Το Σάββατο 6η Δεκεμβρίου ε.ε., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β' τέλεσε στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Αγίου Νικολάου Κα?ρου την χειροτονία του Θεοφ. Επισκόπου Βερενίκης κ.Χρυσοστόμου. Στην Ευχαριστιακή Σύναξη και την χειροτονία του Θεοφιλεστάτου συμμετείχαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Τριπόλεως κ. Θεοφύλακτος, Ερμουπόλεως κ. Νικόλαος, Λεοντοπόλεως κ. Γαβριήλ, Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας, Μέμφιδος κ.Νικόδημος, Πατριαρχικός Επίτροπος Κα?ρου, Πηλουσίου κ. Νήφων, Ηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Αγίου Γεωργίου Κα?ρου. Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό προσήλθε πλήθος πιστών της αιγυπτιακής πρωτευούσης.
Ο Μακαριώτατος, κατά την ομιλία Του, με συγκίνηση είπε τα εξής:
Θεοφιλέστατε ?ψηφισμένε ?πίσκοπε Βερενίκης κα? ?ν Κυρί? ?γαπητέ ?δελφέ κ. Χρυσόστομε,
«Θε?ς ?φανερώθη ?ν σαρκί, ?δικαιώθη ?ν Πνεύματι, ?φθη ?γγέλοις, ?κηρύχθη ?ν ?θνεσιν, ?πιστεύθη ?ν κόσμ?, ?νελήφθη ?ν δόξ?.» (Τιμ. Α΄, 3, 16). Μ? τ?ν περιεκτικότατη α?τ? περιγραφ?, μέσα σ? δύο μόνο γραμμ?ς, ? μέγας ?πόστολος τ?ν ?θν?ν Πα?λος, περιέγραψε ?λο τ? περιεχόμενο τ?ς θείας ο?κονομίας. Π?ς ? ?περίγραπτος κα? ?ν ?προσπελάστ? γνόφ? ?γκρυπτόμενος Θε?ς τ?ς Παλαι?ς Διαθήκης, ?ταν ?ρθε τ? πλήρωμα το? χρόνου, ?φανερώθη ?ν σαρκ?, ?λαβε σάρκα κα? ?στ?, ?γινε ?μοιος μ? ?μ?ς ?νθρωπος, γι? ?να κα? μόνο λόγο? «?να ?θετήσ? τ?ν φθορ?ν», κατ? τ?ν Πατέρα ?μ?ν ?θανάσιον τ?ν Μέγαν, ?τσι «?στε ?ν καινότητι ζω?ς περιπατήσωμεν», (Ρωμ. 6, 4).
Σ' α?τ?ν τ?ν ?μορφη περίοδο πο? διανύουμε, τ?ς προετοιμασίας μας ν? ?ορτάσωμεν τ?ν σάρκωσιν το? Θεο? κα? Λόγου, τ? ?για Χριστούγεννα, ?ς ?νεβάσουμε τ?ν λογισμ? μας μ? τ?ν θεολογικ? σκέψη τ?ν ?γίων Πατέρων μας, κα? μ? τ?ν δραστικ? πρεσβεία το? Μεγάλου ?εράρχου μας, ?γίου Νικολάου, το? ?ορτάζοντος σήμερα, μέσα σ' α?τ?ν τ?ν περικαλλέστατον πανηγυρίζοντα ?ερ?ν Να?ν. Π?ς κατόρθωσε ? ?γιος Νικόλαος κα? ?γινε ο?κουμενικ?ς ?γιος; Σ? ?λες τ?ς γωνι?ς τ?ς γ?ς, σ? βουν? κα? σ? θάλασσες, σ? χωρι? κα? σ? μεγαλουπόλεις ν? ?πάρχουν μεγαλοπρεπε?ς ναο? ?λλ? κα? ταπειν? ?ρημοκκλήσια ?φιερωμένα στ? ?νομ? του;
Στ? ?πολυτίκιό του δίνεται μι? ?ξήγηση: ?π?ρξε ? ?γιος Νικόλαος, κανόνας πίστεως, κα? ε?κόνα πραότητος? διδάσκαλος ?γκρατείας, πο? μ? τ?ν ταπείνωσ? του κατέκτησε τ? ?ψηλ?, γενόμενος κατ? τ?ν ?πόστολο Πα?λο, «ε?χρηστον σκε?ος» (Τιμ. Β΄, 2, 22). Δαπάνησε ?λη τ?ν ?γία ζω? του διακονώντας ?θόρυβα το?ς ?νθρώπους, ε?εργετώντας τους κρυφ?, ?λικ? κα? πνευματικ?. Μ? α?τ? τ? ?γιο παράδειγμά του, μ?ς διδάσκει ?τι, ?ποιος ?φήνει ?νέγγιχτους το?ς ?λλους ?π? τ?ν παρουσία του, κα? ? μόνη σχέση μαζ? τους ε?ναι α?τ? τ?ς διακονίας, α?τ?ς ε?ναι ? ?γαπημένος. ?ντίθετα, ?ποιος συνέχεια γκρινιάζει, ?περασπιζόμενος τ?ν ?αυτ? του, τ?ν γνώμη του, τ? δίκαιό του, ?ποιος ζητ? θέσεις κα? καταξίωση, α?τ?ς μένει μόνος του, κα? ?λοι τ?ν ?ποφεύγουν.
