Δημοκρατία σημαίνει συμμετέχω. Και συμμετοχή δίχως ψήφο είναι... κουτσή συμμετοχή. Λειψή. Ανεπαρκής. Για τον λόγο αυτό, το δικό μας σύνθημα είναι “Ψηφίστε, μην περιμένετε από τους άλλους να αποφασίσουν για το δικό σας μέλλον”.
Αντί άλλου προλόγου, επιλέγουμε να επισημάνουμε την αναγκαιότητα συμμετοχής των Ελλήνων ψηφοφόρων σε αυτές τις εκλογές. Η ουσία της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας είναι να αποτυπώνεται στην κάλπη η βούληση του “Κυρίαρχου Λαού”. Ωστόσο, όταν ο ίδιος ο Λαός επιλέγει σε μεγάλο ποσοστό την αποχή (είτε ως ένδειξη διαμαρτυρίας είτε, συχνότερα, ως ένδειξη έλλειψης εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα και, ακόμη συχνότερα, ως έλλειψη ενδιαφέροντος), η Δημοκρατία... νοθεύεται. Νερώνει. Δεν είναι πλέον αντιπροσωπευτική των βουλών της κοινωνίας, αλλά μόνο ενός μέρους αυτής. Και δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην Ελλάδα να ξεπέσει σε τέτοιο σημείο. Παρότι ειδικά η απογοήτευση από τους μετέχοντες στο πολιτικό σύστημα είναι κατανοητή - και εν πολλοίς δικαιολογημένη.
Αυτό όμως που δεν είναι κατανοητό είναι η συνειδητή αποχή από τα κοινά. Η “ιδιώτευση”. Διότι ο ιδιωτεύων στερεί από τον εαυτό του την επιλογή, παραιτείται του δικαιώματος της παρέμβασης στην ίδια την ουσία της Δημοκρατίας. Δημοκρατία δίχως συμμετοχή δεν είναι Δημοκρατία.
Ο πολίτης σε μια δημοκρατική κοινωνία είναι υπεύθυνος. Η υπευθυνότητα του, φευ, δεν εξαντλείται στην ψήφο του (ή δε θα ’πρεπε να συμβαίνει αυτό). Η λέξη- “κλειδί”, ξανά, είναι “συμμετοχή”. Υπάρχουν πολλά μετερίζια απ' όπου κάποιος μπορεί να κάνει την άποψή του να ακουστεί, πολλές θέσεις από τις οποίες μπορεί να επηρεάσει την πολιτική. Ωστόσο, όλα ξεκινούν από την ψήφο, ως έκφραση της δημοκρατικής λειτουργίας. Και απεμπόληση αυτού του προνομίου - διότι περί τέτοιου πρόκειται - δεν προσφέρει καλές υπηρεσίες, ούτε στην κοινωνία, ούτε στο μέλος της κοινωνίας που απέχει.
Μια κρίσιμη εκλογή
Κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι κρίσιμη. Ιδιαίτερα όταν μιλάμε για εθνικές εκλογές. Και πολύ περισσότερο σήμερα, που η έξοδος από το ασφυκτικό πλαίσιο των μνημονίων, με το πέρασμα σε μια κάπως “χαλαρότερη” εποπτεία, δίνει τη δυνατότητα στην επόμενη κυβέρνηση, που θα αναδείξουν αύριο οι κάλπες, να χαράξει μια οικονομική πολιτική που δεν είναι... 100% αποτέλεσμα των “θέλω” των δανειστών. Αλλά αντίθετα, κατά ένα μεγάλο ποσοστό θα είναι απότοκος του προγράμματος του κόμματος (ή των κομμάτων) που θα κυβερνήσει. Σε αυτή τη φάση λοιπόν, που θα δούμε τι μπορούν να κάνουν τα ελληνικά κόμματα πέραν του ασφυκτικού πλαισίου ελέγχου ακόμη και της τελευταίας... υποσημείωσης του προϋπολογισμού από τους δανειστές, είναι σκόπιμο να εκφράσουμε όλοι τη θέση μας. Και μια και βρισκόμαστε στην κρισιμότερη φάση, όταν θα ληφθούν οι αποφάσεις που θα δείξουν πού θα πάει το (“βουλοπλέον”) καράβι της Ελλάδας την επόμενη δεκαετία... καλό είναι να έχουμε εκφράσει κι εμείς την άποψή μας.
