Ναι, η αποχή του 52% έπαιξε τον ρόλο της, ούτε δαιμονοποιούνται αυτοί που την επέλεξαν, ούτε όμως καθοσιώνονται. Αυτό που ελάχιστοι τολμούν να πουν για την αποχή είναι το “ίδιον” της “φυλής” μας: Ο Νεοέλληνας, αφού έβγαλε την υποχρέωσή του στη σταυροδοσία της προηγούμενης Κυριακής (να ξέρει και πού θα ζητά χάρες - στην Κρήτη ειδικά είμαστε “μανούλες” στο πελατειακό σύστημα), απείχε προχθές!
Όχι μόνο εδώ, αλλά σε όλη την Ελλάδα. Σιγά μη νοιάζεται για τον “μαέστρο”, η “ορχήστρα” είναι σημαντική (αυτό φυλάξτε το για αναλύσεις του μέλλοντος αυτοδιοικητικά), ειδικά τώρα, με αυτό το σύστημα απλής αναλογικής, που ισχύει μόνο για τους συμβούλους και όχι για τους δημάρχους ή περιφερειάρχες.
Τα “τέρατα” δυσαρμονίας δε θα αργήσουν να φανούν, δήμαρχοι μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο, άλλωστε, δεν είναι μόνο στο Ηράκλειο. Στη Θεσσαλονίκη, ο νέος δήμαρχος έχει μόλις 7 από τις 49 έδρες. Φαντάζεστε ότι όλα αυτά οδηγούν μόνο σε προγραμματικές συγκλίσεις και συνεργασίες για να διαμορφωθεί και πλειοψηφία εδρών και να διοικηθεί ο Δήμος;
Συναλλαγές και ανταλλάγματα (καλώς ή κακώς εννοούμενες) δε θα υπάρξουν νομίζετε; Θα φανεί στη σύνθεση της νέας δημοτικής Αρχής, από αντιδημάρχους και προέδρους Επιχειρήσεων και Οργανισμών, μέχρι και συμφωνίες “σου ψηφίζω αυτό για να μου περάσεις το άλλο”. Θα φανεί και από το αν οι συμφωνίες θα περιοριστούν σε παραταξιακό επίπεδο ή θα γίνουν και πιο προσωπικές με αποχωρήσεις και προσχωρήσεις...
Ήδη μια “μαγιά” συμφωνιών, που έπαιξε και αυτή τον ρόλο της στο εκλογικό αποτέλεσμα, φάνηκε από τον τρόπο που έσπευσαν να φιγουράρουν δίπλα στον Βασίλη Λαμπρινό για τα επινίκια οι Κουκιαδάκης, Σισαμάκης και Σχοιναράκη. Για τον Σεπτέμβριο και μετά, αυτό κρατήστε το.
Αποφάσισε το 48%
Το υπόλοιπο 48% αποφάσισε για το Ηράκλειο και μαζί με τα άκυρα και λευκά, ουσιαστικά το 24,34% έδωσε κατά πλειοψηφία τον δήμαρχο που ήθελε, και είναι ο απερχόμενος και εκ νέου δήμαρχος Βασίλης Λαμπρινός, και το 23,66% ψήφισε Κουράκη.
Όπως ακριβώς το είπε ένας από τους “ταγούς” της παράταξης του νικητή, «εμείς οι ανήκοντες στην upper class έχουμε και το μορφωτικό και το οικονομικό επίπεδο να παίρνουμε με άνεση τις αποφάσεις. Στις Πατέλες, τον Πόρο, τα Δειλινά ή την Αλικαρνασσό, δεν έχουν ή το ένα ή το άλλο ή και κανένα από τα δύο, στο τέλος όμως, ιδίως για λόγους μορφωτικού επιπέδου, εμάς θα εμπιστευτούν». Αλλά είναι μόνο αυτό;
Η πόλη επέλεξε στενά και μόνον μεταξύ δύο προσώπων; Λαμπρινός ή Κουράκης; Είναι πιο ορθή η ανάγνωση “επέλεξε το οτιδήποτε στο αντι-Κουράκης”;
Ναι, αλλά κάποιος θα πρέπει να ερμηνεύσει και το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής, όπου ο Κουράκης είναι πλέον πρώτη δύναμη στο Δημοτικό Συμβούλιο με 18 έδρες. Αν προσθέσει κανείς τη στάση των πλειόνων του Λυγερού από τους 6, τους 2 του Ινιωτάκη και την πάγια πολιτική στάση του ΚΚΕ με τις 2 έδρες της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, ο νικητής δήμαρχος Β. Λαμπρινός μάλλον θα πρέπει να ξαναδεί το ποιος νίκησε πραγματικά τη δεύτερη Κυριακή, περιοριζόμενος στην προσωπική του επιτυχία, που ήταν όμως όχι ατομική επίδοση, αλλά άθροισμα πολλών παραγόντων. Ο λαός αποφάσισε, ακόμη και απέχοντας στην πλειοψηφία του, και η επιλογή του είναι απόλυτα σεβαστή. Το αν ήταν ορθή ή λάθος (δικαίωμα στο λάθος έχει μόνο αυτός) θα κριθεί από την θετική αποτίμηση της επόμενης τετραετίας ή θα το υποστεί από την αρνητική αποτίμηση.
