default-image

Κωνσταντίνος Σύρμος: Παιχνίδι πρόκλησης η συγγραφή

Κρήτη
Κωνσταντίνος Σύρμος: Παιχνίδι πρόκλησης η συγγραφή

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

O Κωνσταντίνος Σύρμος είναι ένας νέος συγγραφέας. Μεθαύριο Σάββατο 8 Απριλίου στο Πολύκεντρο Νεολαίας Ηρακλείου, και ώρα 7:30 το απόγευμα, θα γίνει η παρουσίαση του πρώτου του βιβλίου με τίτλο "Το μπλε τετράδιο".

Ο συγγραφέας του βιβλίου παραχωρεί συνέντευξη στην εφημερίδα "Νέα Κρήτη", τονίζοντας πως ήταν μια πρόκληση για τον ίδιο, ενώ το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μια μορφή έκφρασης και αποτύπωσης των όσων συμβαίνουν γύρω του.

Συνέντευξη στον Νίκο Κοσμαδάκη

* Πόσο καιρό έκανες να γράψεις το βιβλίο "Το μπλε τετράδιο" και τι είναι εκείνο που σε ώθησε να ξεκινήσεις τη συγγραφή του;

«Μου πήρε περίπου δύο μήνες να το τελειώσω. Ξεκίνησα να γράφω το Φεβρουάριο και το τελείωσα τέλος Μαρτίου του 2016. Η συγγραφή του βιβλίου ξεκίνησε σαν ένα παιχνίδι πρόκλησης με τον εαυτό μου. Ως τότε, ως στιχουργός/ποιητής, ασχολούμουν με πολύ μικρές ιστορίες (σαν μικρές ιστορίες φαντάζουν μέσα μου τα κομμάτια στίχων που γράφω). Έτσι μια μέρα άρχισα να γράφω, να γεννιούνται στο μυαλό μου όσα διαδραματίζονται στο "Μπλε τετράδιο", χωρίς κάποιο προηγούμενο πλάνο ή κάποιου είδους προετοιμασία στα γεγονότα και τους χαρακτήρες του βιβλίου. Ήταν μια συναρπαστική, μαγική διαδικασία για μένα αυτό το ξαφνικό ξετύλιγμα των όσων έγραφα. Το βίωνα συγχρόνως ως συγγραφέας, αλλά και ως αναγνώστης που αγωνιά μη γνωρίζοντας τι θα συμβεί στις αμέσως επόμενες φράσεις».

* Η μεγαλύτερη πρόκληση για ένα νέο συγγραφέα σαν και σένα ποια είναι;

«Νομίζω η μεγαλύτερη πρόκληση για κάθε συγγραφέα, είτε είναι νέος είτε ήδη φτασμένος, είναι να μη γράψει ούτε μία λέξη με κριτήριο το τι αρέσει στο κοινό, το τι "πουλάει", αλλά να αφηγηθεί αυτό που θέλει με την αυθεντικότητα της σκέψης, της προσωπικότητας και της γραφής του. Δυστυχώς, μια άλλη εξίσου μεγάλη πρόκληση είναι η διαδικασία αφότου γράψεις το βιβλίο σου. Η εύρεση του σωστού εκδοτικού οίκου, εκείνου δηλαδή που δε θα αντιμετωπίσει αυτό το οποίο έγραψες μέσα από την ψυχή σου μόνο ως ένα προϊόν εμπορικής εκμετάλλευσης... Όπως και η απίστευτα χρονοβόρα διαδικασία έγκρισης του κειμένου σου και διάφορα άλλα διαδικαστικά ζητήματα. Ευτυχώς, προσωπικά είχα την τύχη να βρω τον εκδοτικό οίκο "Λυκόφως". Οι άνθρωποί του πίστεψαν σε εμένα και έχουμε μια ειλικρινή και ανθρώπινη συνεργασία».

