default-image

Τρόφιμα ποτίζονται με λύματα και φτάνουν στο πιάτο Κρητικών

Κρήτη
Τρόφιμα ποτίζονται με λύματα και φτάνουν στο πιάτο Κρητικών

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

 Επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία τρόφιμα, κυρίως όσπρια, ξηροί καρποί, αποξηραμένα φρούτα και λαχανικά, αλλά ακόμη και χυμοί, εισάγονται κάθε χρόνο στην Κρήτη από τρίτες χώρες και μπορεί να μεταφέρουν μικρόβια από λύματα πόλεων, ακόμη και βιομηχανικά.

 Ανατριχίλα προκαλεί η αποκάλυψη που δόθηκε στη δημοσιότητα για τα 300 εκατομμύρια στρέμματα που ποτίζονται με λύματα και παράγουν προϊόντα που φτάνουν στο τραπέζι περίπου 885 εκατομμύρια άνθρωποι, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και οι Κρητικοί, αφού καταναλώνουν πολλών ειδών προϊόντα από την Κίνα, την Ινδία, το Πακιστάν, το Μεξικό και το Ιράν!

Την ανησυχητική αυτή εκτίμηση κάνει μια νέα διεθνής επιστημονική μελέτη, η πιο ολοκληρωμένη του είδους της μέχρι τώρα, σύμφωνα με την οποία η χρήση λυμάτων στη γεωργία διεθνώς είναι τουλάχιστον 50% μεγαλύτερη απ' ό,τι θεωρείτο έως σήμερα. Η έρευνα εκτιμά ότι τα δύο τρίτα όλων των αρδευόμενων γεωργικών καλλιεργειών (65%) βρίσκονται σε απόσταση έως 40 χιλιομέτρων από τις πόλεις και επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τα αστικά λύματα.

Όπως γράφει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, περίπου 30 εκατομμύρια εκτάρια (σχεδόν 300 εκατομμύρια στρέμματα) βρίσκονται σε χώρες με ελάχιστη έως καθόλου επεξεργασία των λυμάτων, γεγονός που εκθέτει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο καταναλωτές σε κινδύνους για την υγεία τους. Μια προηγούμενη εκτίμηση του 2004 ανέβαζε σε 20 εκατ. εκτάρια τη συνολική έκταση που αρδευόταν με λύματα, αλλά η νέα εκτίμηση για 29,3 εκατ. εκτάρια είναι περίπου 50% υψηλότερη.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Αν Θίμπο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό περιβαλλοντικών ερευνών "Environmental Research Letters", ανέλυσαν πληθώρα στοιχείων, επίγειων και δορυφορικών.

Οι επιστήμονες επισήμαναν την ανάγκη το θέμα να ληφθεί πιο σοβαρά υπόψη και να υπάρξουν περισσότερες επενδύσεις και μέτρα πρόληψης στον τομέα του βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων, στη διαχείριση των αγροκτημάτων (ιδίως των αναπτυσσόμενων χωρών) και στην υπόλοιπη διατροφική αλυσίδα.

Σύμφωνα με τη μελέτη, στις χώρες εκείνες όπου σπανίζει το καθαρό νερό, οι αγρότες καταφεύγουν στη χρήση λυμάτων, συχνά αραιωμένων με νερό, π.χ. κάποιου ποταμού, τα οποία δεν παύουν όμως να συνιστούν σοβαρό κίνδυνο, καθώς οι παθογόνοι μικροοργανισμοί παραμένουν. Επιπλέον, όχι σπάνια τα λύματα προτιμώνται από τους αγρότες λόγω των θρεπτικών συστατικών τους, που επιτρέπουν να γίνεται εξοικονόμηση στη χρήση δαπανηρών λιπασμάτων.

Σε πέντε χώρες (Κίνα, Ινδία, Πακιστάν, Μεξικό και Ιράν) βρίσκονται οι περισσότερες αγροτικές καλλιέργειες που ποτίζονται με λύματα. Τα περισσότερα από αυτά προέρχονται από οικιακή χρήση, αλλά μπορεί να περιέχουν και βιομηχανικά λύματα.

Κινδυνεύουμε από τέτοια προϊόντα

Σύμφωνα με στοιχεία του 2012, η Ελλάδα εισάγει από την Κίνα σε μεγάλες ποσότητες φασόλια, σκόρδα, μανταρίνια, αχλάδια, χυμούς μήλου και βερίκοκα, σε ποσοστό που αγγίζει το 85%!

