Στη δημόσια τηλεόραση κάθε Πέμπτη προβάλλεται ένα άκρως επιτυχημένο σίριαλ δανικής προέλευσης με την επωνυμία στον υπότιτλό του "Συνωμοσίες εξουσίας". Στην κεντρική πολιτική ζωή των Αθηνών ήδη από την τελευταία μέρα του χρόνου άρχισε η ελληνική εκδοχή του σίριαλ.
Αν τελικά αποδειχτεί ότι αληθεύουν οι διαρροές-πληροφορίες, ο Παπακωνσταντίνου εκτός από απατεώνας θα είναι και πανηλίθιος.
Διότι μόνο ένας ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΣ θα έπαιρνε ένα αρχείο στα χέρια του με ονόματα, από τη γαλλική κυβέρνηση, και μέσα σε εκατοντάδες ονόματα θα έσβηνε μόνο τα ονόματα συγγενών του. Δηλαδή, καταρχήν, μόνο για ξεκάρφωμα θα έσβηνε και μερικά παραπάνω.
Κυρίως όμως, όταν τη λίστα στην έχει δώσει η γαλλική κυβέρνηση και ξέρεις ότι ένας άλλος, σοβαρός θεσμός, έχει ακόμα το αυθεντικό αντίγραφο και ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει σύγκριση, μόνο ένας ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΣ πηγαίνει και σβήνει ονόματα.
Συνοψίζω λοιπόν τι μας σερβίρουν: ο ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΣ απατεώνας Παπακωνσταντίνου παίρνει τη λίστα στα χέρια του. Βλέπει δυο ξαδέλφες του. Και τι κάνει; Πατά delete και σβήνει τα ονόματά τους. Διότι αυτό είναι το καλύτερο σχέδιο που μπόρεσε να σκεφτεί.
Και τώρα έρχεται ο άνθρωπος της αμέμπτου ηθικής να ζητήσει τα ρέστα: ο κ. Βενιζέλος.
Ποιος; Ο κ. Βενιζέλος, που είχε τη λίστα Λαγκάρντ στην κατοχή του για ένα χρόνο, που «δεν την είδε ποτέ», που μόνο στο τέλος είδε μέσα «τρεις Εβραίους», όπως ο ίδιος είπε μέσα στη Βουλή. Διαγράφει τον Παπακωνσταντίνου, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς να έχει κανείς αποφανθεί ποιος έκανε και τι, επισήμως.
Δεν αποκλείω φυσικά ότι και ο Παπακωνσταντίνου για να προστατεύσει... δύο ξαδέλφες του, την ώρα που παιζόταν το μέλλον της χώρας, όχι μόνο φέρθηκε σαν απατεώνας, αλλά σαν αγράμματος, κρετίνος. Ίσως να το δούμε και αυτό. Λέω όμως να περιμένω λίγο πριν να το καταπιώ αμάσητο. Διότι αυτό που δε μας λέει κανένας, ούτε οι τρικομματικοί που παραπέμπουν τον άλλοτε «Τσάρο» της οικονομίας, είναι πως όλα αυτά αφορούν λογαριασμούς προ του 2007, προ της κρίσης δηλαδή και κυρίως προ της «μαζικής φυγής» κεφαλαίων από το 2010 έως το Σεπτέμβριο του 2012. Επίσης να σας θυμίσω ότι κατά δήλωση του κ. Βενιζέλου τα στοιχεία ήταν ήσσονος σημασίας και μη αξιοποιήσιμα. Σήμερα αυτά τα ίδια στοιχεία «βαφτίζονται» αλλοιωθέντα; Ποια; Τα μη αξιοποιήσιμα και ανάξια λόγου;
Αλλά αν πραγματικά ήθελαν τόσα χρόνια, τουλάχιστον όσους λογαριασμούς διακινήθηκαν μέσω Τραπέζης της Ελλάδος, θα μπορούσαν να τους έχουν με ακρίβεια ίντσας για όλους και για όλα. Μήπως ξέχασαν ότι οι off shore και οι λογαριασμοί που έφυγαν μέσω του privet baking, ελληνικών τραπεζών, έχουν ακόμη και σήμερα ασυλία, με αποτέλεσμα ακόμη και τώρα να διαφημίζονται ως το «έξυπνο χρήμα»;
Είναι προφανές, εδώ έχουμε να κάνουμε με συνωμοσίες εξουσίας, πρώτιστα στο χώρο που κάλυπτε ως πρόσφατα το ΠΑΣΟΚ, τη λεγόμενη «δημοκρατική παράταξη».
