Σαν σήμερα 11 Απριλίου οι Σπετσιώτες έπνιξαν τους Τούρκους στη Μήλο. Σαν σήμερα Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ πατούν το πόδι τους στην «πύλη» της χώρας, τη νήσο Έλις.
1821: Οι Σπετσιώτες "πνίγουν" τους Τούρκους στη Μήλο
Σαν σήμερα, στις 11 Απριλίου του 1821, λαμβάνει χώρα η πρώτη ναυτική επιτυχία των επαναστατημένων Ελλήνων εναντίον των Τούρκων.
Η επιτυχία αυτή προήλθε από σπετσιώτικα πλοία: Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο Γεώργιος Πάνου και ο Παναγιώτης Μπότασης ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης στην καγκελαρία των Σπετσών και αμέσως μετά μια μοίρα με επικεφαλής την Μπουμπουλίνα και τον Ορλόφ απέπλεε με προορισμό το Ναύπλιο και τη Μονεμβασία, προς ενίσχυση των εξεγερμένων.
Στις 11 Απριλίου, 8 σπετσιώτικα πλοία αποσπάστηκαν από την πολιορκία της Μονεμβασιάς και κατευθύνθηκαν προς τη Μήλο, όπου είχαν την πληροφορία ότι ήταν "αραγμένα" τρία τουρκικά πλοία. Ακολούθησε καταδρομική επιχείρηση, με τους Έλληνες να καταλαμβάνουν τα τρία πλοία χωρίς να συναντήσουν ιδιαίτερη αντίσταση.
Τα θύματα κι από τις δύο πλευρές φαίνεται ότι ήταν ελάχιστα. Από την άλλη, ο αριθμός των Τούρκων αιχμαλώτων ανήλθε περίπου στους 500. Παρά το ότι οι κάτοικοι της Μήλου αλλά και ο εκεί Γάλλος πρόξενος ζήτησαν να μην πειραχθεί κανείς από τους αιχμαλώτους, η παράκλησή τους δεν εισακούστηκε: Όλοι οι Τούρκοι αιχμάλωτοι φέρονται να σφαγιάστηκαν.
Νήσος Έλις: Η "κολυμπήθρα" των μεταναστών στις ΗΠΑ
Το ημερολόγιο έδειχνε 11 Απριλίου του 1890, όταν το περίφημο νησάκι Έλις, στα ανοικτά της Νέας Υόρκης, γίνεται ο πρώτος σταθμός των Ελλήνων μεταναστών πριν πατήσουν το πόδι τους στη "Γη της Επαγγελίας".
Το Έλις υπήρξε ο βασικός σταθμός υποδοχής των μεταναστών που έφταναν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Το νησάκι ονομαζόταν Γκαλ μέχρι και τις αρχές του 17ου αιώνα.
Τον Ιούλιο του 1603 ο κυβερνήτης του Νέου Άμστερνταμ (σ.σ. μετέπειτα Νέα Υόρκη) αγόρασε το νησί από τους Ινδιάνους και το μετονόμασε σε Όιστερ Άιλαντ. Μετέπειτα, το Όιστερ Άιλαντ πήρε το σημερινό του όνομα και μετατράπηκε σε σταθμό υποδοχής.
Τα επίσημα εγκαίνια του Έλις ως σταθμού υποδοχής μεταναστών έγιναν την Πρωτοχρονιά του 1892. Μέχρι το Νοέμβριο του 1954, οπότε και διακόπηκε η λειτουργία του, το νησί υποδέχτηκε περισσότερους από 20 εκατομμύρια μετανάστες, προερχόμενους απ' όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης.
Εκεί, οι άνθρωποι υποβάλλονταν σε ιατρικές εξετάσεις, προκειμένου να εγκριθεί η είσοδός τους στις ΗΠΑ.
Οι πιο πολλοί από αυτούς που κατάφερναν να πάρουν την πολυπόθητη άδεια παραμονής εγκαθίσταντο αρχικά στη Νέα Υόρκη και το Νιου Τζέρσεϊ. Από το 1924, πάντως, το Έλις χρησιμοποιήθηκε μόνο για κρατούμενους και πρόσφυγες. Σήμερα, πολλοί χαρακτηρίζουν το νησί και ως... "κολυμπήθρα".
Ο λόγος είναι ότι πολλοί νεοφερμένοι στην Αμερική άνθρωποι αποκτούσαν στο νησάκι, που βρίσκεται στ' ανοικτά του Μανχάταν, νέο όνομα: Λέγεται ότι εάν κάποιος από τους αρμόδιους υπαλλήλους δυσκολευόταν να προφέρει το όνομα κάποιου μετανάστη, το άλλαζε κατά βούληση, ιδίως εάν ο νεοφερμένος δε γνώριζε την Αγγλική. Σήμερα, εν έτει 2017, το νησί Έλις στεγάζει το Μουσείο Μετανάστευσης, το οποίο θυμίζει στους Νεοϋορκέζους - και όχι μόνο - το παρελθόν της πόλης τους.
Επιμέλεια: Νικόλας Αγγελίνος
