Απέναντι στην επόμενη γενιά. Και στις επόμενες. Ουσιαστικά, απέναντι στην Ιστορία. Σε μια δημοκρατική Πολιτεία, κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι κρίσιμη. Συναποφασίζουμε, με δημοκρατικές διαδικασίες και με την απαράβατη αρχή της πλειοψηφίας, για τη διαχείριση και ανάπτυξη της πολιτικής εξουσίας, καθώς και τη στήριξη και προώθηση των μεγάλων πολιτικών και κοινωνικών αιτημάτων του λαού.
Η κρίση δεν τελείωσε
Όλες οι εκλογικές αναμετρήσεις από το 2010 και μετά έχουν πολύ ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Από τότε που η κρίση χαράκωσε βαθιά τις σάρκες της Ελλάδας, όλα έχουν αλλάξει. Μπορεί τα μνημόνια τυπικά να τερματίστηκαν, αλλά η “κρίση” παραμένει. Σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο το ηθικό. Και σε πολιτικό. Και σε θεσμικό. Και στο ιδεολογικό, αν θέλετε: σχεδόν ένας στους δέκα Έλληνες στήριξε ξανά και ξανά μια εγκληματική οργάνωση που παριστάνει τον πολιτικό φορέα. Με ιδεώδη φασιστικά και πράξη εγκληματική. Αυτό... είναι κρίση. Βαθύτατη μάλιστα. Και η πολυεπίπεδη κρίση δεν αφήνει αλώβητες ούτε τις τοπικές κοινωνίες.
Αποφάσεις, όχι... μηνύματα
Και σε αυτήν την αναμέτρηση δε στέλνουμε μηνύματα. Συναποφασίζουμε. Δεν ψηφίζουμε για να απαγγείλουμε μηνύματα. Άλλωστε, σε ποιον αποδέκτη; Συναποφασίζουμε, όλοι μαζί, για το άμεσο μέλλον μας. Συμμετέχουμε δυναμικά στις ρίζες και στο περιεχόμενο μιας σπουδαίας και ουσιαστικής συναπόφασης. Συναποφασίζουμε για τον Δήμο ή και για την Περιφέρειά μας. Συναποφασίζουμε και για την Ευρώπη. Είναι μια απόφαση ουσίας, που αφορά όλους και καθένα. Δεν είναι αγγαρεία, ούτε χαβαλές.
Τα κριτήρια της απόφασης
Άλλα είναι τα κριτήρια για τις δημοτικές εκλογές. Άλλα για τις περιφερειακές. Και άλλα για τις ευρωεκλογές. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές κυρίαρχη είναι η επιλογή του προσώπου ή των προσώπων. Η πορεία τους στον δημόσιο βίο. Οι εξετάσεις που έχουν δώσει και οι δοκιμασίες στις οποίες έχουν υποβληθεί μέχρι σήμερα. Τα προγράμματά τους στο πλαίσιο των θεσμικών οριζόντων τους. Και οι εγγυήσεις που τα διασφαλίζουν. Και, από την άλλη, δεν επιτρέπεται να αφήσουμε να “ψαρεύουν” (οι όποιοι...) στα θολά νερά τής κάθε αναπόδεικτης συκοφαντίας. Ειδικά όταν διακινείται με υπόγεια ρεύματα, με υπαινιγμούς και μισόλογα. Ίσα-ίσα. Αποδοκιμάζουμε τους συκοφάντες. Αποδοκιμάζουμε τις μεθόδους τους. Παραμερίζουμε τον λόγο τους. Και τους περιθωριοποιούμε. Το πεδίο αναμέτρησης πρέπει να είναι πεντακάθαρο.
Ψηφίζουμε με όραμα για την Κρήτη. Και προσερχόμαστε στην κάλπη με βαθιά συναίσθηση του χρέους μας προς την πατρίδα. Προς την Ελλάδα. Πρέπει να καταθέσουμε κρυστάλλινη τη θέση μας. Δε χρωστάμε σε κανέναν την ψήφο μας. Δεν είμαστε όμηροι κανενός. Και κανένας δεν έχει προσημειώσει την εκλογική μας απόφαση. Η “Νέα Κρήτη” έχει την εκτίμηση και πεποίθηση ότι η Κρήτη και η χρονική και ιστορική συγκυρία απαιτούν Όραμα. Για την Κρήτη. Και τους κατοίκους της.
