Το πλήρες πακέτο παροχών τους περιλαμβάνει πολλά αεροπορικά εισιτήρια, επίδομα διαμονής και στέγασης, γραφεία, αυτοκίνητο και τη δυνατότητα να καλούν στις Βρυξέλλες περίπου 100 ανθρώπους τον χρόνο!
Κάθε χρόνο περισσότερα από 150.000 ευρώ μπαίνουν στον τραπεζικό λογαριασμό των ευρωβουλευτών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πληρώνει μέχρι και 250.000 ευρώ τον χρόνο για τη μισθοδοσία των συνεργατών τους.
Παράλληλα, οι ευρωβουλευτές όταν γίνουν 63 ετών έχουν δικαίωμα συνταξιοδότησης, ενώ έπειτα από την αποχώρησή τους από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δικαιούνται ένα πολύ καλό επίδομα μέχρι να κάνουν το επόμενο επαγγελματικό βήμα τους.
Ωστόσο, το πλήρες πακέτο παροχών τους περιλαμβάνει πολλά αεροπορικά εισιτήρια, επίδομα διαμονής και στέγασης, γραφεία, αυτοκίνητο και τη δυνατότητα να καλούν στις Βρυξέλλες περίπου 100 ανθρώπους τον χρόνο.
Εξίσου, γενναίες είναι και οι παροχές σε είδος που απολαμβάνουν τα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου. Για κάθε μέρα παραμονής τους στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο δικαιούνται 320 ευρώ, τα οποία καλύπτουν έξοδα διαμονής και διατροφής.
Για να τα εισπράξουν, ωστόσο, θα πρέπει να καταγραφούν επίσημα η παρουσία και η ψήφος τους στην αίθουσα. Αν λείψουν σε περισσότερες από τις μισές ψηφοφορίες, το ποσό που δικαιούνται πέφτει στα 160 ευρώ την ημέρα.
Για ταξίδια που έχουν σχέση με τα καθήκοντά τους οι ευρωβουλευτές μπορούν να δικαιολογήσουν έως 4.454 ευρώ ετησίως. Για να ταξιδέψουν προκειμένου να παρευρεθούν σε συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δικαιούνται αεροπορικό εισιτήριο σε business class ή -αν ταξιδεύουν με αυτοκίνητο- 53 λεπτά του ευρώ για κάθε χιλιόμετρο μέχρι τα 1.000 χιλιόμετρα.
Αυτά τα έξοδα πρέπει να συνοδεύονται από τα αντίστοιχα παραστατικά. Κάθε χρόνο μπορούν επίσης, με έξοδα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στην οποία ανήκουν, να καλύψουν τα έξοδα περίπου 100 συμπατριωτών τους για να ταξιδέψουν στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο.
Τυπικά, αυτά τα ταξίδια πρέπει να έχουν άμεση σχέση με τη δραστηριότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά συχνά είναι απλά μια αφορμή για ευχάριστες ολιγοήμερες διακοπές.
Ακόμα και μετά την ολοκλήρωσή της, η θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποδεικνύεται προσοδοφόρα. Οπως έχει δείξει η ιστορία, ο τίτλος του ευρωβουλευτή είναι μια πολύ ζηλευτή προσθήκη στο βιογραφικό, με την οποία ανοίγει πιο εύκολα ο δρόμος για υψηλόβαθμες θέσεις στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Τα παραδείγματα δεν είναι λίγα: Ο ∆ημήτρης Κουλουριάνος έγινε πρέσβης της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ και αναπληρωτής διευθυντής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, ο Γιάννης Ζιάγκας έγινε υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας, ο Χρήστος Παπουτσής έγινε εκπρόσωπος της χώρας μας στην Παγκόσμια Τράπεζα, ο Ευθύμιος Χριστοδούλου ανέλαβε τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος, ο Γιώργος Αναστασόπουλος πήγε στην UNESCO και ήταν για δύο χρόνια πρόεδρος της Γενικής ∆ιάσκεψης, ενώ, πιο πρόσφατα, ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης ανέλαβε καθήκοντα αναπληρωτή εκτελεστικού διευθυντή στο ∆ιεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σε αυτούς δεν περιλαμβάνονται όσοι ευρωβουλευτές αξιοποίησαν την εμπειρία τους στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο ως εφαλτήριο για την ανάδειξή τους στην κεντρική ελληνική πολιτική σκηνή.
Το «χρυσό αλεξίπτωτο»
Η επαγγελματική αποκατάσταση δεν είναι το μοναδικό μπόνους των ευρωβουλευτών όταν ολοκληρώνουν τη θητεία τους. Η αναχώρησή τους από τις Βρυξέλλες συνοδεύεται από ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, που επισήμως ονομάζεται «επίδομα μετάβασης» και ειρωνικά «χρυσό αλεξίπτωτο».
Το ποσό που αντιστοιχεί σε κάθε πρώην ευρωβουλευτή είναι ένας μισθός για κάθε χρόνο θητείας. Χορηγείται με πλαφόν τους 24 μισθούς και το ανώτατο ποσό μπορεί να φτάσει τα 210.185 ευρώ. Το επίδομα συνεχίζει να καταβάλλεται αν ο ευρωβουλευτής εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα. Αντίθετα, η εργασία στον δημόσιο τομέα ή σε μισθωτή θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σημαίνει ότι θα γίνει συμψηφισμός του νέου μισθού με το επίδομα.
Πηγή: ethnos.gr
