Μέχρι και 1,70 ευρώ το κιλό στο νούμερο 2 έχει πληρωθεί μέχρι στιγμής η σουλτανίνα στο νομό Ηρακλείου, με τις ποσότητες που έχουν δοθεί προς τους μεταποιητές από τους παραγωγούς να ανέρχονται κοντά στους 1.000 τόνους.
Αυτό ακριβώς ανέφεραν και οι προβλέψεις που γίνονταν μέσα στο καλοκαίρι, ως προς τις προθέσεις των αμπελουργών για τη διαχείριση των σταφυλιών τους.
Ο Γιάννης Περδικογιάννης είναι αυτός που έδωσε τα 1,70 ευρώ στο δυάρι, σε συγκεκριμένες ποσότητες και πολύ καλές ποιότητες, ενώ τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά και για τις επόμενες χρονιές, λόγω του γεγονότος ότι η εγχώρια κατανάλωση σταφίδας έχει μεγάλες ανάγκες που μέχρι τώρα καλύπτονται από την τουρκική σταφίδα, που είναι αμφιβόλου ποιότητας και σαφώς βεβαρημένη με φυτοφάρμακα τα οποία δεν επιτρέπονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καλές είναι οι ειδήσεις φέτος για τη σταφίδα, αφού ήδη γύρω στους 1.000 τόνους συνολικά έχουν παραδοθεί και η τιμή βάσης του προϊόντος (δηλαδή το δυάρι που λαμβάνεται και υπόψη ως η βάση στον υπολογισμό της τιμής) ξεκίνησε από το 1,50 ευρώ και έχει φτάσει μέχρι το 1,70 ευρώ το κιλό.
Σύμφωνα με όσα είπε στην εφημερίδα «Νέα Κρήτη» την Τρίτη ο Γιάννης Περδικογιάννης, ο ίδιος έχει αγοράσει γύρω στους 250 τόνους. Ο Τοσκούδης έχει πάρει περίπου άλλη τόση σταφίδα, ενώ γύρω στους 220 τόνους σταφίδας έχει διαθέσει απευθείας σε Κορίνθιους (!) ομάδα παραγωγών του Προφήτη Ηλία, χωρίς καμία διαπραγμάτευση με τους ντόπιους εμπόρους, όπως λέει ο γνωστός μεταποιητής σταφίδας. Περιορισμένη ποσότητα μέχρι στιγμής έχει απορροφήσει η ΚΣΟΣ, ενώ η συνολική ποσότητα, γύρω στους 1.000 τόνους, είναι μια ποσότητα πολύ αυξημένη σε σχέση με πέρυσι.
«Το ζητούμενο είναι να καλύψουμε την εσωτερική αγορά στη χώρα μας, που θέλει πάνω από 5.000 τόνους. Φέτος άντε να βγουν, μαζί με την Πελοπόννησο, 1.500 τόνοι. Υπολείπονται 3.500 τόνοι που θα καλυφθούν από εισαγωγές τουρκικής σταφίδας. Το μήνυμά μας λοιπόν είναι, αν μη τι άλλο, να σταματήσουμε τις εισαγωγές της σταφίδας. Να μένουν τα λεφτά εδώ. Και ας πληρώσουμε ακριβότερα τη δική μας σταφίδα. Οι καλές σταφίδες πληρώνονται. Διότι η σταφίδα των Τούρκων είναι φτηνή - φανταστείτε ότι είναι 1,25 ευρώ το κιλό στο κιβώτιο στον Πειραιά - αλλά οι Τούρκοι δεν έχουν τέτοιες χοντρές, ξανθιές, καθαρές σταφίδες. Και είναι άλλη και η ιστορία των φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι αμπελουργοί, αφού πρόκειται για χώρα εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Οι φετινές συγκυρίες, ως γνωστό, ευνόησαν την παραγωγή σταφίδας, αφού τα επιτραπέζια σταφύλια δεν πήγαν καθόλου καλά στο εξωτερικό. Όπως εξηγεί ο Γιάννης Περδικογιάννης, «ποιοτικά ήταν καλά τα σταφύλια. Αλλά οι τιμές στο εξωτερικό ήταν χάλια λόγω Ισπανίας. Έτσι ένα μέρος από τα επιτραπέζια σταφύλια οδηγήθηκε στη σταφιδοποίηση»...
Αλλά και η παραγόμενη σταφίδα φέτος ήταν σε πολύ καλή ποιότητα, ενώ το επιτραπέζιο σταφύλι "δίνει" καλή σταφίδα, αλλά δεν επιτρέπεται, βάσει κανονισμού, να οδηγηθεί στα οινοποιεία.
Καταλήγοντας, ο Γιάννης Περδικογιάννης δηλώνει αισιόδοξος και για την επόμενη χρονιά, καλώντας τους αμπελουργούς να συνειδητοποιήσουν ότι από τη στιγμή που η εγχώρια κατανάλωση σταφίδας δεν καλύπτεται από την παραγόμενη ποσότητα, αλλά μόνο σε ένα ελάχιστο ποσοστό, υπάρχει μέλλον για το προϊόν αυτό, που κάποτε ήταν το χρυσοφόρο προϊόν της Κρήτης και σήμερα κινδυνεύει να αφανιστεί.
Ρεπορτάζ: Χριστόφορος Παπαδάκης