Ερχομένου του συνεδρίου, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατανοεί ότι η ηγεσία του δεν μπορεί να υφίσταται περαιτέρω αν τώρα δεν ξεμπερδέψει οριστικά και αμετάκλητα στη συνείδηση του κόσμου, που για 4 δεκαετίες εκφράστηκε στο χώρο, με ό,τι συμβόλιζε για αυτόν, ο κύκλος «Παπανδρέου» και οι κατοπινοί συνεχιστές του. Αυτό, ανεξάρτητα από το «ναυάγιο» του Γιώργου στη διακυβέρνηση της χώρας. Για αυτό και ο άλλοτε κολλητός του Άκη (να σας θυμίσω, ο Άκης τον Βαγγέλη στήριξε στις εσωκομματικές του 2007) και σήμερα κολλητός του Βαγγέλη, Λεωνίδας Γρηγοράκος, ανέλαβε να διευρύνει το ηθικό «κατηγορώ» φτάνοντας μέχρι τον Ραγκούση και τον πρώην πρωθυπουργό.
Ταυτόχρονα είναι τέτοια η σπουδή ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΔΗΜ.ΑΡ. και εκδοτικών συγκροτημάτων να φορτώσουν, με εμφανή ανακούφιση, την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ αποκλειστικά στον πρώην υπουργό Οικονομικών, που προκαλεί σοβαρές υποψίες. Μίντια και μεγαλοδημοσιογράφοι, που εδώ και δύο μήνες αναρωτιόντουσαν για την αξία της λίστας και τη βάφτιζαν «μαϊμού» όταν τη δημοσίευε ο Βαξεβάνης, γιατί τους χαλούσε τη «σούπα» με τις «διαρροές και τα παιχνίδια ονομάτων πολιτικών», ξαφνικά τώρα όχι μόνο τη δέχονται ως ισχυρή αλλά ανακάλυψαν και την αλλοίωσή της. Προεξοφλούν μάλιστα την «ενοχή» αποκλειστικά του Παπακωνσταντίνου και εμφανίζουν περίπου ως περιττή την ύπαρξη δικαστικής εξουσίας.
Αν όλα αυτά πρώτιστα δεν υποκρύπτουν πολιτική βεντέτα (ή καλύτερα εκδίκηση) στο «σύστημα Παπανδρέου», αλλά νομίζετε ότι αφορούν την ουσία της υπόθεσης, τότε ξαναδιαβάστε με χρονική σειρά τα γεγονότα. Η ακαριαία διαγραφή από το ΠΑΣΟΚ (ειδικά όταν ο ίδιος ο Βενιζέλος είχε επικαλεστεί ότι η λίστα είναι «προϊόν υποκλοπής» και τώρα ζητά την παραπομπή για «αλλοίωση επίσημου εγγράφου») δείχνει την απελπισμένη αναζήτηση αποδιοπομπαίου τράγου, που θα εστιάσει τα φώτα της δημοσιότητας εκεί που συμφέρει. Η προσπάθεια να συνοδευτούν όλα αυτά από συνομωσίες, που ως στόχο έχουν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, έρχεται να συμπληρώσει το παζλ, που συρρικνώνει ακόμα περισσότερα την πολιτική εμβέλεια όσων επιχειρούν να το στήσουν: Είναι τόσο πολύ βολικό για όλους «να φταίει μόνο ο Παπακωνσταντίνου», που δεν είναι πια πιστευτό.
Γιατί το πολύ ουσιαστικότερο ζήτημα είναι η συνολική διαχείριση της λίστας Λαγκάρντ, για την οποία πρέπει να διερευνηθούν οι ευθύνες του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, του Ευάγγελου Βενιζέλου και όποιου άλλου εμπλέκεται στην υπόθεση. Αυτό που θα έπρεπε να απασχολεί την όποια προανακριτική επιτροπή είναι γιατί η δημόσια διοίκηση δε λειτούργησε όπως θα έπρεπε, δηλαδή αυτόνομα και ανεξάρτητα, και αν υπήρξε αποτρεπτική παρέμβαση από την πολιτική ηγεσία. Γιατί δεν ελέγχθηκαν όλοι οι αναφερόμενοι σε αυτήν, όπως θα έπρεπε, και γιατί δεν έχουν κληθεί να δικαιολογήσουν τις καταθέσεις τους, πληρώνοντας τα αντίστοιχα υψηλότατα πρόστιμα και φόρους, εφόσον επρόκειτο περί αδήλωτων εισοδημάτων (και όχι φυσικά με ποσά τέτοια που να βγουν «κερδισμένοι» στο τέλος).
