Είναι και ο παράγοντας ΣΥΡΙΖΑ που συνετέλεσε στην επανεκλογή του Βασίλη Λαμπρινού στον Δήμο Ηρακλείου. Μπορεί να καταγράφτηκε μεγάλη αποχή, μπορεί οι άλλες παρατάξεις των Σισαμάκη- Κουκιαδάκη- Σχοιναράκη να συντάχθηκαν κατά του Κουράκη, όμως υπήρχε και ένα σημαντικό κομμάτι του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ που λειτούργησε με γνώμονα την αντι-Κουράκη εκλογή, αλλά και απέναντι στην πιο επίσημη επιλογή της Ν.Δ.
Για το Ηράκλειο, η οδηγία της Νέας Δημοκρατίας ήταν ότι τα τοπικά θεσμοθετημένα όργανα θα στηρίξουν εκείνον που κρίνουν ικανότερο. Η αρνητική αξιολόγηση του Βασίλη Λαμπρινού από τη ΝΟΔΕ με σχεδόν πολιτικό αυτοματισμό έστρεφε το ενδιαφέρον του επίσημου τοπικού οργάνου της Νομαρχιακής Διοικούσας Επιτροπής της Ν.Δ. προς το πρόσωπο του Γιάννη Κουράκη. Συνεπώς ένα κομμάτι του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε Κουράκη για να σταθεί απέναντι στη ΝΟΔΕ και όχι στη Ν.Δ., η οποία ουσιαστικά εκπροσωπείται στον συνδυασμό του Βασίλη Λαμπρινού με τους πιο σκληρούς παραδοσιακούς νεοδημοκράτες, την ομάδα Κεφαλογιάννη. Ψήφισαν, δηλαδή, Λαμπρινό γιατί η ΝΟΔΕ στήριξε Κουράκη, κι ας ήταν ο πυρήνας της “Δύναμης Πολιτών” σκληρός δεξιός!
Την ίδια στιγμή, ο Βασίλης Λαμπρινός ομολογουμένως είχε καλλιεργήσει κάποια ερείσματα προς τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2014 που εκλέχτηκε πρώτη φορά. Αν επιχειρούσε κάποιος να τα σταχυολογήσει, θα μπορούσε να καταγράψει τα εξής:
1. Η πρώτη επαφή: Τον Μάιο του 2014, ο Βασίλης Λαμπρινός κατήλθε υποψήφιος δήμαρχος με τις ευλογίες τού τότε προέδρου της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά και το σχήμα με Ινιωτάκη και Πασπάτη αντικατόπτριζε τότε το σχήμα της συγκυβέρνησης καθότι ο ίδιος ΔΗΜ.ΑΡ., ο Πασπάτης Ν.Δ. και ο Ινιωτάκης στο ΠΑΣΟΚ. Στον β’ γύρο όμως ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε μεταξύ Κουράκη και Λαμπρινού τον δεύτερο, εκφράζοντας τότε το αίτημα τμήματος της κοινωνίας, που ήθελε την αλλαγή ύστερα από 12 χρόνια Κουράκη στον Δήμο Ηρακλείου. Το γεγονός ότι στηρίχτηκε από την παράταξη “Ενεργοί Πολίτες” του Ηλία Λυγερού, που τότε είχε την επίσημη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος διέγραφε ανοδική πορεία προς την εξουσία της χώρας, δημιούργησε για κάποιο διάστημα μια φιλική διάθεση μεταξύ των δύο παρατάξεων για συνεργασία. Η συνεργασία όμως δε διήρκεσε πολύ, όταν προφανώς έγινε αντιληπτό από τους “Ενεργούς Πολίτες” ότι η τακτική Λαμπρινού τούς υποσκέλιζε.