Η ευρωπαϊκή ψήφος
Στις ευρωεκλογές εντονότερο είναι το στοιχείο των προγραμμάτων και των προγραμματικών συγκλίσεων. Στις Βρυξέλλες και στο Λουξεμβούργο λαμβάνονται οι σημαντικότερες αποφάσεις για την οικονομία. Και όχι μόνο. Για τη φορολογία. Και για το περιβάλλον. Για την ενέργεια. Και για τη γεωργία και την αλιεία.
Για την παιδεία. Και για βασικούς όρους απονομής της δικαιοσύνης. Για την ασφάλειά μας. Και για την ανάπτυξη. Και, προπάντων, για το κοινωνικό κράτος. Επιπρόσθετο κριτήριο για τις ευρωεκλογές: με ποιους πάμε... Είμαστε μικρή χώρα για να παραστήσουμε τους ηγέτες της Ευρώπης. Είμαστε μεγάλη ιστορική χώρα και αξιώνουμε τον ρόλο του συμπρωταγωνιστή. Την τιμητική ιδιότητα και τα ανεκτίμητα χαρακτηριστικά του συστρατιώτη και του συμμαχητή.
Εμείς επιδιώκουμε μια Ευρώπη των λαών. Χωρίς να χαθεί η εθνική μας ταυτότητα. Εμείς διεκδικούμε μια Ευρώπη κοινωνικής δικαιοσύνης. Θραύοντας τους μηχανισμούς διεύρυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων. Εμείς προωθούμε μια Ενωμένη Ευρώπη που συμμετέχει στρατηγικά σε ένα πλατύ ιστορικό κίνημα ανάπτυξης για όλους τους πολίτες της.
Η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας δεν τίθεται εν αμφιβόλω - η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων έχει αποφασίσει (συνακόλουθα και η πλειοψηφία του λαού) πού στεκόμαστε. Αλλά βεβαίως δικαιούμαστε και οφείλουμε να αποφασίσουμε ποια ακριβώς είναι η Ευρώπη που θέλουμε. Ποιες αξίες προκρίνουμε. Μας ικανοποιεί η κατεύθυνση που δείχνει να έχει πάρει η Ευρώπη ή θέλουμε να αλλάξουμε πορεία; Πώς βλέπουμε την άνοδο της ακροδεξιάς, που κινδυνεύει να καταστρέψει όλα όσα χτίστηκαν με κόπο τόσα χρόνια; Συναποφασίζουμε, λοιπόν! Και για τη σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Με τις πιο πλατιές και πιο βαθιές αρμοδιότητες της επόμενης περιόδου. Και για την ανάδειξη αποφασιστικών κορυφαίων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι δύσκολες μέρες που πέρασαν
Τα προηγούμενα χρόνια, από το 2010 μέχρι και πρόσφατα, η σχέση της Ελλάδας με την Ευρώπη δοκιμάστηκε σκληρά. Η Ευρώπη δίστασε να στηρίξει την Ελλάδα όταν αυτή χρειάστηκε βοήθεια. Πείστηκε να τη στηρίξει μόνο όταν τα απόνερα της ελληνικής κρίσης φάνηκε ότι θα παρέσυραν και τις κραταιές τράπεζες Γερμανίας και Γαλλίας, οδηγώντας στα βράχια την ευρωπαϊκή οικονομία στο σύνολό της. Και όταν, με το PSI, “θωρακίστηκαν” οι γαλλογερμανικές τράπεζες, οι εταίροι μας έκαναν ξανά επίδειξη αναλγησίας, οδηγώντας τη χώρα από το ένα στο άλλο βάρβαρο μνημόνιο, με μέτρα που έριξαν στον Καιάδα τα μισά νοικοκυριά της επικράτειας. Και υπό τη δαμόκλειο σπάθη της εκδίωξης όχι μόνο από την Ευρωζώνη, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη συνέχεια όμως, σιγά-σιγά, οι σχέσεις άρχισαν να αποκαθίστανται, οι εταίροι παραδέχτηκαν (λίγο ή πολύ) τα λάθη τους, ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας αποφάσισε να αναλάβει τις ευθύνες του και η εμπιστοσύνη άρχισε να μπαίνει σε φάση αποκατάστασης.