Θεοφιλέστατε ?ψηφισμένε ?πίσκοπε Βερενίκης, κα? ?γαπητ? μου παιδ? π. Χρυσόστομε,
?βάδισες κα? σ? α?τ? τ?ν ε?λογημένη ?δ? τ?ς ταπείνωσης κα? τ?ς ?πακο?ς καθ' ?λην τ?ν διάρκεια τ?ς μέχρι το?δε ?ερατικ?ς σου διακονίας, ?που κα? ?ν σ? ?δήγησε ? πρόνοια το? Θεο?, ?διαιτέρως δ? στ?ν Λιβύη, ?που ?ς Πρωτοσύγκελλος τ?ς ?ερ?ς Μητροπόλεως Τριπόλεως, μαζ? μ? τ?ν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην σου κ. Θεοφύλακτον, μ? συγκινητικ? ?φοσίωση κα? μέχρις ?σχάτων α?ταπάρνηση, ?νηλώθης ?πηρετώντας ?θόρυβα τ?ν τοπικ?ν ?κκλησία, σ? καταστάσεις ?μπολέμους, μ? ?ποστέλλων τ?ν σημαίαν το? καθήκοντος, γενόμενος ζωνταν? παράδειγμα πρ?ς μίμηση ?πομον?ς κα? ?πακο?ς στ?ν ?κκλησία.
Α?τ? τ?ν μεγάλη ?ρετ? τ?ς ?πακο?ς σου, ?πεβράβευσε κα? ? ?γία κα? ?ερ? Σύνοδος το? Πατριαρχείου μας, μετ? ?π? ?μετέρα πρότασιν κα? προτροπ?ν, ?κλέγοντάς σε ?πίσκοπον τ?ς πάλαι ποτ? διαλαμψάσης ?πισκοπ?ς Βερενίκης, ? ?ποία ?ταν μία ?κ τ?ν πέντε ?πισκοπ?ν τ?ν συναποτελούντων τ?ν ?ερ?ν Μητρόπολιν Πενταπόλεως τ?ς ?ν Λιβύ?.
Ε?σαι ?ναντίρρητα ?ξιος, λόγ? το? ?γνωσμένου ?κκλησιαστικο? σου φρονήματος ν? ?ργασθε?ς κα? ν? ?ναδειχθε?ς καλ?ς ?πίσκοπος, ?ργαζόμενος πρ?ς καλλιέργεια το? πνευματικο? γεωργίου πο? σο? ?μπιστεύεται ? ?κκλησία τ?ς ?λεξανδρείας. Ε?σαι ?μολογουμένως ?κανός ν? καταστείς ?ντάξιος τ?ν χρηστ?ν προσδοκι?ν το? Πατριάρχη σου, πο? περιμένει πολλά ?πό σένα.