Είναι μόνο ο λαός όμως που αποφάσισε ακόμη και με την “ιδιοτέλεια” σε ένα τμήμα του ή υπάρχουν και άλλοι παράγοντες;
Οι “γαλάζιοι”
Η “γαλάζια” παράταξη, διχασμένη μεν στις εκλογές, στον πρώτο γύρο εξέλεξε 7 “σκληρούς παραδοσιακούς δεξιούς” με τον Λαμπρινό και 2 “λάιτ δεξιούς” (που στα δικά τους μπράτσα στηρίχτηκαν) με τον Κουράκη, με τον “φοβικό” για το Ηράκλειο γραμματέα του κόμματος να μην μπορεί να στηρίξει ούτε τα στελέχη που η ΝΟΔΕ έβαλε ως υποψήφιους με τον Κουράκη.
Η “σκληρή λαϊκή Δεξιά”, αφού έβγαλε τους δημοτικούς της συμβούλους, βλέποντας ότι σε δύο μήνες θα είναι κυβέρνηση η Ν.Δ., ψήφισε ανάλογα στον δεύτερο γύρο σε επίπεδο προσώπου δημάρχου. Μην αποκλείετε μετά τις εθνικές εκλογές τη συμπόρευση όλων των “γαλάζιων” συμβούλων με έναν τρόπο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και το αντι-κουρακικό μέτωπο
Μήπως στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκαν διαφορετικά; Είναι οι ίδιοι που, αφού κατάπιαν το εγχείρημα Σταρίδα, έχοντας ήδη αδειάσει την παράταξη Λυγερού που στήριξαν το 2014, μετά επειδή δε χώνευαν την αποτυχία τους αυτή, προτίμησαν, αντί για την παράταξη Λυγερού, τον Λαμπρινό, από την πρώτη Κυριακή. Στη δεύτερη, όχι μόνο το επικύρωσαν, αλλά με μια πρωτοφανή “πολιτική σχιζοφρένεια” επιχειρηματολογούσαν όχι μόνο σε ένα αντι-κουρακικό μέτωπο περί «ηθικού πλεονεκτήματος» (ας έριχναν μια ματιά στο fb για τους “ευγενείς και ηθικούς” και τις χυδαίες αναρτήσεις τους), επιχειρηματολογούσαν και πολιτικά ότι «έτσι ηττήθηκε ο Λευτέρης», εννοώντας τον γραμματέα της Ν.Δ.! Πώς; Μα, στηρίζοντας τους “σκληρούς δεξιούς” και τους “αντι-ΣΥΡΙΖΑ του ΚΙΝ.ΑΛ.”, που εξελέγησαν με τον Β. Λαμπρινό!
Αλήθεια, σε ένα χώρο μοναδικό στην Ελλάδα, ως κοινωνική πλειοψηφία, μπορούν να μας δείξουν έναν δήμαρχό τους που επικράτησε ή έστω έναν εκλεγμένο περιφερειακό τους σύμβουλο, όταν ο Αρναουτάκης έκανε “πάρτι” εκλογών; Η αντίληψη του “μαγαζιού 4%” καλά κρατεί και φυσικά, όπως καταλαβαίνουμε εμείς, θα προσδοκούν τους “δανεικούς” από αυτή την κίνηση στις εθνικές εκλογές του Ιουλίου! Να το πουν και στον πρόεδρο του κόμματός τους, που μιλάει για το δίλημμα «δεξιά ή προοδευτική παράταξη». Αφελείς; Μπα, ως γνήσιοι “ρεφορμιστές”, στον τόπο που γέννησε τις πιο “θερμοκηπιακές συνευρέσεις” στο όνομα της ταλαίπωρης Αριστεράς, τους αρκεί το “όπου φυσάει ο άνεμος”, αρκεί να τα έχουν καλά με την όποια εξουσία, τώρα που κάποιοι εξ αυτών “γεύτηκαν” ένα κομμάτι της...
«H εκκωφαντική αδυναμία του κόμματος να αφουγκραστεί τα αυτοδιοικητικά επίδικα, που επηρεάζει και την ψήφο στο εθνικό ψηφοδέλτιο, και η αποκρουστική οίηση κάποιων στελεχών σε συνδυασμό με την προ-νεωτερική προσωπολατρική πεποίθηση που κυριάρχησε ότι “τους έχουμε” επειδή “τους έχει ο αρχηγός”», έγραψε για τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές και τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ ο καθηγητής στο Πάντειο, Δημήτρης Χριστόπουλος.