Οι σχέσεις Ελλάδας και Ε.Ε. (ή, έστω, Ευρωζώνης) μπορεί να μην είναι τόσο “ζαχαρένιες” όσο ήταν πριν το 2010, αλλά τουλάχιστον βασίζονται σε πιο στέρεες και ειλικρινείς βάσεις. Ωστόσο, δεν είναι δεδομένη ούτε η ίδια η Ευρώπη. Την αναμένει η λήψη πολλών κρισίμων στρατηγικών αποφάσεων - πολλά θέματα έχουν μείνει εκκρεμή. Ειδικά στον τομέα ανάπτυξης. Ειδικά στην προώθηση και διασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Μας αφορούν. Ειδικά τους Έλληνες. Οι ευρωσκεπιτικιστές καραδοκούν. Εμείς εδώ στην Ελλάδα, παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις μας και αντιρρήσεις μας, σε μια σειρά ζητημάτων έχουμε διαχρονικά καταλήξει σε μια στρατηγική εθνική επιλογή. Κυρίως, για σοβαρούς γεωπολιτικούς λόγους. Είμαστε με την Ευρώπη. Είμαστε στην Ευρώπη. Συμμαχούμε με φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις. Με συγκεκριμένους στόχους της προόδου και της δικαιοσύνης.
Το καθήκον μας
Δεν επιδιώκουμε τον άμεσο επηρεασμό των αναγνωστών μας - πολλώ δε μάλλον τη χειραγώγησή τους. Ούτε, πιο γενικά, της κοινής γνώμης. Καμία από τις σκέψεις μας δεν αφορά συγκεκριμένα πρόσωπα ή συγκεκριμένους φορείς. Περισσότερα πρόσωπα και περισσότερες παρατάξεις μπορούν να επικαλεστούν τις σκέψεις μας. Είναι, όμως, το δικό μας ξεχωριστό καθήκον που απορρέει από την υποχρέωση ενημέρωσης των αναγνωστών και, πιο γενικά, της κοινής γνώμης. Συμπληρώνει, μάλλον εμπλουτίζει, την ενημέρωση, αφού καθιστά τον αναγνώστη μας κριτικό πολίτη.
Αυτό διακηρύξαμε από την αρχή. Γι’ αυτό και διεκδικούμε τον τίτλο της εφημερίδας γνώμης και ξεχωριστής γνώσης. Απευθυνόμαστε σε όλους τους πολίτες. Γνωρίζουμε τον φιλήσυχο πολίτη. Αυτόν που αποστρέφεται την πολιτική αντιπαράθεση και οξύτητα. Που αποφεύγει τη σκόνη από το ποδοβολητό των αντίπαλων στρατοπέδων. Που φοβάται τη βαναυσότητα του πολιτικού λόγου των ημερών. Που τον απωθεί η μετακινούμενη λάσπη κατά προσώπων και παρατάξεων. Αυτόν που οι ηθικές αξίες που πρεσβεύει δεν είναι συμβατές με την πολιτική ατμόσφαιρα της εποχής. Κατανοούμε το σκεπτικό του.
Διαφωνούμε, όμως, ριζικά με την ενδεχόμενη τελική απόφασή του να απέχει. Όπως γνωρίζουμε, πολύ καλά, τη νοοτροπία του “αραχτού” συμπολίτη μας. Δικαιολογείται ο ίδιος, πως δεν τον αγγίζουν αυτά που συμβαίνουν στον δημόσιο χώρο. Ή, τουλάχιστον, δεν τον συγκινούν. Και στις δύο αυτές κατηγορίες των συμπολιτών μας τολμάμε μια θέση και μια αντίστοιχη προτροπή. Κανένας μας δεν μπορεί να ισχυριστεί και να αποδείξει πως ο δικός του κόσμος είναι αυτάρκης. Πως τα δικά του δικαιώματα, αξιώσεις και διεκδικήσεις δεν επηρεάζονται από τους κανόνες, τα μέτρα και την πραγματικότητα, που επιβάλλει η πολιτική εξουσία και οι πολιτικοί μηχανισμοί.
Πως στο βάθος-βάθος όλα αυτά δε διεισδύουν στη δική του κοσμοαντίληψη και δεν είναι ικανά να αλλοιώσουν ή και να ανατρέψουν όλα όσα ο φιλήσυχος και “αραχτός” συμπολίτης μας πρεσβεύει. Ακόμα και την καθημερινότητά του. Να προσέλθουμε στο εκλογικό τμήμα. Όλοι μας. Και ο φιλήσυχος και ο “αραχτός” πολίτης και να εναποθέσουμε στην κάλπη συγκεκριμένες επιλογές. Θετικές επιλογές. Με πλήρη ευθύνη για την αμέσως αυριανή ημέρα. Η ψήφος όλων μας δεν είναι μόνο δικαίωμα αλλά και μεγάλη ευθύνη!
“Νέα Κρήτη”