Μεσολάβησε το δημοψήφισμα του 2015, οι αναταραχές στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και το κενό που δημιουργήθηκε μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Δήμου από τις διαχωριστικές γραμμές καλύφθηκε από προσωπικές στρατηγικές του Λαμπρινού, που εξομάλυνε με πιο αριστερές επιλογές τη σκληρή δεξιά πολιτική της παράταξής του. Δηλαδή, η σκληρή νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική στον Δήμο Ηρακλείου από τον Γιώργο Καραντινό έβρισκε αντίβαρο στην προοδευτική ιδέα του Αποτεφρωτηρίου, που αποδιδόταν στον ίδιο τον Λαμπρινό. Αυτό ικανοποιούσε τον ΣΥΡΙΖΑ για την επιλογή του στον β’ γύρο του Ηρακλείου και εκφραζόταν και από τις στενές σχέσεις Λαμπρινού με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο. Πολύ δε περισσότερο που τότε ο Λαμπρινός, ως πρόεδρος της ΠΕΔ, στάθηκε απέναντι στην επιλογή της Ν.Δ. να ψηφίσει πρόεδρο της ΚΕΔΕ τον Γ. Πατούλη. Τότε οι σχέσεις του με τον Γ. Καμίνη ήταν ακόμη πολύ στενές.
2. Δεν ήταν λίγες οι φορές από το 2014 κιόλας, αλλά κυρίως από το 2016 και μετά που ο Λαμπρινός υιοθέτησε την πολιτική της κυβέρνησης γύρω από το προσφυγικό, ερχόμενος σε σύγκρουση με την ιδεολογία της Ν.Δ. που τον στήριξε αρχικώς που η σχέση αυτή, δηλαδή με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, γινόταν όλο και πιο στενή. Τουλάχιστον με δύο από αυτούς, οι οποίοι υπηρετώντας το κοινό όφελος και πράττοντας ως όφειλαν, “έτρεχαν” τις υποθέσεις του Δήμου Ηρακλείου στα υπουργεία, το Ελεγκτικό Συνέδριο και άλλες υπηρεσίες, ξεμπλοκάροντας υποθέσεις οι οποίες όμως εμπλούτιζαν την ατζέντα του παραγόμενου δημοτικού έργου στο Ηράκλειο (έργα ύδρευσης, σχέδια πόλης, ΤΟΜΥ, προσφυγικό κ.λπ.).
3. Ύστερα ήρθε το προσφυγικό. Σε μια κρίσιμη περίοδο τον Αύγουστο του 2016, η κάθοδος του τότε υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλα στο Ηράκλειο και η συμφωνία για υποδοχή μεταναστών στο Ηράκλειο οδήγησε σε σύγκρουση Λαμπρινού με τη Νέα Δημοκρατία. Ο Λαμπρινός ως ΔΗΜ.ΑΡ. είχε ήδη στραφεί, όπως και ο Φώτης Κουβέλης τότε, προς τα αριστερά. Εξάλλου, στον β’ γύρο είχε εκλεγεί με ΣΥΡΙΖΑ, όμως είχε κατέβει με στήριξη Ν.Δ. Ναι, αλλά η Ν.Δ. δεν ήταν πλέον κυβέρνηση. Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι αναταράξεις οδήγησαν τις σχέσεις Λαμπρινού και του γραμματέα της Π.Ε. της Ν.Δ. Λευτέρη Αυγενάκη σε σύγκρουση, η οποία δημιούργησε δύο πόλους στην τοπική Ν.Δ.: Από τη μια ο Αυγενάκης απέναντι στον Λαμπρινό, και από την άλλη ο Κεφαλογιάννης δίπλα στον Λαμπρινό. Οι του Αυγενάκη δημοτικοί σύμβουλοι εκπαραθυρώθηκαν από τη Λότζια με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ του Κεφαλογιάννη αξιοποιήθηκαν.
