Την αγανάκτηση της αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί στους παιδικούς σταθμούς του Ηρακλείου και τα κριτήρια με τα οποία γίνονται δεκτά ή απορρίπτονται τα παιδιά εκφράζει μέσα από επιστολή της η αναγνώστρια του neakriti.gr Μ.Α.
Με επιφυλάξεις εκφράζει την αρχική αγωνία της λέγοντας ότι «αν δεν είσαι στο όριο της φτώχειας, μονογονεϊκή οικογένεια, ή έστω πολύτεκνος, θα πρέπει να βρεις άλλο τρόπο να πάει το παιδί σου σχολείο».
Ζήτημα εντοπιότητας
Και συνεχίζει αναφέροντας πως «έτσι θεώρησα και εγώ τρομερή τύχη μου που ο γιος μου παρόλο που μένουμε ΔΙΠΛΑ σε κεπα βρήκε μία θέση σε κάποιο άλλο που πρέπει να τον πηγαίνω με το αυτοκίνητο. Όπως κάθε γονιός έτσι και γω προσπάθησα να φέρω το παιδί στο σταθμό δίπλα μας. Ντρέπομαι που το λέω αλλά ναι παρακάλεσα ανθρώπους αν μπορούν να μου φέρουν το γιο μου στον άλλο σταθμό. Μόλις έβλεπαν όμως ποιος ήταν γούρλωναν τα μάτια. Η τεράστια περιοχή που κάλυπτε καταστούσε αδύνατο το αίτημα μας. Εξάλλου το εσπα δεν ενδιαφέρεται για την εντοπιότητα. Δεν είναι κριτήριο. Για τις θέσεις του Δήμου ναι, αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες. Πάλι τα κριτήρια είναι φυσικά κοινωνικοοικονομικά».
Τι αναφέρει η ΔΟΠΑΦΜΑΗ
Σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα της εντοπιότητας ο κ. Γιώργος Βουρεξάκης, πρόεδρος του ΔΟΠΑΦΜΑΗ τονίζει με δηλώσεις του στο neakriti.gr ότι «δεν υπάρχει εντοπιότητα στους παιδικούς σταθμούς. Δεν αποτελεί κριτήριο που λαμβάνεται υπόψη η διεύθυνση κατοικίας για την εγγραφή σε δημόσιους παιδικούς σταθμούς, παρά μόνο στα νηπιαγωγεία και στα σχολεία».
Αξιοκρατία, κοινωνικά κριτήρια και εκκαθαριστικά
Στη συνέχεια της επιστολής της η αναγνώστρια επισημαίνει ότι «διαπίστωσα ότι τίποτα τελικά δε γίνεται αξιοκρατικά σε αυτή τη χώρα 100%. Γιατί ναι, υπάρχουν άνθρωποι που όντως ανήκουν σε αυτές τις κατηγορίες (σ.σ. πληρούν κοινωνικοοικονομικά κριτήρια) και δικαίως πήραν και τις θέσεις».
«ΟΜΩΣ υπάρχουν και εκείνοι οι άλλοι που είναι μια χαρά επιχειρηματίες, έμποροι, που ζουν άνετη ζωή και γιατί αφού μπορούν να μη γλυτώσουν τα τρακόσια ευρώ που ζητούν οι ιδιωτικοί σταθμοί;», διερωτάται η αναγνώστρια.
Και συνεχίζοντας την επιστολή δίνει μόνη της τις απαντήσεις:
«"Μα πως αφού καταθέτουν εκκαθαριστικό;" είναι η εύλογη ερώτηση.
Ξέρετε ποια ειναι η απάντηση; Ψευδή εκκαθαριστικό!».
Η απάντηση της ΔΟΠΑΦΜΑΗ
Σε αυτό το σημείο ο πρόεδρος της ΔΟΠΑΦΜΑΗ αναγνωρίζει το πρόβλημα που περιγράφει η αναγνώστρια αναφορικά με τις φορολογικές δηλώσεις επισημαίνοντας ότι «εμείς επειδή, ξέρουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα και τι γίνεται με τις φορολογικές δηλώσεις, ζητήσαμε από την Εφορία να κάνουμε διασταύρωση στοιχείων αλλά η Εφορία αρνήθηκε να μας δώσει στοιχεία για τον έλεγχο διότι επικαλείται ως αιτιολογία τα προσωπικά δεδομένα».
Και ο κ. Γιώργος Βουρεξάκης συνεχίζει τονίζοντας πως «πέρα από αυτό δε μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Χωρίς συνεργασία με την Εφορία δε μπορούμε να αμφισβητήσουμε ό,τι δηλώνεται. Κάνουμε ό,τι μπορούμε διότι πιστεύουμε στο κράτος δικαίου αλλά χωρίς συνεργασία τα χέρια μας είναι "δεμένα"».
Με ποια κριτήρια γίνονται δεκτά τα παιδιά
Η αναγνώστρια από την πλευρά της εκφράζει την αγανάκτηση ενός γονιού που προσπαθεί να προσφέρει ό,τι καλύτερο μπορεί στα παιδιά του αλλά βρίσκει συνεχώς μπροστά του τα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας «πείτε μου, ειλικρινά», λέει και συνεχίζει «ένας φορέας που εξαπατάται δεν πρέπει να έχει δικλειδες ασφαλείας ώστε να προστατεύει τα δικαιώματα των μελών; Αγανάκτηση. Τι άλλο να νοιώσω; Θα πρέπει να κάνω και το σταυρό μου που βρήκα θέση. να μη μιλάω και βρω το μπελά μου. Να μην είμαι αχάριστη και φυσικά γιατί να το ψάξω αφού δε θα βγάλω άκρη πάντα κερδίζουν οι ισχυροί».
«Στο δρόμο, γνωρίσα μια μαμά. έτσι όπως εύκολα γνωρίζονται δυο γυναίκες που έχουν μικρά παιδιά που μόλις συναντηθούν χωρίς αναστολή ξεκινούν το παιχνίδι. Πάνω στη συζήτηση ήρθε και η κουβέντα για το σχολείο. Το κοριτσάκι της πηγαίνει στο κεπα δίπλα στο σπίτι μου. Αληθεια πως τα καταφέρατε; ρώτησα με ενδιαφέρον. "Δηλώνοντας τη διεύθυνση της πεθεράς μου. Δεν μας άρεσε ο άλλος σταθμός". Προφανώς δεν ήταν μόνο αυτό», είναι το τρίτο ζήτημα το οποίο θέτει με την επιστολή της ζητώντας απαντήσεις η αναγνώστρια κα. Μ.Α.
Τι αναφέρει η ΔΟΠΑΦΜΑΗ
Από την πλευρά του ο κ. Βουρεξάκης υποστηρίζει ότι «το μόνο που υπήρχε μέχρι πριν δύο χρόνια είναι ότι κάναμε δεκτούς μόνο δημότες, όχι ετεροδημότες. Αυτό όμως δεν ισχύει πλέον, απλά οι ετεροδημότες έχουν λιγότερα μόρια. Δεν υπάρχει μοριοδότηση για εντοπιότητα. Οικογενειακή κατάσταση, κοινωνικά κριτήρια, αναπηρία, εργαζόμενοι γονείς είναι τα στοιχεία λαμβάνουμε υπόψη μας για να δεχτούμε παιδιά στους σταθμούς».
Ρεπορτάζ: Μαρία Αγαπάκη
