
- Η πραγματικότητα: Η μόνη αλλαγή σε σχέση με τα ισχύοντα είναι ότι τα σχολεία μετατρέπονται σε "ανοικτού" και "κλειστού τύπου", ωσάν να πρόκειται για φυλακές ή κέντρα κράτησης μεταναστών.
2. Αναμόρφωση του ωρολογίου προγράμματος και εξορθολογισμός του περιεχομένου σπουδών με δραστικό περιορισμό της διδακτέας ύλης, ώστε να ολοκληρώνεται αλλά και να εμπεδώνεται στον πραγματικά διατιθέμενο διδακτικό χρόνο. Ανακατανομή της ύλης από τάξη σε τάξη ή και από βαθμίδα σε βαθμίδα, όπου χρειάζεται.
- Η πραγματικότητα: Η περιγραφόμενη αλλαγή είναι αναγκαία, αλλά δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ανέξοδα, με ρητορείες και ευχές. Αναζητήσαμε τις αλλαγές του ωρολογίου προγράμματος και την πρόταση περιορισμού της ύλης, αλλά δεν τη βρήκαμε πουθενά.
3. Δυνατότητα διαμόρφωσης μέρους του ωρολογίου προγράμματος από τη σχολική μονάδα (ποσοστό περίπου 10%) με βάση τις ανάγκες, τις δυνατότητες, τη σύνθεση του μαθητικού πληθυσμού, τις ιδιαίτερες συνθήκες λειτουργίας της κ.λπ.
- Η πραγματικότητα: Εύκολο και ανέξοδο, αλλά στα περισσότερα σχολεία γίνεται ήδη άτυπα, χωρίς υπουργική εισήγηση.
4. Η τσάντα στο σχολείο. Προς τούτο:
i) μελέτη στο σχολείο στα μαθήματα της Γλώσσας, των Μαθηματικών και της Φυσικής. Η μελέτη αυτή αναπτύσσεται και ολοκληρώνεται στο πλαίσιο της «διδακτικής περιόδου» από τον ίδιο τον διδάσκοντα και
ii) περιορισμός στο ελάχιστο και μόνο στα βασικά μαθήματα των εργασιών που ανατίθενται στους μαθητές για το σπίτι. Στόχος να ολοκληρώνονται στο σχολείο όλες οι μαθησιακές διαδικασίες, ώστε να απαλλάσσονται μαθητές και γονείς από την «κατ' οίκον» διδασκαλία.
- Η πραγματικότητα: Στα λόγια όλα είναι εύκολα. Στην πράξη πώς γίνεται αυτό;
5. Πιστοποίηση γνώσεων: Πιστοποίηση της Αγγλικής στην Στ' Δημοτικού και της χρήσης Η/Υ στη γ' γυμνασίου.
- Η πραγματικότητα: Θα έπρεπε να έχει γίνει χθες. Αλλά αν ήταν τόσο απλό, θα είχε γίνει. Ο λόγος που δε γίνεται είναι επειδή, ελάχιστα από τα παιδιά που δεν πάνε φροντιστήριο θα μπορούσαν να περάσουν τις συγκεκριμένες εξετάσεις.
Κατά τα λοιπά, ο κ. Λοβέρδος θεωρεί πως έχει έτοιμη «μια καλά προετοιμασμένη διαρθρωτική αλλαγή», τα περισσότερα σκέλη της οποίας είναι "αμέσως εφαρμόσιμα". Μεταξύ αυτών που φρονεί ότι μπορούν να εφαρμοστούν αμέσως είναι το "η τσάντα στο σχολείο".
Και φυσικά, αμέσως μετά, οι συγκεκριμένοι μαθητές θα είναι πανέτοιμοι για τη σφαγή της τράπεζας των θεμάτων...
Ελένη Σταυρουλάκη