* Ποια μηνύματα θέλεις να περάσεις στους αναγνώστες μέσα από το βιβλίο, Κωνσταντίνε;

«Αυτό που θέλουν να πουν οι σελίδες του βιβλίου μου, Νίκο, είναι πως οφείλουμε στον εαυτό μας η κάθε απόφαση για τη ζωή μας να είναι αποκλειστικά δική μας επιλογή. Να είμαστε εμείς οι ίδιοι οι υπεύθυνοι για κάθε νίκη μα και κάθε μας ήττα. Μέσα από την ερωτική ιστορία που εκτυλίσσεται, θίγεται η ενδοοικογενειακή βία σε κάθε έκφανσή της, ψυχολογική, σωματική, λεκτική, κοινωνική, και οι τρομακτικές επιπτώσεις στην πορεία ζωής όποιου την υφίσταται. Θίγεται η αποξένωση της μεγάλης πόλης, η κατάθλιψη, η μοναξιά των ανθρώπων, ο φόβος της απώλειας, ο ρατσισμός. Καταστάσεις που βιώνουμε καθημερινά και δυστυχώς αποδεχόμαστε και αρκετές φορές καλύπτουμε με τη σιωπή μας».

* Το βιβλίο διακρίνεται για τις όμορφα σκηνοθετημένες εικόνες. Θεωρείς πως το "Μπλε τετράδιο" είναι ένα βιβλίο προσαρμοσμένο στα βιώματα και τις προσωπικές σου εμπειρίες;

«Αυτούσια βιώματα και προσωπικές μου εμπειρίες δεν υπάρχουν στο βιβλίο. Υπάρχουν όμως στιγμές, συναισθήματα, σκέψεις, ανησυχίες, αντιλήψεις μου, το πώς με επηρεάζει το τι συμβαίνει γύρω μου, στην κοινωνία που ζω κι εγώ μέσα της, και όπως όλοι μας είμαι δέσμιος μα και ρυθμιστής της. Η σκηνοθεσία εικόνων στο γραπτό λόγο είναι για μένα ο κύριος τρόπος έκφρασής μου και στιχουργικά. Μου επιτρέπει να δείξω πώς με τα δικά μου μάτια βλέπω τον κόσμο, τη ζωή, την αγάπη, οτιδήποτε μου "καίει" τον νου».

* Τα επόμενα σχέδιά σου;

«Έχω την ευλογία της έμπνευσης και συνεχίζω να γράφω στίχους και ποίηση. Θα συμμετέχω στιχουργικά σε δύο τουλάχιστον δισκογραφικές δουλειές, είτε φέτος είτε του χρόνου, αν όλα πάνε καλά. Ευελπιστώ να βγάλω στο μέλλον και μια ποιητική συλλογή. Έχω επίσης γράψει μερικά διηγήματα που ελπίζω όταν γίνουν περισσότερα να εκδοθούν και αυτά, ενώ έχω από πέρυσι ξεκινήσει να γράφω και το δεύτερό μου μυθιστόρημα».

ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ Η ΣΚΕΨΗ

«Μονάχα γράφοντας ελευθερωνόμαστε από αυτό που μας πνίγει»

* Πώς μπορεί κάποιος να γίνει συγγραφέας; Είναι έμφυτο ή επίκτητο χαρακτηριστικό;

«Θα έλεγα ότι είναι και έμφυτο και επίκτητο. Απαραίτητη είναι έστω μια υποψία ταλέντου. Προσωπικά πιστεύω πως η συγγραφή είναι μια απαίτηση, μια ανάγκη του εαυτού μας να φωνάξει όλα αυτά που δεν αντέχει ή φοβάται να εκμυστηρευτεί, όχι μόνο στους άλλους μα και σε εμάς τους ίδιους. Μονάχα γράφοντας ελευθερωνόμαστε από αυτό που μας πνίγει.

»Η συγγραφή θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να γίνει με τον προσωπικό τρόπο του καθενός. Να αφήνει ο συγγραφέας το στίγμα του σε κάθε λέξη και φράση του. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν πιστεύω σε νόρμες και τεχνικές γραφής, σε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και γενικώς σε οποιονδήποτε τρόπο εκμάθησης.

»Η γνώμη που έχω ερχόμενος και από το χώρο του στίχου είναι πως, βάζοντας καλούπια στο πώς γράφεις, βάζεις χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι όρους και όρια και σε αυτό που αποτυπώνεις στο χαρτί. Θα έλεγα, λοιπόν, σε όποιον αισθανθεί αυτήν την ανάγκη που προανέφερα, να καλλιεργήσει το ταλέντο του διαβάζοντας πολλά βιβλία, ξεκινώντας από τα κλασικά αριστουργήματα παντός είδους και να μη σταματήσει ποτέ να διαβάζει. Το δεύτερο που χρειάζεται είναι να πιστεύει αυτά που γράφει και να μη βάζει όρια στη σκέψη του».

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News