Κατ? τ? πρότυπο το? σήμερα ?ορταζομένου μεγάλου ?εράρχου Νικολάου, ?φείλεις ν? προστατεύεις τ? ?ρφαν?, ν? τρέφεις το?ς πεινώντας, ν? ?λεε?ς το?ς πενομένους, ν? συνδράμεις το?ς ?ν ?σθενεί? κα? το?ς φυλακισμένους, ν? ε?σαι δίπλα στο?ς ?δελφο?ς μας το?ς ?λαχίστους «?π?ρ ?ν Χριστ?ς ?πέθανεν» (Ρωμ. ιδ΄, 15). Ν? θυμ?σαι πάντα π?ς ? ?ρχιερατικ? πορεία ε?ναι διαρκ?ς κα? θυσιαστικ? μαρτυρία ?γάπης. Κα? ?λα α?τ? μ? τ?ν χάρη το? ?νδυναμο?ντος σ? Χριστο?, κα? τ?ν ε?λικριν? πατρικ? ?γάπη κα? τ?ν προσευχ? το? Πατριάρχου σου, πο? ?νύστακτα θ? βρίσκεται στ? πλευρ? σου, ε?χόμενος ν? καταστε?ς μιμητ?ς το? ?ρχιποίμενος Χριστο? στ?ν διάδοση το? ε?αγγελικο? μηνύματος τ?ς ?γάπης.
?γαπητ? μου, π. Χρυσόστομε,
Στ?ν προσωπικ?ν σου Πεντηκοστ?, στ?ν ε?ς ?πίσκοπον χειροτονίαν σου, μαζ? μ? τ?ν ?γάπην ?λων ?μ?ν πο? ?λθαμε ν? χαρο?με μαζ? σου, ?οράτως παρίστανται κα? ?λη ? χορε?α τ?ν μεγάλων ?γίων τ?ς καθ' ?μ?ς ?κκλησίας τ?ς ?λεξανδρείας, τ?ν μεγάλων ?εραρχ?ν μας κα? τ?ν ?σίων τ?ς ?ρήμου τ?ς Θηβα?δος, ?ξαιρέτως δ? ? σήμερον ?ορταζόμενος ?γιος Νικόλαος, ?λλ? κα? ? ?ν τ? ?δί? ταύτ? ?γί? τραπέζ? χειροτονηθε?ς ?ς ?ρχιερε?ς ?γιος Νεκτάριος ? Πενταπόλεως. Ε?χομαι ? Θε?ς ν? σο? χαρίσει στ?ν ?ρχιερατικ? σου πορεία, τ?ν ?νεξικακία κα? τ?ν ?λεήμονα καρδία τ?ν ?γίων α?τ?ν ?εραρχ?ν μας, τ?ν ?πλότητα κα? ?πομον? τους.
Ε?σελθε λοιπ?ν, π. Χρυσόστομε, «ε?ς τ? ?σώτερον το? καταπετάσματος διακρατ?ν ?ς ?γκυραν τ?ν προκειμένην ?λπίδα, ?τι πρόδρομος ?π?ρ ?μ?ν ε?σ?λθεν ?ησο?ς, κατ? τ?ν τάξιν Μελχισεδ?κ, ?ρχιερε?ς γενόμενος ε?ς τ?ν α??να», (?βρ. στ΄, 19).
Ο Θεοφ. κ. Χρυσόστομος ανέφερε:
Σεπτή χορεία των Αγίων Αρχιερέων,
Σεβαστοί Πατέρες και αγαπητοί αδελφοί,
Σήμερον «Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος Αγίου επιδημίαν». Το Άγιον Πνεύμα συνήγαγεν ημάς σήμερον εις τον περικαλλή τούτον Πατριαρχικόν Ναόν του Αγίου Νικολάου εις προσευχήν και δοξολογίαν της Αγίας Τριάδος.
Δόξαν και ευχαριστίαν αναπέμπω τω εν Τριάδι Αγίω Θεώ «δι'οσα μεγάλα , θαυμαστά και ένδοξα τελούνται εις εμέ τον ελάχιστον κατά τας ημέρας ταύτας».