4. Το Δημοτικό Ιατρείο που έγινε ΤΟΜΥ: Στη συνέχεια ακολούθησε η ιστορία με το Δημοτικό Ιατρείο Ηρακλείου, το οποίο στήθηκε εξαρχής με συμβάσεις με το ΠΑΓΝΗ και επιστημονικό έργο αλλά και υπηρεσίες προς τον πολίτη. Ενοικιάστηκε κτήριο στα δυτικά της πόλης, εξοπλίστηκε, τοποθετήθηκε προσωπικό και όλα τα έξοδα του Δήμου Ηρακλείου. Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2018 προχώρησε στην επιλογή της ίδρυσης Τοπικών Μονάδων Υγείας στη χώρα, το Δημοτικό Ιατρείο ουσιαστικά στέγασε μία εκ των ΤΟΜΥ Ηρακλείου, δηλαδή μια μονάδα της 7ης Υ.ΠΕ. και της κυβέρνησης, συνεχίζοντας να πληρώνει τα έξοδα του κτηρίου και του προσωπικού ο Δήμος Ηρακλείου. Ήταν η δεύτερη φορά που ο Δήμος Ηρακλείου υιοθετούσε και “έτρεχε” μια κεντρική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς, οι σχέσεις Λαμπρινού με ΣΥΡΙΖΑ ήταν συνεχώς βελτιούμενες.
5. Η τοποθέτηση του πρώην προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ. Φώτη Κουβέλη στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κατά τον ανασχηματισμό του Αυγούστου του 2018, στο υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής προφανώς ενδυνάμωσε τις σχέσεις αυτές που έχουν σκιαγραφηθεί παραπάνω. Και αυτό γιατί ο Βασίλης Λαμπρινός και ο Φώτης Κουβέλης διατηρούν δεκαετίες στενή φιλική σχέση, είναι και οι δύο νομικοί με παράλληλους βίους στην Αριστερά, σχεδόν συνομήλικοι, και αγνοώ αν υπήρξαν ποτέ συμφοιτητές, αν και θα πρέπει οι σπουδές τους να ήταν σε παράλληλο χρόνο. Επίσης, στενή σχέση του Φώτη Κουβέλη ήταν αυτή και με τον αείμνηστο Δημήτρη Ξυριτάκη, που είχε στηρίξει και είχε κατέβει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον Βασίλη Λαμπρινό το 2014. Μάλιστα, η στενή σχέση του Φώτη Κουβέλη με τον Βασίλη Λαμπρινό επισφραγίστηκε και δημόσια, όταν κατά την προεκλογική περίοδο του 2014 ο τότε πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. επισκέφτηκε το εκλογικό κέντρο του Βασίλη Λαμπρινού στην οδό Ίδης, όπου του είχαν επιφυλάξει θερμή υποδοχή, ανταλλάσσοντας αγκαλιές, φιλιά και ευχές. Προφανώς η σχέση αυτή και διατηρείται σήμερα και δεν αποκλείεται να έχει παίξει και κάποιο ρόλο στις σχέσεις Λαμπρινού-ΣΥΡΙΖΑ.
Συνεπώς δε θα πρέπει να ξενίζει κάποιον η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την απόσυρση της υποψηφιότητας της Λιάνας Σταρίδα, να μην ανακοινώσει επίσημη στήριξη στους “Ενεργούς Πολίτες” του Ηλία Λυγερού, που ήταν και η παράταξη που εκλέχτηκε το 2014 με το επίσημο “χρίσμα” του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την προεκλογική περίοδο του 2019 ή σε κάποιον άλλο, αφήνοντας θολό το τοπίο. Εξάλλου, η ανοιχτή τοποθέτηση της Λιάνας Σταρίδα υπέρ του Λαμπρινού ένα 24ωρο πριν από το άνοιγμα της κάλπης αλλά και τα δημόσια συγχαρητήρια από τον γραμματέα του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Κλαράκη στον Βασίλη Λαμπρινό δείχνουν, αν μη τι άλλο, ότι, αν δεν είχε τη στήριξη του εν λόγω κόμματος, είχε τουλάχιστον την εύνοια, σε τοπικό επίπεδο.