Η συζήτηση αυτή, φυσικά, αν το επέτρεπε μεγάλο μέρος του πολιτικού, συνδικαλιστικού και μιντιακού συστήματος, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας, θα έπρεπε να φτάσει σε ακόμα μεγαλύτερο βάθος: Γιατί δεν επιτρέπουμε η αξιοκρατία και η αξιολόγηση να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία και την αυτοτέλεια του κρατικού μηχανισμού, έτσι ώστε να είναι αδιανόητο σε οποιονδήποτε πολιτικό ή οικονομικό συμφέρον να μπορεί να παρέμβει στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής; Η υπόθεση με τη λίστα Λαγκάρντ, μια υπόθεση που θα μπορούσε να έχει τελειώσει όπως σε Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, με έρευνα δηλαδή όσων περιέχονται, στην Ελλάδα μετατράπηκε στην «κολοκυθιά». Εδώ η λίστα, εκεί η λίστα, πού είναι η λίστα;
Πρωταγωνιστής σε αυτή τη «κολοκυθιά» είναι αναμφίβολα ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος αυτή τη στιγμή κάνει τρία πράγματα:
Μεταφέρει τις πολιτικές αλλά κυρίως τις νομικές ευθύνες για τη διαχείριση της λίστας στον Παπακωνσταντίνου, παίρνοντάς την από πάνω του. Σε αυτό τον βοηθάει ο Σαμαράς ο οποίος δείχνει να στηρίζει την εικόνα της τρικομματικής κυβέρνησης στα πενιχρά ποσοστά Βενιζέλου που μετά βίας περνούν πλέον αυτά των Οικολόγων.
Παράγει διάφορα ερωτήματα που συσκοτίζουν την υπόθεση. Αποφεύγουν όμως το μοναδικό βάσιμο ερώτημα «γιατί δεν αξιοποιήθηκε η λίστα 3 χρόνια από 4 υπουργούς και 3 κυβερνήσεις αλλά και 4 πρωθυπουργούς.
Την 1η Οκτωβρίου του 2012, ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας είπε στους «Financial Times»:
«Δεν παρέλαβα καμία λίστα όταν ανέλαβα καθήκοντα υπουργού Οικονομικών. Κανείς δε με ενημέρωσε σχετικά με τη λίστα».
Την επόμενη μέρα ο Βενιζέλος, ως διά μαγείας παραδίδει τη λίστα στο γραφείο του Σαμαρά. Είναι μια λίστα που έχει στο γραφείο του και όχι στο υπουργείο, όπως πρέπει, και μάλιστα ανεπίσημα, όχι με πρωτόκολλα. Αυτή προφανώς είναι η λίστα με την οποία γίνεται σήμερα αντιπαραβολή.
Δηλαδή ο Βενιζέλος δεν παρέδωσε υπηρεσιακά το ντοκουμέντο στον επόμενο υπουργό Σαχινίδη και έτσι δεν έγινε χρήση από τις αρμόδιες υπηρεσίες και, το χειρότερο, το χειρίστηκε προσωπικά. Κανένας δεν ξέρει τι χρήση έκανε. Ουσιαστικά δηλαδή με τη λογική δίωξης Παπακωνσταντίνου και ο ίδιος θα πρέπει να ελεγχθεί όχι για αλλοίωση μόνο σε 3 ονόματα, όπως κατηγορείται ο Παπακωνσταντίνου, αλλά 2059. Προσέξτε τι λέει για το επίμαχο θέμα μόλις χθες σε γραπτή δήλωσή του ο πρώην εισαγγελέας και τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ Ιωάννης Διώτης:
«Τις τελευταίες μέρες γίνονται από πολιτικά πρόσωπα αναφορές στο όνομά μου σχετικά με τον τρόπο που χειρίστηκα τη λεγόμενη "λίστα Λαγκάρντ". Επ' αυτού δηλώνω τα εξής:
- Ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκα τα νομικά ζητήματα που προέκυπταν από τη "λίστα Λαγκάρντ" είναι απολύτως σύμφωνος με την κείμενη ελληνική νομοθεσία. Δεν έχω ακούσει μέχρι σήμερα άλλη επιστημονική άποψη επ' αυτού.