Συνέχομαι τρόμω αναλογιζόμενος το ύψος του Επισκοπικού αξιώματος. Διότι ο Επίσκοπος πρέπει να είναι τόσον καθαρός και άγιος, όσον οι Άγιοι Άγγελοι εν τω ουρανώ. « H γάρ Ιερωσύνη « διδάσκει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος «τελείται μέν επί της γής, τάξιν δε επουρανίων έχει πραγμάτων. Ου γάρ άνθρωπος, ούκ Άγγελος, ούκ Αρχάγγελος, ουκ άλλη τις κτιστή δύναμις, αλλ' αυτός ο Παράκλητος διετάξατο αυτήν» .
Προς τούτοις δε ο Επίσκοπος έχει να επιτελέση το Μέγα των Αγίων Αποστόλων έργον, αποστολήν ιερωτάτην της οποίας κέντρον και σκοπός είναι η σωτηρία του ανθρώπου δια την οποίαν ο Θεός, «τον Υιόν Αυτού τον Μονογενή έδωκεν».
Καλείται ο Επίσκοπος υπό του Κυρίου να ποιμάνη τα λογικά πρόβατα κατά το παράδειγμα Του, ουχί ως μισθωτός ποιμήν αλλ' ως καλός, έτοιμος να δώσει και την ζωήν υπέρ των προβάτων.
Έχομαι όμως δι' ελπίδος εις τους οικτιρμούς της ευσπλαχνίας του Θεού που μέχρι τώρα με συνετήρησε, με διεκυβέρνησε οσίως, μοι έδωκε πλουσίως τους οικτιρμούς και τα ελέη Του, με εστήριξε, με εφώτισε και διεφύλαξε κατά τρόπον θαυμαστόν, ότι και τώρα θα ενδυναμώσει την αδυναμίαν μου, ώστε η δύναμις Αυτού να τελειούται εν ταις ασθενείαις μου.
Στηρίζω δε, τας ελπίδας μου εις την Πανάχραντον και αειπάρθενον Μητέραν του, εις τον Τίμιον Πρόδρομον, εις τον μεγαλομάρτυρα Γεώργιον του οποίου η ασπίδα πολλές φορές με προστάτευσε, εις τον σήμερον εορταζόμενο Άγιο Νικόλαο και τον προστάτην μας Άγιο Νεκτάριο τον θαυματουργό.
Επιτρέψατε μοι, Μακαριώτατε κατα την στιγμήν ταύτην την Ιεράν, να εκφράσω ευγνωμόνους ευχαριστίας και προς πρόσωπα σεβαστά και αγαπητά, τα οποία διεδραμάτισαν σπουδαίον ρόλον κατα την πορείαν της ζωής μου και ταπεινής διακονίας μου.
Και πρώτον προς Υμάς Μακαριώτατε Τελετουργέ της Προσωπικής μου Πεντηκοστής, με περιβάλετε με την αγάπην σας και την εμπιστοσύνην σας εδώ και δέκα χρόνια που διακονώ στο Ιεραποστολικό μας Πατριαρχείο.
Το χαμόγελο σας και τα καλά σας λόγια για το πρόσωπον μου, ενδυναμώνουν την διακονίαν μου. Μου δίνουν δύναμη και κουράγιο ώστε να συνεχίσω. Με προτείνατε δια τον τρίτον βαθμόν της Ιερωσύνης, τον Επισκοπικόν. Σας εκφράζω τον άπειρον σεβασμόν μου, την εσαεί ευγνωμοσύνην μου την υιικήν μου αγάπην, την υπακοήν μου και την εσαεί υπόσχεση μου, να προσεύχομαι θερμά και αδιαλείπτως προς τον ύψιστον υπέρ υγείας και μακροημερευσεώς σας επ' αγαθώ της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας και του Πατριαρχείου μας.
Έν ευλαβεία πολλή εκφράζω τας θερμάς μου ευχαριστίας προς τούς Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς, τούς στηρίζοντας με διά των προσευχών τους.
Μετά συγκινήσεως και ευγνωμοσύνης πολλής στρέφω τον νουν και την καρδίαν μου προς τον αείμνηστον Γεροντά μου Μητροπολίτην Φθιώτιδος κυρόν Δαμασκηνόν, τον Ιεράρχην της Αγάπης, από τα χέρια του οποίου έλαβα τους δύο βαθμούς της Ιερωσύνης.