Ψηφίζοντας όπως πάντα με αίσθημα ευθύνης και υπευθυνότητα. Οι κάλπες δεν είναι social media για να τρολάρουμε. Δεν ψηφίζουμε τον πιο γραφικό υποψήφιο, το πιο κουκουρούκου κόμμα, τον πιο “ό,τι να ’ναι” πολιτικό αρχηγό, για να κάνουμε την πλάκα μας (και κάπως έτσι... μπήκε κι ο Λεβέντης στην προηγούμενη Βουλή και μπορεί να μπει και ο Βελόπουλος). Ούτε ψηφίζουμε κάποιον για να... δείρει τους άλλους βουλευτές ή να τα... κάνει μπάχαλο στη Βουλή (κάπως έτσι μπήκε και η νεοναζιστική οργάνωση στον - ω, τι ειρωνεία! - “ναό της Δημοκρατίας”). Τρολάρισμα στο Facebook και το Twitter. Αυτό που βάζεις στην κάλπη σού επιστρέφεται στο πολλαπλάσιο. Επηρεάζει τη ζωή τη δική σου, των ανθρώπων που αγαπάς, της οικογένειας, των φίλων σου. Επηρεάζεσαι τη δουλειά σου, τα οικονομικά σου, την επιβίωσή σου. Δεν προσφέρεται για τρολάρισμα και «άντε να ψηφίσουμε τον τάδε καραγκιόζη να σπάσουμε πλάκα, ρε φίλε». Όταν επιλέγεις κόμμα, επιλέγεις πολιτική. Διαβάστε τις θέσεις των κομμάτων, ακούστε τι λένε οι πολιτικοί αρχηγοί και οι εκπρόσωποί τους, λάβετε υπόψη και το παρελθόν τους και... αποφασίστε ανάλογα. Όχι στα τυφλά, όχι βάσει του αν ο ένας είναι όμορφος, ο άλλος γλυκομίλητος ή ο παράλλος «έχει πλάκα».
Ψηφίστε τους ικανούς
Και άντε ότι έχουμε επιλέξει το κατάλληλο κόμμα, εκείνο που οι θέσεις του μας αντιπροσωπεύουν. Πρέπει να επιλέξουμε βουλευτή. Εδώ τα κριτήρια γίνονται... πιο προσωπικά. Άλλοι ψηφίζουν βάσει του ποιος τους υποσχέθηκε “ρουσφέτι”. Άλλοι εκείνον που έχει την εντονότερη παρουσία στα media. Άλλοι κάποιον που είναι... νέος και ωραίος. Άλλοι ψηφίζουν τους συγχωριανούς τους. Υπάρχουν άπειρα κριτήρια βάσει των οποίων επιλέγει κανείς τον υποψήφιο της προτίμησής του.
Δυστυχώς, φαίνεται να είναι μειοψηφία (και μάλλον μικρή) εκείνοι που επιλέγουν βάσει του προφανέστερου κριτηρίου: του ποιος υποψήφιος φαίνεται ικανότερος να ανταποκριθεί στη δουλειά που του αναθέτουν οι ψηφοφόροι. Διότι αυτό κάνουμε: Επιλέγουμε εκείνους που θα μας εκπροσωπήσουν στο Κοινοβούλιο και θα εργαστούν για το καλό της χώρας, των πολιτών, της τάξης τους.
Αν χρειαζόταν να δώσουμε μία και μοναδική παραίνεση προς τους αναγνώστες της “Ν.Κ.”, θα ήταν ακριβώς αυτή: Ψηφίστε τους ικανότερους. Τους πιο αξιόλογους. Αυτούς που «μπορούν να κάνουν τη δουλειά». Όχι εκείνοι για τους οποίους “κάπου ακούσατε καλά λόγια” ή που βλέπετε περισσότερο ή που έχουν το πιο... λαμπερό χαμόγελο. Οι άνθρωποι αυτοί υπάρχουν σε όλα τα ψηφοδέλτια. Είναι άνθρωποι που έχουν να επιδείξουν έργο στον τομέα τους (όποιος κι αν είναι αυτός), που δε δίνουν παχυλές υποσχέσεις αλλά μιλάνε ρεαλιστικά και σοβαρά, που έχουν τη διάθεση και τη θέληση - αλλά και την ικανότητα - να προσφέρουν έργο. Και όταν λέμε “έργο”, εννοούμε πέραν του... κλακαδορισμού του αρχηγού του κόμματος και της πειθήνιας ψήφου σε ό,τι αποφασίζεται.
Πώς θα τους εντοπίσετε αυτούς τους ανθρώπους; Αυτό εναπόκειται στον καθένα από μας. Αλλά αν “ξεχάσετε” τα κριτήρια που αναφέραμε στην αρχή και υιοθετήσετε μια πιο “κριτική” στάση έναντι των διαφόρων υποψηφίων, είναι βέβαιο ότι θα βρείτε τον κατάλληλο.
Ψήφος ευθύνης
Να το ξαναπούμε άλλη μια φορά: Η ψήφος είναι ευθύνη! Είναι μια απόφαση ουσίας, που επηρεάζει τη ζωή μας όσο καμία άλλη. Μην τη “χαρίζετε” σε κανέναν, μην τους κάνετε δώρο την αποχή σας. Ψηφίστε με το χέρι στην καρδιά!
«Νέα Κρήτη»