- Επαναλαμβάνω ότι παρέλαβα το στικάκι, από τον τότε πολιτικό προϊστάμενό μου με εξωυπηρεσιακό και ανεπίσημο τρόπο. Ο τρόπος παράδοσής του καθιστούσε επιβεβλημένο να λάβω πολιτικές οδηγίες για τον τρόπο χειρισμού του, δεδομένου ότι επρόκειτο για παράνομο αποδεικτικό μέσο. Δεν έλαβα ωστόσο ποτέ καμιά σχετική εντολή από πολιτικό προϊστάμενό μου. Εάν οι πολιτικοί προϊστάμενοί μου δε συμφωνούσαν με τον τρόπο που χειρίστηκα την υπόθεση είχαν την ευχέρεια να με ελέγξουν ή να με οδηγήσουν σε παραίτηση. Δεν το έπραξαν ποτέ. Το πράττουν δυστυχώς όμως τώρα, για να δικαιολογήσουν δικές τους παραλείψεις και προφανείς σκοπιμότητες.
- Βέβαιο παραμένει αντιθέτως ότι παρέδωσα το στικάκι με τη λίστα στον κ. Βενιζέλο κατά την πρώτη μας συνεργασία μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Και αυτό είναι το πολιτικά κρίσιμο ζήτημα.
- Υπενθυμίζω σχετικά και αναφέρομαι ξανά στο από 24-10-2012 υπόμνημά μου προς τους κ.κ. εισαγγελείς του Οικονομικού Εγκλήματος, ότι δηλαδή κλήθηκα με ρητή εντολή τού (κατά τα λοιπά μη επεμβαίνοντος στο έργο του ΣΔΟΕ) κ. Βενιζέλου να ελέγξω 750 και στη συνέχεια 743 πρόσωπα για φοροδιαφυγή από ένα σύνολο περίπου 54.000 προσώπων που είχαν εμβάσει χρηματικά ποσά στο εξωτερικό κατά την τελευταία τριετία. Ο σχετικός κατάλογος περιείχε άσχετους με τα ελεγκτέα πρόσωπα ΑΦΜ και άλλες ελλείψεις, που καθιστούσαν αδύνατο τον έλεγχο. Ζήτησα διόρθωση του καταλόγου και ακριβή στοιχεία, που όμως ουδέποτε μου εστάλησαν.
Μετά ταύτα και με σκοπό τη ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος, έδωσα εντολή για πλήρη έλεγχο όλων των φυσικών προσώπων που είχαν μεταφέρει στο εξωτερικό ποσά άνω των 100.000 ευρώ και μάλιστα για το χρονικό διάστημα των ετών 2000-2012! Δε γνωρίζω το αποτέλεσμα της έρευνας αυτής, δεδομένου ότι από 10-8-2012 δεν ασκώ πλέον τα καθήκοντα του ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ».
Οι ευθύνες και η ουσία
Στο σύνολό τους βέβαια οι υπουργοί Οικονομικών έχουν διαπράξει πολλά αδικήματα σε σχέση με τη λίστα. Το πρώτο είναι ότι δεν την παρέδωσαν στον εισαγγελέα, όπως όφειλαν. Ο ελληνικός νόμος είναι σαφής: Όποιος διαθέτει στοιχεία που μπορεί να είναι αποδεικτικά για εγκληματικές ενέργειες είναι υποχρεωμένος να τα παραδώσει στη Δικαιοσύνη, διαφορετικά διαπράττει και ο ίδιος έγκλημα.
Δεν παρέδωσαν τα στοιχεία - έχουν και σε αυτό ποινικές ευθύνες. Δυστυχώς όμως, φοβάμαι πως θα το ζήσουμε διαφορετικά, δραματοποιημένο, όπως και το σίριαλ με τις «συνωμοσίες εξουσίας» στη δημόσια τηλεόραση. Αυτές οι συνωμοσίες φαίνεται να καθορίζουν την ατζέντα της υπόθεσης και όχι η ουσία.
Στο τηλεοπτικό σίριαλ είχαμε ήδη το τέλος του πρώτου κύκλου με τη διαφαινόμενη «διάλυση» της οικογένειας της πρωθυπουργού, στην ελληνική πραγματικότητα για την ώρα οι συνωμοσίες αυτές «διαλύουν» δεκάδες οικογένειες με την ανεργία και την εξαθλίωση στην καθημερινότητά τους.
Του Γιώργου Σαχίνη