Σε ό,τι αφορά το Πακιστάν, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το 2014 απαγορεύτηκε στη χώρα μας η εισαγωγή 18 τόνων φρουτοποτών μάνγκο προέλευσης Πακιστάν. Στη συγκεκριμένη ποσότητα φρουτοποτών, που βρίσκονταν σε 1.231 χαρτοκιβώτια στο Ε' Τελωνείο Πειραιά, διαπιστώθηκε, έπειτα από δειγματοληπτικό έλεγχο του Γενικού Χημείου του Κράτους, η ύπαρξη του συντηρητικού βενζοϊκού νατρίου (Ε211) σε συγκεντρώσεις υψηλότερες των ανώτατων επιτρεπτών ορίων. Επιπλέον, από τις συσκευασίες απουσίαζε η προβλεπόμενη από την ισχύουσα νομοθεσία αναγραφή του τόπου παραγωγής ή προέλευσης του προϊόντος.

Αλλά ας θυμίσουμε ανάλογη υπόθεση πάλι από την ίδια χρονιά, για την Ινδία. Έπειτα από μικροβιολογικό έλεγχο διαπιστώθηκε η παρουσία παθογόνου μικροοργανισμού σαλμονέλας. Απαγορεύτηκε η εισαγωγή στην Ελλάδα φορτίου σουσαμιού προέλευσης Ινδίας, συνολικού βάρους 18,5 τόνων! Σύμφωνα εξάλλου με στοιχεία της ΠΑΣΕΓΕΣ, το 90-95% της φακής που καταναλώνεται στην Ελλάδα προέρχεται από Καναδά, ΗΠΑ και Τουρκία, το 65-70% των ρεβιθιών προέρχεται από το Μεξικό και την Τουρκία, ενώ το 55-60% των φασολιών εισάγεται από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αλβανία και την Αργεντινή...

«Είναι συγκλονιστική αυτή η αποκάλυψη»...

Ο πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ και της Ένωσης Ελλήνων Χημικών κ. Νίκος Κατσαρός δήλωσε χθες συγκλονισμένος από αυτήν την αποκάλυψη, ως προς τα λύματα που χρησιμοποιούν ευρέως οι πέντε αυτές χώρες για να ποτίζουν τις καλλιέργειές τους, ομολογώντας ότι είναι κάτι που ο ίδιος το πληροφορείται για πρώτη φορά.

«Από τις χώρες αυτές εισάγουμε όλα τα προϊόντα πρωτογενούς παραγωγής, κυρίως αποξηραμένα. Και το βασικό είναι ότι δεν ελέγχονται για το ενδεχόμενο να έχουν μολυνθεί από μικρόβιο που προέρχεται από λύματα. Οι έλεγχοι που γίνονται στη χώρα μας είναι δειγματοληπτικοί και αφορούν περισσότερο στην υπολειμματικότητα των φυτοφαρμάκων», τονίζει ο Νίκος Κατσαρός.

«Πρέπει λοιπόν να επεκταθούν οι έλεγχοι σε αυτήν την κατηγορία των προϊόντων και να στηρίζονται περισσότερο τα δικά μας προϊόντα», σύμφωνα με το γνωστό επιστήμονα.

Από τι κινδυνεύουμε όμως όταν καταναλώνουμε προϊόντα που έχουν παραχθεί σε καλλιέργειες όπου χρησιμοποιούνται λύματα αστικά, αλλά ακόμα και βιομηχανικά, καθώς είναι ανεπεξέργαστα, κάτι που γίνεται κατά κόρον στις πέντε τρίτες χώρες, όπως αναφέρουν τα στοιχεία της διεθνούς έρευνας που δόθηκαν στη δημοσιότητα;

«Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να αντιμετωπίσουμε γαστρεντερικές διαταραχές. Από 'κει και μετά, μια σειρά από μικρόβια να μας δημιουργήσουν προβλήματα στο αμυντικό σύστημα του οργανισμού. Να μας δημιουργήσουν μόνιμα προβλήματα στο γαστρεντερικό σύστημα. Ακόμα και στο αίμα μπορεί να περάσουν κάποια από τα μικρόβια αυτά. Και μπορεί, δηλαδή, από αυτά τα μικρόβια να αποκτήσουμε μόνιμες βλάβες. Και αν περάσουν από βιομηχανικά λύματα βαρέα μέταλλα, τότε μπορούμε να μιλήσουμε και για καρκίνο», τόνισε ο πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ προς την εφημερίδα μας.

Και βέβαια είναι άλλο αυτό και άλλο αυτό που ισχύει ως προς την τριτοβάθμια επεξεργασία λυμάτων που επιτυγχάνεται μέσω υπερσύγχρονων μηχανημάτων του Βιολογικού Καθαρισμού Ηρακλείου, αφού το νερό καθαρίζει σε βαθμό που να καθίσταται σχεδόν πόσιμο και από την άλλη, χρησιμοποιείται σε αμπέλια και σε άλλες δεντρώδεις καλλιέργειες και όχι σε κηπευτικά ή ζώα.

Ρεπορτάζ: Χριστόφορος Παπαδάκης

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News