Αδιαλείπτως προσεύχομαι υπέρ αυτού, υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως του εν σκηναίς δικαίων και Αγίων.
Μετά συγκινήσεως πολλής στρέφω την σκέψιν μου προς τους αειμνήστους γονείς μου, τον Μαργαρίτην και την Παναγιώτα και ιδιαιτέρως στον Ήρωα πατέρα μου που κρατήθηκε αιχμάλωτος στα ναζιστικά στρατόπεδα των Γερμανών κατά τα σκληρά χρόνια της κατοχής.
Στρέφω τον νούν μου στον Ιερέα του χωριού μου τον συμμαρτυρήσαντα με αείμνηστο πατέρα Σταύρο Ντούρο. Με παρέλαβε παιδάκι στο Ιερό και με παρέδωσε άνδρα τέλειο στην Εκκλησία.
Ενθυμούμαι την ώραν ταύτην τον αείμνηστον και πολύκλαυστο αδελφό μας Ισίδωρο τον φίλο, τον αδελφό, τον συγκυρηναίο, που τόσο νέος και απρόοπτα έφυγε απο κοντά μας. Πιστεύω οτι σήμερα θα χαίρεται απο τον ουρανό.
Ευχαριστώ απο καρδίας μου τους κατα σάρκα συγγενείς μου, την αγαπημένη νύφη μου Παναγιώτα και τα ανήψια μου Γεώργιο και Δημήτριο.
Άπειρες ευχαριστίες και ευγνωμοσύνη πολύ προς τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Λεοντοπόλεως κκ.Γαβριήλ για την αγάπην του και το ενδιαφέρον του για μένα. Υπήρξε αληθινός και είναι αδελφός και φίλος, συμπαραστάτης, ολοπρόθυμος, και ανιδιοτελής κατά πάντα. Του οφείλω πολλά και ανεξόφλητα, τον σέβομαι μετ' ιδιαζούσης τιμης.
Τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Περιστερίου κκ. Χρυσόστομον ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας όστις εκ του περισεύματος της επιείκιας και αγαθότητος αυτής περιέβαλε την αναξιότηταν μου δι' εμπιστοσύνης και στοργής και ο οποίος εις τας δυσκολίας της ζωής μου υπήρξε αντιλήπτωρ ταχύς και προστάτης άγγελος. Στο ωμοφόριο του με παρέδωσε ο Γεροντάς μου Μητροπολίτης Φθιώτιδος Δαμασκηνός δύο μήνες πριν κοιμηθεί, λέγοντάς μου να κάνω υπακοή στο προσωπό του γιατί τον ξεχώριζε και τον αγαπούσε πολύ, και εκεινος ανοιξε τις πόρτες της Μητροπόλεως του και της καρδιά του και με δεχθήκε σε μια δύσκολη για μένα ώρα όταν έχασα και τους δύο γονείς μου. Τον ευχαριστώ για όσα έπραξε και πράτει για μένα, γνωρίζω ότι η καρδιά του σήμερα χαίρει και σκιρτά γιατί ποθούσε διακαώς να με δει Επίσκοπο της εκκλησίας του Χριστού.
Ευχαριστώ τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κκ. Νικόλαο τον Ιεράρχη της ιδιαιτέρας μου πατρίδος για την αγάπη του και το ενδιαφέρον του κάθε φορά που επισκέπτομαι το χωριό μου και την μητρόπολιν Φθιώτιδος.
Με αγάπη πολλή βλέπω τον αγαπημένο μου φίλο και αδελφό νεοκλεγέντα Μητροπολίτη Πηλουσίου κκ. Νήφωνα. Τριάντα χρόνια βαδίζουμε μαζί με κοινά όνειρα και σχέδια. Ας είναι η νέα του διακονία πολύκαρπος και καλλίκαρπος.
Τους Σεβ. Μητροπολίτη Πτολεμαΐδος κκ. Εμμανουήλ και Αρχιμανδρίτην Αιμιλιανόν Παπαδάκην ευχαριστώ δια τας ευεργεσίες προς το προσωπόν μου, η ευγνωμοσύνη μου θα είναι παντοτινή.
Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μέμφιδος κκ. Νικόδημον και τους Ιερείς της Επιτροπείας Κα'ι'ρου απο καρδίας ευχαριστώ.
Ευχαριστίες πολλές στους διδασκάλους και καθηγητές μου.
Στους ομογενείς αδελφούς μας της Λιβυής και του Καΐρου.
Ευχαριστώ τον παριστάμενο Ιερέα του χωριού μου τον Πατέρα Μιχαήλ, που εκπροσωπεί τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κκ. Νικόλαο. Αγαπημένε μου αδελφέ, μου εφέρες σήμερα εδώ την αγάπη των συγχωριανών μου και την ζεστασιά της ιδιατέρας πατρίδος μου, της αγαπημένης μου τιθορεας Φθιώτιδος.
Ευχαριστώ τους παρισταμένους αδελφούς που ήρθαν από την Ελλάδα για να παραβρεθούν και να προσευχηθούν σήμερα στην χαρά μου.
Ευχαριστώ τον αδελφό και φίλο τον Πανοσ. Αρχιμ. Γεράσιμο Καραμολέγκο Γραμματέα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως Περιστερίου, όστις και εκπροσωπεί τον πολίον και περισπούδαστον Μητροπολίτην και Γέροντα μου κκ. Χρυσόστομον ως δε και τον Θεοφιλέστατον επίσκοπον Μεθώνης κκ. Κλήμεντα Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ευχαριστώ την Γενική Πρόξενο του Κα'ι'ρου κα. Κομίνη. Ευχαριστώ τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστο Καβάλη. Ευχαριστώ τον Πρόεδρο των αραβοφώνων Κα'ι'ρου κ. Χοσνί Ρομπέρ. Ευχαριστώ και την Μάνα μας στο Κάιρο την κα. Στέλλα Κυριάζη Αρχόντισσα των Εκκλησιών.
Αφήνω τελευταίο και εκφράζω ιδιαιτέρως την άπειρη ευγνωμοσύνη μου και την ανεξόφλητον υποχρέωσιν μου προς το πρόσωπον του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μου, Άχρι τούδε Μητροπολίτου Τριπόλεως κκ. Θεοφύλακτον, δι'οσα σοφά και συνετά εδιδάχθην κοντά του εις την μαρτυρικήν και δεινός σήμερον δοκιμαζομένην Ιεράν Μητρόπολιν του της Λιβυής.
Μακαριώτατε, γνωρίζω πολύ καλά οτι είναι μέγα και βαρύ το αξίωμα της αρχιερωσύνης, βαρύ και δυσχερές. Καθώς λέγει ο μέγας της εκκλησίας Πατήρ ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος «Έργον εστί το πράγμα ούκ άνεσις, φροντίς ου τρυφή, λειτουργία υπεύθυνος, ούτε αρχή ανεξέταστος, πατρική κηδεμονία, ου τυραννική αυτονομία, οικονομική προστασία, ουκ αλογοθέτητος εξουσία».
Δια τούτο παρακαλώ όπως οι πάντες ευχήθητε, να υποδεχθώ εν ταπεινώσει πολλή την μεγάλην ταύτην χάριν του Αγίου Πνεύματος, να αναδειχθώ εκλεκτός του Θεού Αρχιερεύς, να τηρήσω ανεπίληπτον την Αρχιερωσυνήν μέχρι τέλους και να κατακοσμώ εαυτόν κατά το Ευαγγέλιον εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι.
Και νύν Μακαριώτατε μετά συγκινήσεως πολλής και συναισθήσεως πλήρους, κλίνω τα γόνατα και τον αυχένα προ του Αγίου θυσιαστηρίου το της δουλείας πρόσχημα σημαίνων, τω Θεώ και Πατρί μου, και αποδέχομαι την δι' Υμών κατερχομένην Θείαν Χάριν, την τα ασθενή θεραπεύουσαν και τα ελλείποντα αναπληρούσαν «Ιδού εγώ, Κύριε». Γεννηθήτω το θέλημά σου. Αμήν.