Γ. Κουράκης : Δεύτερη φορά πρωταγωνιστής στο ίδιο σκηνικό
Ο ίδιος ο Κουράκης προφανώς θα πρέπει να αναρωτηθεί και εντός του: “Δεύτερη φορά το ίδιο σκηνικό” κάτι πρέπει να λέει και για τον ίδιο και για τους τόνους λάσπης, που 5 χρόνια μπορεί να έμειναν λάσπη και τίποτα να μην αποδείχτηκε, αλλά οι αντίπαλοί του, που τον επαίνεσαν για τον «ευγενή προεκλογικό του αγώνα», αυτοί οι ίδιοι “μπούκωσαν” από τη χυδαιότητα και τις ύβρεις στο Facebook, μέχρι και με ομοιώματα “πέους με φτερά”, δείγμα τού πώς οι “ευγενείς” χρησιμοποιούν με κυνισμό τα πάντα, απ’ όσα ο λαός με περίσκεψη ή και ενοχικά μπορεί να εκτοξεύσει μόνο σε συνθήκες αφόρητης πίεσης.
Η βεβαιότητά του την πρώτη Κυριακή με την καθαρή πρωτιά δεν τον άφησε να δει πως ήταν στην πιο βολική θέση για να τον “τελειώσουν” πολιτικά θεατοί και αθέατοι “παίκτες” με διαφορετικές αφετηρίες, με ετερογονία σκοπών, αλλά με τον ίδιο στον στόχο. Υποτίμησε ταυτόχρονα το «πες, πες κάτι μένει...», θεωρώντας ότι αφορούσε το παρελθόν. Κι όμως, αυτοί που τον επαίνεσαν για το επίπεδο του προεκλογικού του αγώνα, σε τρία 24ωρα διακίνησαν και πάλι ό,τι πιο απίστευτο υπήρχε, αρκετό για να σπιλώσει, κυρίως μέσω fake λογαριασμών στο fb. Είναι ανεξήγητο γιατί ο ίδιος απέφυγε να δώσει μια καταλυτική απάντηση ευθύς εξαρχής σε αυτά τα φαινόμενα, εμφανιζόμενος σε άλλο μήκος κύματος, περιφρουρώντας περισσότερο τα εύσημα που έδιναν οι αντίπαλοί του για έναν αξιοπρεπή και άλλου ύφους προεκλογικό αγώνα.
Έδειχνε να απολαμβάνει περίπου ως αποτέλεσμα της κάλπης το «ο Γιάννης είναι άλλος άνθρωπος αυτή τη φορά, εμφανώς βελτιωμένος και με πολύ καλό ψηφοδέλτιο». Κι όμως, από αυτό το ψηφοδέλτιο οι πικρίες της μη εκλογής έπαιξαν και πάλι τον ρόλο τους στον β’ γύρο, κυρίως στη μη κινητοποίηση των ψηφοφόρων του, που περίπου νόμιζαν ότι το αποτέλεσμα είχε κριθεί από την πρώτη Κυριακή. Αντίθετα, στην παράταξη Λαμπρινού, πολλοί μη εκλεγμένοι, αν και σφόδρα δυσαρεστημένοι με τις “σκληρές γραμμές” σταυροδοσίας, συσπειρώθηκαν έστω και τις τελευταίες μέρες, με πόλωση και πάθος, για να μη χαθεί μετά την πλειοψηφία των εδρών στο Δημοτικό Συμβούλιο και ο δημαρχιακός θώκος.
Μέσα από το “φίλτρο” της Περιφέρειας
Η Περιφέρεια πόσο εκτός κλίματος υπήρξε άραγε; To ΚΙΝ.ΑΛ. στο Ηράκλειο ανακοίνωσε δύο, χέρι-χέρι, υποψηφιότητες: Αρναουτάκη και Κουράκη. Οι ίδιοι, διασκεδάζοντας τις εντυπώσεις, με τον πρώτο ανακουφισμένο από την επιλογή του δεύτερου για τη Λότζια ξανά, αυτοδεσμεύτηκαν να πάνε μαζί στις εκλογές. Από τις κινήσεις όμως ανθρώπων του πρώτου, ανοιχτά και όχι μόνο, φάνηκε ότι όλα ήταν στα λόγια, στην πράξη “δουλευόντουσαν”... Άλλωστε, για τον περιφερειάρχη, αν ανοίξει το “κάδρο” των δημοτικών επιλογών σε όλο το νησί, δήμαρχοι με εμπειρία και διακριτό αυτοδιοικητικό λόγο είναι πλέον είδος μειοψηφικό και οι νέοι θα πρέπει να “ψηθούν” και να αποδείξουν ότι μπορούν, μέχρι τότε η Περιφέρεια θα είναι το απόλυτο “αφεντικό”.
